پیشوا پولتیک / pishva politic

❇️⚛ مدرن شدن چیست و چگونه ممکن است؟

✍ محمود سریع‌القلم


🔻حکومت قانون ضرورتا حکومت دموکراتیک نیست. سنگاپور یک حکومت قانون، قاعده و شفافیت است اما حکومتش دموکراتیک نیست. انگلستان سه قرن حکومت قانون بود در حالی‌که هنوز یک قرن نشده که دموکراتیک شده است.


🔻دموکراسی بدون نظام حزبی و تسلط بخش خصوصی بر اقتصاد تحقق پیدا نمی‌کند. با شرایط فعلی رسیدن به دموکراسی در خاورمیانه اگر عزمی باشد، نزدیک به نیم‌قرن کار دارد. مدرن‌شدن یک طیف است. بعضی به اشتباه فکر می‌کنند که مدرن‌بودن یعنی مصرف کالاهای لوکس، پوشیدن لباس‌های گران‌قیمت، سوارشدن اتوموبیل آلمانی و زندگی در خانه‌های بزرگ. کاملا بد فهمیده‌اند. مبنای مدرن‌بودن در افکار و رفتار است و نه در نوع مصرف.

🔻ریشه فلسفی مدرن‌بودن در مدنیّت است. شخص مدرن به تکثر برداشت و اندیشه معتقد است و نظر خود را صرفا یک نظر در میان نظرات دیگر تلقی می‌کند.شخص مدرن، متفاوت‌بودن فکری انسان‌ها را حق آن‌ها می‌داند. شخص مدرن با دلیل و fact با دیگران تعامل می‌کند نه تخیلات، توهمات و شنیده‌ها. شخص مدرن به کسی که به او می‌گوید: من شما را دوست ندارم، می‌گوید حق شماست که مرا دوست نداشته باشید؛ مگر قرار است همه مرا دوست داشته باشند.

🔻شخص مدرن در هیچ شرایطی دشنام نمی‌دهد، پرخاش نمی‌کند بلکه تلاش می‌کند ریشه‌های جهل طرف مقابل را کشف کند. شخص مدرن نه اجازه می‌دهد دیگری وارد حریم خصوصی او شود و نه در حریم خصوصی دیگران دخالت می‌کند.

🔻اما یک ویژگی شخص مدرن بسیار تعیین کننده در جامعه مدنی و حکومت قانون است: به‌محض این‌که پای خود را از منزل بیرون گذاشت در سطح جامعه برای تمامی شهروندان، حقوق انسانی قائل است.

🔻تا به‌حال دیده‌اید؛ سرنشینان یک اتوموبیل گران‌قیمت چند میلیارد تومانی، چگونه پوست میوه، دستمال‌کاغذی و خاکستر سیگار به بیرون پرتاب می‌کنند؟ تا به‌حال دیده‌اید چهار نفر آهسته با هم در عرض یک پیاده‌رو قدم می‌زنند و گپ می‌زنند و مانع عبور دیگر شهروندان می‌شوند؟
تا به‌حال دیده‌اید پیاده‌روهای نزدیک به رستوران‌های فست‌فود ساعت دوازده شب چگونه مملو از آشغال است؟ آیا تا به‌حال دیده‌اید راننده‌ای نه دوبله بلکه در ردیف سوم پارک کرده و رفته است و ترافیک خیابان را مختل نموده است؟

🔻صدها رفتار مانند اینها ضد مدرن‌بودن است. فکر کردن، استدلال آوردن، مؤدب ‌بودن، احترام گذاشتن، نظیف بودن، رعایت حقوق دیگران را کردن، قانون را رعایت کردن، منظم بودن، صد‌متر دورتر رفتن ولی درست پارک کردن، وظیفه‌شناس بودن، مالیات دادن، درآمد بدون زحمت را قبول نکردن، دقیق بودن، حرف بیهوده نزدن، تخریب نکردن، غیبت نکردن، قانع بودن، دورغ نگفتن، انتهای صف ایستادن، تهمت نزدن، وجدان‌کاری داشتن و صدها اندیشه و رفتار دیگر از مشتقات مدرن‌بودن است.

🔻بی‌دلیل نیست وقتی گفته می‌شود بعضی کشورها در خاورمیانه هنوز وارد عصر مدرنیته نشده‌اند چه برسد به دموکراسی که تحمل اندیشه‌های متفاوت، رقابت حزبی و دولت حداقلی در آن متصور نیست.
 

