زه چې کله دا حالت ګورم له ځان سره فکر کوم چې زمونږ کوم حالت دی او دنیاوال راباندې کوم تورونه تړي، همدا شېبه د محب زغم د کتاب خبرې مې سترګو ته درېږي، محب زغم یو کتاب لیکلی او نوم یې ځانمرګی ورکړی، بس الله تعالی دې یې لیکوال ته هدایت وکړي او که د هدایت وړ نه وي نو الله تعالی دې خپله معامله ورسره وکړي، ځکه هغه څوک چې پخپل نوم کې د الله تعالی له نامه بده وړي او نه یې لیکي نو د داسې خلکو هدایت د بنده له تصور لوړ ښکاري. لیکوال پخپل کتاب(ځانمرګی) کې په فدایانو ملګرو پسې هغه خبرې کړي چې د حقیقت په لوري هم ندي تاو شوي. یاد کتاب ما د استشهاد د انتظار په پیل کې کابو شپږ کاله وړاندې کتلی خو له هغه وخته مې په ذهن کې ګرځي چې ولې دا خلک د استشهاد سپېڅلتیا نشي درک کولی. خو یوه خبره چې مهمه ده هغه دا چې لیکوال د استشهادیانو د عملیاتو یوه لویه وجه دا ښودلې چې شهوت په سر اخیستي وي او کله چې ملایان ورته د حورو قصې وکړي بس نو دوی هم عملیاتو ته تیار شي. نن هم چې د دې خبرې په هکله تصور کوم د لیکوال په عقل پورې خندا راشي، مونږ چې تیارې کوژدې او ودونه پرېښودلی شو نو بیا شهوت څه معنا؟! په الله تعالی قسم چې کله د عملیاتو ته د تیارېدلو په لاملونو کې د الله تعالی په یاد کې لاړ شم د حورو تصور مې کله هم په ذهن کې ځای نشي نیولی. د الله تعالی په ذات قسم چې د انتظار پدې اوو کلونو کې مې یوه شپه هم د خپلو عملیاتو په تصور کې د حورو تصور ندی کړی. زما تر شهادت وروسته محب زغم ته ووایئ چې تا چې څوک څنګه تعریفول هغه هغسې ندي. تا که هلته د استشهاد ته د تیارېدلو وجه د نوموړي یتیم د کورنۍ د شهادت ناسم راپور یاد کړی نو ته باید پوه شې چې لله الحمد له دنیاوي رنګینیو ډکه کورنۍ لرم چې په هر حساب مې په کامله معنا نازوي، د انتظار پدې اوو کلونو کې ډېر ژر ژر ورغلی یم او تر نن پورې هم ورسره رابطه کړم، ښایي د عملیاتو په شپه هم له خپلې مورکۍ اجازه واخلم، خو ته ډېر په خطا لار روان یې!
هسې خبره اوږده شوه، خو هسې مې تر دې ویل چې استشهاد دومره کمزوری هدف ندی چې تر ټاکلو وروسته یې بیا هم لاروی په دنیاوي متاع باندې خطا شي. د الله تعالی په نصرت سره که د دنیا رنګینۍ تر دې اوه برابره هم زیاتې شي بیا هم یواځې د الله تعالی یاد تر دې لوړ او قیمتي دی.
ــ ــ ــ
د ژوند رښتینې خوښي
د مدرسې ژوند ډېر غریبانه ژوند وي، سړی نشي کولی چې همېش نويو کالیو کې وګرځي، خو ما به په مدرسه کې هم ځان ښه ساتلو، د جهاد په سفرونو کې یو وخت په داسې ځای کې اوسېدلو چې شاوخوا ټول غرونه ول او ابادۍ ته کابو دوه ساعته مزل وو، خو ما به خپل نیلي رنګه او سپین کالي پاک پاک اغوستل، ځینو ملګرو به ویل چې ته دلته داسې ګرځې په کابل کې به څنګه ګرځې؟! هر څوک خپلې خوشالۍ ته ځان ښه برابروي، ما هم غوښتل چې خپل د مدرسې او د جهاد ژوند په شوق او خوشالۍ تېر کړم. د الله تعالی عبادت له وېرې هم کېږي او له محبته هم کېږي، زه له الله تعالی وېرېږم هم او محبت هم ورسره لرم، خو د الله تعالی عبادت چې څومره په محبت او شوق وشي هومره یې خوند زیات وي. خوښیو ته نوي کالي هر څوک کوي، څوک خپل واده ته ځان برابروي، څوک اختر ته او څوک بیا نورو خوښیو ته... زما یادېږي چې زما د لویې دورې دستاربندۍ لپاره مې ښه ځان برابر کړی وو. اوس نو زما د ژوند حقیقي او رښتینې خوښي را روانه ده، باید دې خوښۍ ته تر هر څه ځان ډېر برابر کړم. ما خپلې شخصي پیسې ساتلې وې او د عملیاتو لپاره مې یو جوړه سپین رخت له ښاره راوغوښت، ګلدوز ته مې ورکړ او په کمیس او څادر مې په پوره شوق سره ګلدوزي وکړله، پدې سیمه کې خیاطانو سم واسکټ نشو ګڼډلی، ډېر لرې مې د ولایت بازار ته خپله اندازه ولېږله او ښه منظم واسکټ مې وګڼډلو، زما تر ټولو خوښه جمالۍ خولۍ مې اخیستې، او نوې څپلۍ مې په څو دوکانونو کې یوه جوړه خوښې شوي دي. لنډه دا چې یو کس د خپل واده د شپې لپاره څومره په شوق ځان برابروي ما ان شاء الله تر هغه هم په ډېر شوق او ښه ځان برابر کړی. هیله لرم چې الله تعالی به مې دا هر څه راته د لقاء په مینه کې حساب کړي. غواړم الله تعالی ته داسې ورشم چې تر ټولو په ښه حالت کې و اوسم. د الله تعالی مینه تر هغو ټولو محبتونو لوړه ده چې انسان یې تصور کولی شي. کله له ځان سره فکر کوم چې که په لیکنه کې دېته پام ونکړم چې دا لیکنه خو نور خلک ګوري او باید د نورو خلکو لپاره زه لیکل وکړم نو وایم چې که ما د الله تعالی په محبت باندې لیکنه کولی ممکن ټوله لیکنه به د الله تعالی تر نوم نه وه اوږده شوې او پيل او پای به یې صرف او صرف د الله تعالی نوم وو، خو په لیکنه کې دېته ګورم چې باید نور خلک پرې پوه شي نو ځکه د الله تعالی په مینه لیکنه نشم کولی او هغه یواځې په تصور کې ساتم.
