🗳 برای فهم وضعیت کنونی #انتخابات شاید این ساده‌سازی فیزیکی از ادبیات #تحلیل_شبکه‌ مفید باشد:

🔸 گاهی یک عنصر کم‌وزن چون به لحاظ طیفی در گرانیگاه شبکه ذی‌نفوذان ایستاده رویش اجماع می شود. گاهی هم چون خودش وزنش بالاست گرانیگاه را سمت خودش می کشد.

🔺خروجی ظاهری هردو مدل رسیدن به تعادل است. اما مدل اول تا وقتی خودش را کارآمد نشان میدهد که ذی نفوذان اصلی ارادۀ همگرایی داشته باشند. به‌محض بحرانی شدن شرایط است که بی‌خاصیتی این مدل و بازیگر موازنه‌ساز بروز پیدا میکند و ناپایداری تعادل رخ می‌نماید.

🔺واقعیت کنونی شبکۀ ذی‌نفوذان سیاسی داخل این هست که در میانۀ دوقطبی #شیخ و #سید، جز شخص رهبری، همه کوتوله‌اند. اساسا دوقطبی‌ها خودشان اجازه برکشی و گسترش خرده شبکه‌هایی که در نسبت‌گیری با دوقطبی معلق یا مرددند را نمی‌دهند و مانع از ایجاد #جریان_سوم می‌گردند.

❓در چنین شرایطی که گزینۀ اصلی یکی از دو قطب حذف گردیده و هزینه‌کرد اصلی از کیسۀ مشروعیت انجام پذیرفته، من اصرار بر مدل‌های تعادلی و سهامی را نمی‌فهمم. اگر بناست از حلاوت مشارکت چشم بپوشیم دست‌کم بهتر است خود را از تجربۀ انسجام میان ارکان حکمرانی محروم نکنیم.

کردم کنایتی و مکرر نمی‌کنم🙌🏻