وجودِمن؛ هبوطِمن!
من عمری؛ دهان باز نکردم که نرنجی از مَن!
اما اگه دیدی روزگاری، سیاههیِ غم به تن کردم و باز دارم تمامِ فانتزیهایِ دراماتیکم و میسازم تا زندگیشون کنم به من افتخار کن.
مثل این روزها!
من عمری؛ دهان باز نکردم که نرنجی از مَن!
اما اگه دیدی روزگاری، سیاههیِ غم به تن کردم و باز دارم تمامِ فانتزیهایِ دراماتیکم و میسازم تا زندگیشون کنم به من افتخار کن.
مثل این روزها!