Tavhid kalimasi La ilaha illalloh

Ашъарийларнинг биъзилари айтади: «...имомларимиз ҳақиқий ҳаётда фаришталар билан гаплашадилар».

Ҳаддидан ошган Абу Бакр ибн Арабий Ашъарий "имом"ларидан (зиндиқлиги ва Аллоҳни Аршга кўтарилганини инкор қилганлиги сабаб халифа томонидан қатл қилинган) Ибн ал Фарруқ ҳақида айтади:
«У билан фаришталар ҳақиқий ҳаётда гаплашадилар, тушида эмас».

«Сабил ал-Муридин», 205.

@MuslimUzaqida

Имом Суфёнус Саврий суннат имоми эдилар, роҳимаҳуллоҳ

كثير البكاء، فقيل له يا أبا عبدالله عليك بالرجاء، فإن عفو الله أعظم من ذنوبك، فقال أوَعلى ذنوبي أبكي؟ لو علمت أني أموت على التوحيد لم أبالي بأمثال الجبال من الخطايا.

У киши кўп йиғлар эдилар ва у кишига айтишди: Эй Абу Абдуллоҳ сиз умид қилишингиз керак, зеро албатта Аллоҳнинг мағфирати сизнинг гуноҳларингиздан анча каттароқдир. Имом айтдилар: Мен ўз гуноҳларим учун йиғлаяпманми? Агарда мен тавҳид устида вафот этшимни билганимда эди, тоғлардек хатоларимга эътибор ҳам бермас эдим.

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

Агарда салафлар энг яҳши даврда яшаб туриб ҳам тавҳид устида вафот этишни йиғлаб сўрашган бўлишса, унда биз ўзимиз ҳақимизда нима ҳам дердик... Аллоҳдан вафот этгунимизга қадар тавҳид устида собит қилшини сўраймиз.

Аллоҳ таъоло бизни фақат Лаа илааҳа иллаллоҳ ва Муҳаммад росулуллоҳ калимасинининг маъносини ҳақиқий рўёбга чиқариб турган ҳолатимизда жонимизни олсин. Амин.

( وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ )

الصافات (39) As-Saaffaat

Қилиб ўтган нарсангиздан бошқа нарсанинг жазосини олмассиз.

@Davat_manzili

👆👆👆👆
Al-Fajr (27-30)

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفْسُ ٱلْمُطْمَئِنَّةُ (٢٧)
ٱرْجِعِىٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (٢٨)
فَٱدْخُلِى فِى عِبَٰدِى (٢٩)
وَٱدْخُلِى جَنَّتِى (٣٠)

27. Эй хотиржам нафс!
28. Роббингга сен Ундан, У сендан рози бўлган ҳолингда қайт!
29. Бас, бандаларим ичига киргин!
30. Ва жаннатимга киргин!

@Davat_manzili

Ислом сен билан ҳам сенсиз ҳам қозонади. Аммо сен Ислом бўлмаса қозона олмайсан.

🍃 Др Закир Наик

Усмон ибн Холаф айтган: "Бухорийдан: "Мингдан ошиқ олимлардан ҳадис ёзиб олдим. Уларнинг барчаси "иймон сўз ва амалдир" дер эдилар, "иймон қалб сўзи холос" деган бирортасидан ҳадис ёзмадим" деганини эшитдим".

Юсуф ибн Матор айтган: "Бухорийдан иймон ҳақида сўрадим. У: "Шак-шубҳасиз сўз ва амалдир" деди". (Лолакоий "Шарҳи усули эътиқоди аҳли сунна"да ривоят қилган).

Аҳмад ибн Ҳанбал айтган: "Иймон сўз ва амалдир, зиёда ва ноқис бўлади". ("Усулус сунна").

Абу Ҳурайра ва ибн Аббос розияллоҳу анҳумолар айтганлар: "Иймон зиёда ва ноқис бўлади" (Ибн Можа ва Лолакоий ривояти). Яъни, амалдан иборат бўлгани учун амал кўп бўлса кўпаяди, кам бўлса, камаяди.

Машҳур муҳаддис Абдурраззоқ раҳимаҳуллоҳ айтган: "Олтмиш икки шайхга йўлиқдим. Улар ичида Маъмар, Авзоъий, Саврий, Ҳаммод ибн Зайд, Суфён ибн Уяйна, Вакиъ, имом Молик, ибн Абу Лайло ва бошқа кўплаб имомлар бор эди. Уларнинг барчаси: "Иймон сўз ва амалдир, зиёда бўлади ва ноқис бўлади" дер эдилар. ("Мусоннаф")

Иброҳим Нахаъий раҳимаҳуллоҳ айтган: "Бу уммат учун муржиалар хаворижлардан кўра хавфлироқдир". (Ажурри, ибн Батта ва Абдуллоҳ ибн Аҳмад ривояти).

