📅 ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ ⏰ ۱۵:۴۱:۰۲

متن پیام:
ما اینطور بزرگ شدیم.

با عروسک های صورتی نخواستنی ، با موهایی که از بچگی بلندشان کردیم و زیر مقنعه گره خورد و شکست و اخرهم ناظر مدرسه ان را برید، مبادا پسر مردم ایمانش بلرزد و ما گناهکار شویم. ما همانهاییم که از تجاوز پدر، کتک های برادر و زخم زبان های مادر در خود فرو ریختیم و دم نزدیم.

ما همانیم که ترس از دست دادن بکارتی که وجود نداشت، مانع از لمس تن خودمان شد.
ما با تن خود غریبیم. با رویاها و ارزوهامان. با خندیدن های بلند و بیرون روی دوستانه غریب، عوضش تا دلت بخواهد گریه و بغض شبانه میشناسیم. تا بخواهی برایت از درد های ماهانه و درک نشدن میگویم و تو چه میدانی که اینها چیست؟

ما با رنگ ابی غریبیم و از دوچرخه و ورزش و استادیوم هیچ نمیدانیم چرا که دختریم.
در عوض، تعداد همجنس هامان که بازور و ضرب، اشپزی و ارایش و خانه تکانی و بچه داری یاد گرفتند کم نیست.
ازارهای محل کارمان، متلک های مردم خیابان ، احساس درک نشده و حال بیزار و بغض های فروخورده و خشم سرکوب شده، انزجار از بدن و نداشتن حق تحصیل و سفر و بیرون روی و هزاااران درد دیگر....
اری..
این ماییم، دخترانی از جنس ایران :)

#سیمین_هاشمی #ابی 💙