Савдоси кўп бозорми дунё?
Озоридан тилка пора жон.
Ёки мендан безорми дунё,
Йиғлаяпти кўнглим Аяжон!

Тоғдай бардош бормоқда нураб,
Кўк қўйнида руҳим паришон.
Кутавериб бахтни мўлтираб,
Йиғлаяпти кўнглим Аяжон!

Армонлардан ўксик юрагим,
Наҳот қадри шунчалар арзон?
Ўзгасига йўқ деб керагим,
Йиғлаяпти кўнглим Аяжон!

Баҳоримни айириб мендан,
Куз келмайин бошланган ҳазон,
Хотиралар қўзғаб янгидан,
Йиғлаяпти кўнглим Аяжон!

Кетгим келар бу ердан олис,
Ўзгачадек туюлар осмон.
Ҳаммасига қўл силтаб бугун,
Йиғлаяпти кўнглим Аяжон!

© Дилноза Камол