🆔 @pishva_politic

❇️✴️ اشتباهات هفتگانه سیاست خارجی

✍یدالله کریمی پور

موتور پیشرفت ایران نسبت به کشورهای همپایه ی پیشین و بر اساس شاخص های هایتک خاموش مانده است. تا جایی که به‌ استراتژی سیاست خارجی جمهوری اسلامی بر می گردد،‌ رویکرد هفتگانه زیر منجر به خاموشی نسبی آن شده است. به اغلب احتمال تا این فرض های نادرست بر سیاست خارجی غالبند، ایران به مدار توسعه دهه سوم سده ۲۱، ورود نخواهد کرد:
۱- افول آمریکا اشتباه است
از دیدگاه شاخص های ژئواستراتژی، ایالات متحده آمریکا دستکم تا دو دهه دیگر همچنان در صدر خواهد بود؛
۲- اسرائیل(اشغالگر) نابود نخواهد شد
دستکم تا دو دهه آتی، اسراییل(اشغالگر) همچنان پابرجا مانده و بلکه توانمندتر خواهد شد؛
۳- روسیه وفادار نیست
ایران به عنوان همسایه می تواند مناسباتی خوب و بلکه سنگین با روسیه برقرار نماید، ولی ماهیت ژئواستراتژیک فدراتیو روسیه نمی‌تواند ایران را به عنوان متحد استراتژیک قبول کند.‌ مهم‌تر آن که روسیه مکمل اقتصادی، دفاعی و امنیتی ایران نیست؛
۴- چین درگیر خود است
ایران برای جمهوری خلق چین بیشینه واحدی سیاسی در حد و اندازه های عربستان،‌ امارات،‌ ترکیه و اسرائیل و عراق است و نه بیشتر.‌ نگاه و رویکرد پکن به ایران نمی تواند استراتژیک باشد. نگاه چین در سیاست خارجی منفعت طلبانه است.
۵- همسایگان مشکل گشا نیستند
حتی در صورت داشتن بهترین مناسبات با همسایگان، بازهم گره های کلان توسعه ایران باز نخواهد شد. این در حالی است که ۸ همسایه ایران اندازه مناسبات خود با جمهوری اسلامی را براساس خواست واشنگتن تعریف می کنند؛
۶-رویکرد اروپا وابسته به ناتو است
مناسبات اتحادیه اروپایی با دیگر ملت ها براساس رویکرد ناتو شکل گرفته و تعریف می شود.‌ بنابراین جمهوری اسلامی خارج از آن قادر به برقراری روابط مستقلانه ای با ۲۷ ملت عضو این اتحادیه نخواهد بود.
۷- غیر متعهد کاریکاتور است
کشورهای عضو جنبش غیر متعهد، همکاری اسلامی، اتحادیه افریقایی و اتحادیه عرب،‌ تشکل های فانتزی جهانی به شمار می روند

درک این گزاره های هفتگانه، گامی فرخنده در جهت احیای روشن کردن موتور ایران خواهد بود.



🆔 @pishva_politic

✴️✴️ پوتین، رئیس‌جمهور روسیه:
روسیه آماده است بین دو کشور اسرائیل و ایران که دشمنان سرسخت هستند، میانجی‌گری کند

🔺پ.ن: و همان‌گونه که به تمام قطعنامه‌های هسته‌ای ضدایران رای مثبت داد و از احیای برجام هم جلوگیری کرد و نگذاشت گاز ایران به اروپا برسد و راه‌انداختن کریدور زنگزور را تایید کرد، این‌بار هم حتما آتش جنگ را به گونه‌ای که دلش می‌خواهد و منافعش ایجاب می‌کند، روشن کند تا فرصتی پیدا کند و در جبهه‌ی درگل‌مانده‌ی اوکراین نفسی چاق کند.
کسی که بخواهد آتش میان دو طرف درگیر را خاموش کند، قطعا در جمله‌اش "سرسخت بودن طرفین" را این‌گونه پررنگ نمی‌کند.


🆔 @pishva_politic

❇️✴️ رئال پولتیک به چه معناست؟

رئال پولیتیک (Realpolitik) یک اصطلاح در علم سیاست است که به معنای سیاست واقع‌گرایانه و عملی است. این رویکرد بیشتر به جای اصول ایدئولوژیک یا اخلاقی، بر عوامل اقتصادی و منافع ملی تأکید دارد.

