Улар рози бўлишди. Биз саҳнага қайтиб, намойишни давом эттирдик. Мен яхшилаб куйлашга ҳаракат қилар эдим. Токи улар ўзларини ақлдан озгандек тутиб, ғалати рақсга тушиб, ғайритабиий товушлар чиқариб, сакрашни бошлагунларича қўшиқ изидан қўшиқ куйлашда давом этдик. Сакрашган вақти оёқлари ўша-ўша эчкининг туёғи каби эди. Мусиқачилардан бири қаттиқ қўрқувдан чинқириб юборди. Уларнинг ҳаммаси ўгирилиб, унга қарашди ва қотиб қолишди. Мен Аллоҳга юзланиб, мени қутқаришини сўраб дуо қилишни бошладим. Агар У мени қутқарса, бошқа ҳеч қачон қўшиқ куйламасликка аҳд қилдим. Шу заҳоти дунёдаги энг чиройли овоз–бомдодга айтилган азонни эшитдим. Тўсатдан чироқ ўчиб қолди ва шу вақтнинг ўзида ҳаммаси ғоиб бўлди. Биз нарсаларимизни йиғиб, қочдик. Мен уларнинг ким эканлигини аниқлашим керак эди. Мен бу ерга келганимда ажиб уйга, мени қуршаб олган ғалати инсонларга дуч келдим. Мен ўзимнинг ҳис-туйғуларимга ишонишим керак эди. Ҳалиги аёл менинг юзимдан ўпганида унинг юзи тошдек қаттиқ бўлиб, инсонларникидек эмас эди. Бизга дам олиш хонасини кўрсатишганда, у ердаги эски ётоқлар, чанг, ҳид бу ерга юз йилдан бери ҳеч ким кирмаганини билдирар эди. Уларнинг оёқларини кўрмагаунимча жинлар эканлигига ишонгим келмади. Биз токи бир кишига дуч келмагунимизча қочдик. У киши бизга тикилиб қараб қолди, биз эса унга қараб турардик. У бизни жинлар деб ўйлади. У биздан "бу эски, ташландиқ уйда нима қилиб юрибсизлар", деб сўрамагунича, биз ҳам уни жин деб гумон қилдик. Уни нега бундай савол бераётганига тушунмай орқамга ўгрилиб қарасам, биз яқиндагина концерт қўйган ҳашаматли уй ўрнида вайронага айланган эски уй турар эди. Бизга учраган кишига бўлиб ўтган воқеаларни айтиб бердик. У эса бизга: " Юз йилдан бери бор бўлган бу уйни жинлар эгаллаб олган", деб айтди.
Мен ўша кундан бери умуман намозимни тарк этмадим. Қўшиқ ҳам куйламадим. Кунларимни Аллоҳга ибодат билан ўтказаяпман. Ҳаж ва умрага ҳам бордим. Мен ҳар доим ўша кеча бўлган воқеаларни эсласам, у пайтлар Аллоҳнинг динига қанчалик бепарво бўлганимни ҳис қиламан. Менинг ҳаётимни ўзгартириб, ҳидоятга бошлагани учун Аллоҳ таолога ҳисобсиз ҳамду санолар айтаман".
Аллоҳ розичилиги учун шон-шуҳратдан воз кечиб, ҳидоят йўлига кирган собиқ қўшиқчи Нура Тоқақа 2016 йилда вафот этган.

© Муҳаммад Ҳабибуллоҳ

YAQINLARINGIZGA ULASHING 👇
@muslima_ayollar_blogi🌺