داشتم فکر میکردم که چقدر جالب میشد اگه یه خونآشام بودم.عجیب به نظر میرسه ولی یه لحظه بهش فکر کنید. انقدر زمان دارید که بتونید نواختن کلی ساز رو یاد بگیرید و چون خیلی سال عمر کردین، احتمالا جاهای مختلف سرمایهگذاری کردین و کلی پول هم دارید. میتونید هرجایی که دوست داشتید سفر کنید و هر کشور و شهری که دوست داشتین رو ببینید. شغلهای مختلفی رو تجربه میکنید. انقدر عمر میکنید که احتمالا میتونید همهی کتابهایی که وجود دارن رو بخونید. بعد تازه اگه یکی از این خونآشامهایی بودید که خیلی خیلی سال عمر کردن، احتمالا میتونستین نویسندهها، موسیقیدان ها و هنرمندهای زیادی رو از نزدیک ببینید و باهاشون حرف بزنید و مثلا بگید که من یه زمانی لرد بایرون، امیلی دیکنسون، والت ویتمن، بتهوون و... رو میشناختم و حتی با هرکدومشون سر یه میز نشستم و شام خوردم! و راستش خونآشامها میتونن احساسات خودشونو کنترل کنن و یا حتی خاموش کنن و این گاهی اوقات میتونه خوب باشه.