از ویژگی‌های رئال پولیتیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. محوریت منافع ملی:
در تصمیم سازی  سیاسی، منافع و امنیت ملی در اولویت قرار دارد.

2. عمل‌گرایی:
به جای ایدئولوژی‌ها، بر روی واقعیت‌های موجود و شرایط عملی تأکید می‌شود.

3. توافق و سازش:
در صورت لزوم، برای رسیدن به اهداف، ممکن است به توافق یا سازش با طرف‌های دیگر پرداخته شود.

4. اجتناب از احساسات:
تصمیمات بر اساس تحلیل‌های منطقی و داده‌های واقعی اتخاذ می‌شود، نه بر اساس احساسات یا تصورات.

رئال پولیتیک معمولاً در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دنبال اطمینان از بقای امنیت و قدرت کشورها در دنیای رقابتی است.


🆔 @pishva_politic

❇️✴️ هفت الگوی رفتاری افراد منفی‌نگر

🔰 افرادی که همیشه منفی‌نگر هستند معمولا از این ۷ الگوی رفتاری پیروی می‌کنند:


📌۱) روی جنبه منفی همه چیز تمرکز می کنند.

ممکن است که در یک مهمانی با دوستانشان شرکت کنند، اما روی فردی تمرکز خواهند کرد که آنها را آزار می دهد.این الگوی تمرکز روی نکات منفی و بی توجهی به جنبه های مثبت یا خنثی، یک ویژگی مشترک در میان کسانی است که همیشه منفی‌نگر هستند.مثل این است که آنها یک فیلتر ویژه در مغز خود دارند که به طور خودکار هر جنبه مثبتی را از دید آنها دور می کند.این فقط نارضایتی گاه به گاه نیست، بلکه یک عادت ریشه‌دار است.

📌 ۲) اغلب انتظار بدترین چیزها را دارند

افرادی که همیشه منفی‌نگر هستند، توقعی درونی برای اشتباه پیش رفتن همه چیز دارند.قبل از این که اتفاقی بیفتد، از قبل بدترین سناریو را پیش‌بینی می کنند.این انتظار دائمی شکست یا ناامیدی بار سنگینی روی دوش افراد منفی‌نگر است.

📌۳) مشکلات خود را بزرگ می کنند.

برای افراد منفی‌نگر فرقی ندارد که موضوعی چقدر کوچک و ناچیز باشد، آنقدر موضوعات و مشکلات کوچک را بزرگ می کنند که چیز دیگری را نمی توانند ببینند.یک اختلاف ساده با یک همکار در ذهن آن ها به یک توطئه تمام عیار علیهشان تبدیل می شود.

📌۴) بیشتر شکایت می کنند و کاری برای تغییر اوضاع انجام نمی دهند.

در افراد منفی‌نگر، شکایت کردن و غر زدن جایگزینی برای حل مشکلات است.برای مثال، اگر از شغل خود ناراضی باشند، ممکن است ساعت‌ها در موردش شکایت کنند.اما وقتی از آنها سؤال می شود که چه اقداماتی برای بهبود وضعیت یا یافتن شغل جدید انجام می دهند، اغلب پاسخی ندارند.

📌 ۵) تمجیدها یا بازخورد مثبت را نادیده می گیرند.

منفی‌نگرها به جای اینکه با تعریف و تمجید عزت نفس خود را بیشتر کنند، اغلب آن را نادیده گرفته یا کم اهمیت جلوه می دهند.این کار نه‌تنها ذهنیت منفی‌شان را تقویت می کند، بلکه دیگران را از ارائه بازخورد مثبت در آینده منصرف می کند.

📌 ۶) اغلب درگیر خودگویی منفی می شوند

«من خیلی بازنده هستم»، «من همیشه همه چیز را به هم می‌زنم» یا «نمی‌توانم هیچ کاری را درست انجام دهم»، از جملات رایج آن ها هستند.این نوع گفت‌وگوهای تحقیرآمیز نه‌تنها منفی‌گرایی آنها را بیشتر می‌کند، بلکه به عزت نفسشان هم آسیب می‌زند.

📌۷) لذت بردن از زمان حال برایشان دشوار است.