Машҳур муҳаддис Вакиъ ибн Жарроҳ раҳимаҳуллоҳ айтган: "Абу Ҳанифа иржо ҳақида гапириб хусуматлашгач, Суфёни Саврий "Уни Куфадан чиқариб юбориш лозим" деб айтган". (Абдуллоҳ ибн Аҳмад "Сунна"да ривоят қилган).

Шом аҳли имоми Авзоъий раҳимаҳуллоҳ: "Иймон ва сўз, амалсиз тўғри бўлмайди. Бизлардан олдин ўтган салафларимиз (бу киши табаъ тобеъин бўлган) иймон ва амал орасини ажратмас эдилар, иймон амалдандир" деган. (Лолакоий ва ибн Батта ривояти).

Шофеъий раҳимаҳуллоҳ ўзининг машҳур "Умм" китобида иймон сўз ва амалдан иборат эканлигига ижмоъ нақл қилган: "Саҳобалар, тобеъинлар ва биз кўрган жамики катталар "иймон сўз, амал ва ниятдан иборат эканлигига ва уччаласидан бирортаси бошқасининг ўрнини боса олмаслигига ижмоъ қилганлар". ("Шарҳи усули эътиқоди Аҳли сунна" Визоратул авқоф саудия нашри, 2003 йил, 5 жуз, 956 бет).

Бу ижмоъни Шофеъийдан Лолакоий, ибн Таймия, ибн Ражаб, ибн Касийр ва бошқалар ҳам нақл қилганлар. Инсофли киши Шофеъийдек инсондан иймон сўз ва амалдан иборат эканлиги борасида саҳобалар ва бошқа салафи солиҳлар ижмоъ қилганини қабул қилмасдан турмайди.

Усмон ибн Холаф айтган: "Бухорийдан: "Мингдан ошиқ олимлардан ҳадис ёзиб олдим. Уларнинг барчаси "иймон сўз ва амалдир" дер эдилар, "иймон қалб сўзи холос" деган бирортасидан ҳадис ёзмадим" деганини эшитдим".

Юсуф ибн Матор айтган: "Бухорийдан иймон ҳақида сўрадим. У: "Шак-шубҳасиз сўз ва амалдир" деди". (Лолакоий "Шарҳи усули эътиқоди аҳли сунна"да ривоят қилган).

Аҳмад ибн Ҳанбал айтган: "Иймон сўз ва амалдир, зиёда ва ноқис бўлади". ("Усулус сунна").

Абу Ҳурайра ва ибн Аббос розияллоҳу анҳумолар айтганлар: "Иймон зиёда ва ноқис бўлади" (Ибн Можа ва Лолакоий ривояти). Яъни, амалдан иборат бўлгани учун амал кўп бўлса кўпаяди, кам бўлса, камаяди.

Машҳур муҳаддис Абдурраззоқ раҳимаҳуллоҳ айтган: "Олтмиш икки шайхга йўлиқдим. Улар ичида Маъмар, Авзоъий, Саврий, Ҳаммод ибн Зайд, Суфён ибн Уяйна, Вакиъ, имом Молик, ибн Абу Лайло ва бошқа кўплаб имомлар бор эди. Уларнинг барчаси: "Иймон сўз ва амалдир, зиёда бўлади ва ноқис бўлади" дер эдилар. ("Мусоннаф")

Иброҳим Нахаъий раҳимаҳуллоҳ айтган: "Бу уммат учун муржиалар хаворижлардан кўра хавфлироқдир". (Ажурри, ибн Батта ва Абдуллоҳ ибн Аҳмад ривояти).

Машҳур муҳаддис Вакиъ ибн Жарроҳ раҳимаҳуллоҳ айтган: "Абу Ҳанифа иржо ҳақида гапириб хусуматлашгач, Суфёни Саврий "Уни Куфадан чиқариб юбориш лозим" деб айтган". (Абдуллоҳ ибн Аҳмад "Сунна"да ривоят қилган).

Шом аҳли имоми Авзоъий раҳимаҳуллоҳ: "Иймон ва сўз, амалсиз тўғри бўлмайди. Бизлардан олдин ўтган салафларимиз (бу киши табаъ тобеъин бўлган) иймон ва амал орасини ажратмас эдилар, иймон амалдандир" деган. (Лолакоий ва ибн Батта ривояти).