اې! چې تصور یې دومره خوږ دی خپله به څنګه وي؟؟؟
ــ ــ ــ
هسې خبره اوږده شوه، خو هسې مې تر دې ویل چې استشهاد دومره کمزوری هدف ندی چې تر ټاکلو وروسته یې بیا هم لاروی په دنیاوي متاع باندې خطا شي. د الله تعالی په نصرت سره که د دنیا رنګینۍ تر دې اوه برابره هم زیاتې شي بیا هم یواځې د الله تعالی یاد تر دې لوړ او قیمتي دی.
ــ ــ ــ
د ژوند رښتینې خوښي
د مدرسې ژوند ډېر غریبانه ژوند وي، سړی نشي کولی چې همېش نويو کالیو کې وګرځي، خو ما به په مدرسه کې هم ځان ښه ساتلو، د جهاد په سفرونو کې یو وخت په داسې ځای کې اوسېدلو چې شاوخوا ټول غرونه ول او ابادۍ ته کابو دوه ساعته مزل وو، خو ما به خپل نیلي رنګه او سپین کالي پاک پاک اغوستل، ځینو ملګرو به ویل چې ته دلته داسې ګرځې په کابل کې به څنګه ګرځې؟! هر څوک خپلې خوشالۍ ته ځان ښه برابروي، ما هم غوښتل چې خپل د مدرسې او د جهاد ژوند په شوق او خوشالۍ تېر کړم. د الله تعالی عبادت له وېرې هم کېږي او له محبته هم کېږي، زه له الله تعالی وېرېږم هم او محبت هم ورسره لرم، خو د الله تعالی عبادت چې څومره په محبت او شوق وشي هومره یې خوند زیات وي. خوښیو ته نوي کالي هر څوک کوي، څوک خپل واده ته ځان برابروي، څوک اختر ته او څوک بیا نورو خوښیو ته... زما یادېږي چې زما د لویې دورې دستاربندۍ لپاره مې ښه ځان برابر کړی وو. اوس نو زما د ژوند حقیقي او رښتینې خوښي را روانه ده، باید دې خوښۍ ته تر هر څه ځان ډېر برابر کړم. ما خپلې شخصي پیسې ساتلې وې او د عملیاتو لپاره مې یو جوړه سپین رخت له ښاره راوغوښت، ګلدوز ته مې ورکړ او په کمیس او څادر مې په پوره شوق سره ګلدوزي وکړله، پدې سیمه کې خیاطانو سم واسکټ نشو ګڼډلی، ډېر لرې مې د ولایت بازار ته خپله اندازه ولېږله او ښه منظم واسکټ مې وګڼډلو، زما تر ټولو خوښه جمالۍ خولۍ مې اخیستې، او نوې څپلۍ مې په څو دوکانونو کې یوه جوړه خوښې شوي دي. لنډه دا چې یو کس د خپل واده د شپې لپاره څومره په شوق ځان برابروي ما ان شاء الله تر هغه هم په ډېر شوق او ښه ځان برابر کړی. هیله لرم چې الله تعالی به مې دا هر څه راته د لقاء په مینه کې حساب کړي. غواړم الله تعالی ته داسې ورشم چې تر ټولو په ښه حالت کې و اوسم. د الله تعالی مینه تر هغو ټولو محبتونو لوړه ده چې انسان یې تصور کولی شي. کله له ځان سره فکر کوم چې که په لیکنه کې دېته پام ونکړم چې دا لیکنه خو نور خلک ګوري او باید د نورو خلکو لپاره زه لیکل وکړم نو وایم چې که ما د الله تعالی په محبت باندې لیکنه کولی ممکن ټوله لیکنه به د الله تعالی تر نوم نه وه اوږده شوې او پيل او پای به یې صرف او صرف د الله تعالی نوم وو، خو په لیکنه کې دېته ګورم چې باید نور خلک پرې پوه شي نو ځکه د الله تعالی په مینه لیکنه نشم کولی او هغه یواځې په تصور کې ساتم.
اې! چې تصور یې دومره خوږ دی خپله به څنګه وي؟؟؟
ــ ــ ــ