منفی‌نگرها حتی در موقعیت های شاد یا لحظات آرام راهی برای نگرانی در مورد آینده یا تمرکز بر گذشته پیدا می کنند. برای مثال، ممکن است دائماً اشتباهات یا پشیمانی های گذشته را در ذهن خود تکرار کنند، حتی زمانی که این کار هیچ فایده ای نداشته باشد.این ناتوانی در لذت بردن از لحظه به دیدگاه همیشه منفی آنها دامن می زند.انگار همیشه به دنبال چیزی هستند که نگران آن باشند و شادی و رضایت را در هر موقعیتی از خود سلب می کنند.


🆔 @pishva_politic

❇️✴️ همان تفکر مصباح دوباره سربرداشته و دنبال احمدی نژاد دیگر است

✍️ #فاضل_میبدی

به نظر می رسد از کنار سخنان میر باقری نباید به سادگی گذشت.باید این نگاه را ریشه یابی کرد. دیر شود در جاهای حساس رخنه می کند. ممکن است کشور را به سوی فلاکت برد و توجیه گر جنگ ویرانگر شود. از دوستان گروه به جای بحثهای برهانی، تقاضا می شود ریشه های این تفکر را پیدا کنید. مسئله را به جای علمی، سیاسی و‌امنیتی ببینید.

سالهاست از این تفکر ضربه خوردیم. زمانی که مصباح یزدی احمدی نژاد( بدترین حاکم این کشور) را  به خدا و پیامبر و امام زمان وصل  کرد، طی مصاحبه ای گفتم و از دوستان خواهش کردم این تفکر را ریشه یابی کنید. عاقبت ویرانگری دارد. بنگریم این فکر از کجا وارد حوزه گذشته. آقای مصباح با تمام قوا برابر اصلاحات ، که کشور را از هرجهت نجات می داد، ایستاد و از احمدی نژاد، که کشور را به فلاکت برد، با تمام قوا حمایت کرد. شد آنچه که نباید می شد. صدها میلیارد دلار ثروت کشور کجا رفت؟ پاسخگویی نبود.

همان تفکر دوباره سربرداشته و دنبال احمدی نژاد دیگر است که آرمان او احتمالا جنگ دیگر است. نمی خواهم نام داعش بر آن گذارم ولی زمانی ترور مخالفین را با آیه « ترهبون» توجیه می کرد.
بر این باورم که ابنها امام و رهبری را هم قبول ندارند.
سر چشمه شاید گرفتن به بیل/
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل/


🆔 @pishva_politic

⚛❇️ رادیکالیسم به بیان ساده


🔰رادیکالیسم به معنای هواخواهی و طرفداری از «دگرگونی‌های بنیادی» جامعه و نهادهای اجتماعی موجود است. رادیکال، از نظر لغوی به معنای اصل و ریشه است و در علوم اجتماعی به آن اندیشه‌هایی می‌گویند که اقداماتی تند و سخت و ریشه‌ای را در بهبود جامعه خواهانند و دگرگونیهای بنیادی را در امور سیاسی و اقتصادی و اجتماعی طلب می‌کنند.

رادیکالیسم به آئین کسانی نیز اطلاق می‌شود که دارای افکار چپ‌گرا نیز می‌باشند؛ که پس از آنها لیبرال‌ها و میانه‌روها و بعد محافظه‌کاران قرار دارند، و در آن سر طیف سیاسی مرتجعان هستند که متمایل به بازگشت به گذشته هستند.

علی رغم این تفکیک سیاسی در سالهای اخیر سخن از راست «بنیان نگر» نیز به میان آمده‌است. «جامعه‌شناسی رادیکال»، مظهر کوشش در پیوند زدن نتایج تحقیقات اجتماعی به اعماق توده‌ها است، و سعی دارد با به‌کارگیری حاصل کار پژوهشهای جامعه شناختی، تغییراتی اساسی در جامعه به‌وجود آورد. رادیکالیسم دلالت دارد بر هر فکر و عمل سیاسی و اجتماعی که خواستار دگرگونیهای ژرف و عمیق و بی‌درنگ در نهادهای موجود است.

اصطلاح رادیکالیسم اولین بار در بریتانیا در مورد مخالفان لایحه اصلاحات سال ۱۸۳۲ به کار برده شد و بعد از آن جرمی بنتام و پیروان او را رادیکالهای فلسفی نامیدند.

در ایالات متحده آمریکا #رادیکالیسم در سده ۱۹ به شکلی اتوپیایی آغاز شد، که همراه با جنبش لغو بردگی بود و طرفداران آن خواهان تغییرات سیاسی ریشه‌ای در جامعه آن زمان آمریکا بودند.


🆔 @pishva_politic