Шофеъий раҳимаҳуллоҳ ўзининг машҳур "Умм" китобида иймон сўз ва амалдан иборат эканлигига ижмоъ нақл қилган: "Саҳобалар, тобеъинлар ва биз кўрган жамики катталар "иймон сўз, амал ва ниятдан иборат эканлигига ва уччаласидан бирортаси бошқасининг ўрнини боса олмаслигига ижмоъ қилганлар". ("Шарҳи усули эътиқоди Аҳли сунна" Визоратул авқоф саудия нашри, 2003 йил, 5 жуз, 956 бет).

Бу ижмоъни Шофеъийдан Лолакоий, ибн Таймия, ибн Ражаб, ибн Касийр ва бошқалар ҳам нақл қилганлар. Инсофли киши Шофеъийдек инсондан иймон сўз ва амалдан иборат эканлиги борасида саҳобалар ва бошқа салафи солиҳлар ижмоъ қилганини қабул қилмасдан турмайди.

Одамлар устида Аллоҳнинг ҳукми билан эмас, бошқа куфрий ҳукмлар ила ҳукм юритган кимса кофир эканини исботловчи далиллар.

بسم الله الرحمن الرحيم


Ҳанафийларнинг энг катта имомларидан бўлган Абу Бакр Жассос роҳимаҳуллоҳнинг Аллоҳнинг: "Роббингга қасамки, ораларида чиққан нарсага сени (эй Набий) ҳоким қилмагунларича, сўнгра ўзларида сен ҳукм қилган нарса борасида ҳараж топмайдиган ва бутунлай таслим бўлмагунларича, ҳаргиз мўмин бўлмайдилар" (Нисо 65) оятининг тафсирида қуйидагиларни айтган: "Ушбу оят Аллоҳнинг амрларидан бирорта амрни ёки Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг амрларидан бирорта амрни рад қилган кимса, бу рад қилиши шубҳа сабабданми ёки бўйинсунмасликданми ёки таслим бўлишни тарк этишданми, фарқи йўқ ҳолда Исломдан чиқиб, муртад бўлишига далолат қилади. Бу масала саҳобалар закотни адо қилишдан бош тортганларни муртад деб билганлари, уларнинг аёл ва болаларини қул қилиб олганликлари далил асосида бўлганини англатади. Зеро, Аллоҳ таоло Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳукмларига таслим бўлмаган кимсани иймон аҳлидан эмаслигини таъкидлагандир". ("Аҳкомул Қуръон" Дору иҳёут турос нашриёти, Байрут 1992 йил,3 жуз, 181 бет).

Мусулмонлар учун Аллоҳнинг шариятини дунёвий қонунларга алмаштирган кимсалар оятлар, саҳиҳ ҳадисларга биноан Аллоҳнинг ҳукмини ўзгартирган, бошқа ҳукм ила ҳукм қилган бўладилар ва шу феълларининг ўзи ила кофир бўлади.

Ким "Ислом фойдаси учун бир муддат Исломий ҳукмларга амал қилмай турса бўлади" деса, ижмоъ ила кофир бўлади. Зеро у Аллоҳ абадул-абад ҳаром қилган нарсани вақтинчалик ҳалол қилиб, Аллоҳни ёлғончига чиқармоқда.

Хаворижлардан тортиб то ашаддий муржиаларгача бу масала борасида хилоф қилмаганлар. Воқеъликдан маълумки ҳозирги хокимлар барчаси камида шу турдаги куфрга тушган.

Ижмоъ ҳақида қисқача маълумот:

Ижмоънинг истилоҳдаги шаръий маъноси: "Ижмоъ бу мусулмон уммат мужтаҳидларининг Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан кейин бирор шаръий ҳукмга қилган иттифоқидир".

Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтганлар: "Умматим залолат устида жамланмайди". (бу маънони Абу Довуд, Аҳмад, Термизий, ибн Можа, Доримий, Тобароний, Ҳоким, Байҳақий, ибн Абу Шайба, инб Абу Осимлар ривоят қилишган. Ҳоким саҳиҳ деган. Ҳадиснинг барча йўлларини жамланса ҳасан даражсидаги ҳадисдир).

Жамики аҳли илмлар наздида собит ижмоъ қатъий ҳужжатдир. Уни олиш мажбурийдир ва унга хилоф қилиш мумкин эмасдир. Зеро, уммат хато нарсага ҳеч қачон ижмоъ қилмайди.

Уламолар Аллоҳнинг динини четга суриб қўйиб, бошқа куфрий қонунларни мусулмонлар ҳаётига татбиқ қилган кимса, гарчи у ўз ишини нотўғри деб билса ҳам, катта куфрга тушганлигига ва кофир эканига ижмоъ қилганлар.

Ўша ижмоъни нақл қилганлар:

Моғуллар Ислом диёрларини босиб олганларидан сўнг, ўзлари ҳам Исломни қабул қилганлар. Аммо, улар Чингизхон таъйин қилиб берган "ёсақ" ёки "ёсиқ" (моғул тилида "қонун" дегани) деб номланувчи қонунлар тўпламини ҳаётга жорий қилганлари учун аҳли илм уларнинг куфрига ижмоъ қилган. Ваҳоланки, ўша даврда моғуллар бу қонунларини бутун мусулмонлар ҳаётига эмас, балки ўзлари ва ҳарбий аскарлар орасида ҳоким қилиб қўйган бўлганлар.

Буни ибн Касийр раҳимаҳуллоҳ нақл қилган: "Ким Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга нозил қилинган муҳкам шариятни тарк қилса ва ундан бошқа набийлар шариятини устун қўйса, уларнинг мансух шарияти ила ҳукм сурса, кофир бўлади. Энди "ёсақ" ила ҳукм сурганнинг аҳволи нима бўлади!? Ким буни қилса, мусулмонлар ижмоъси ила кофир бўлади!". ("Албидоя ванниҳоя" Мактабатул Маориф, Байрут 1988 йил,13 жуз, 119 бет).

Биз айтамиз: "Инсонлар устига Аллоҳнинг ҳукмларини четга суриб, конституцияни мажбуран ҳоким қилганларчи!? Ким буни қилса, мусулмонлар ижмоъси ила кофир бўлади!".

Айни шу масалани ибн Касийр раҳимаҳуллоҳ ўз тафсирида ҳам гапирган: "Ким Аллоҳ ва Росулининг ҳукмидан бошқа ҳукмни олдинга сурса, у кофир бўлади! Токи у Аллоҳ ва Росулининг ҳукмига қайтиб, уни устун қилмагунича, унга қарши уруш қилиш вожиб бўлади". ("Тафсири ибн Касийр" Фаруқул ҳадиса нашриёти, Қоҳира 2000 йил, 2 жуз, 251 бет).

Сизлар #билмасдан ширк қилгансиз!

(ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا وَاللَّهِ رَبِّنَا
مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ)
السورة ورقم الآية: الأنعام (23)

Aллоҳ таъоло айтади: Сўнгра Роббимиз Aллоҳга қасамки (биз ширк қилиб) мушрик бўлмаган эдик дейишдан бошқа фитна (баҳона)лари бўлмас. (Aнъом: 23)

1541 عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ، رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، يَأْمُرُ اللَّهُ تَعَالَى بِالْقَدَرِيَّةِ إِلَى النَّارِ، فَيَقُولُونَ: رَبَّنَا مَا لَنَا يُؤْمَرُ بِنَا إِلَى النَّارِ فَوَاللَّهِ مَا أَشْرَكْنَا بِاللَّهِ قَطُّ، وَلَقَدْ كَانَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ يَعْمَلُونَ بِالْمَعَاصِي، فَمَا نَرَى أَنَّهُ يُؤْمَرُ بِهِمْ إِلَى النَّارِ وَنُتْرَكُ نَحْنُ، فَأُمِرَ بِنَا وَتُرِكُوا، وَاللَّهِ مَا أَشْرَكْنَا بِاللَّهِ قَطُّ، فَيُقَالُ لَهُمْ: أَشْرَكْتُمْ مِنْ حَيْثُ لَمْ تَعْلَمُوا.. (الإبانة الكبرى لابن بطة)

Aбдуллоҳ ибну Aббос розиаллоҳу анҳу айтадилар: "Қиёмат куни Aллоҳ таъоло қадарийларни жаҳаннамга киргазишга буйиради. Шунда қадарийлар айтишади: Роббимиз! Нега бизни жаҳаннамга киргазишмоқда, Aллоҳга қасамки биз ҳеч қачон ширк қилмаганмиз! Aйни пайтда эса тавҳид аҳлидан бўлган қавм маъсият қилган бўлса ҳам (уларни жаҳаннамга киргазилмияпти), биз уларни жаҳаннамга киргазишга буйруқ қилиниши, бизни эса у ерга киргазмасдан қолдириш керак деб биламиз. (Лекин) бизни жаҳаннамга киргазишга буйруқ қилинди, уларни эса қолдирилди! Aллоҳга қасамки, биз ҳеч қачон ширк қилмаганмиз! Кейин уларга айтилади: Сизлар БИЛМAСДAН ширк қилгансиз!".
(Aл Ибана Aл Кубро, Ибн Батто)📚