Uktamova's books

​​"Oq nilufarlar yurtida" - fin xalqining uygʻonishi tasvirlangan, bir millatning tarixini koʻplab sayohatlar orqali koʻrgan Grigoriy Petrovning publitsistik ijodi.

Asarni oʻqish davomida birinchi boʻlib xuddi ertak oʻqiyotgandek his qildim oʻzimni. Birinchi hayolimga kelgan savol: nahot shunday davlat ham boʻlsa?
Finlandiya biz uchun xuddi bir utopiadek desa ham boʻladi.
Bir millatning daxshatli oʻtmishi va bu daxshatni yoʻq qilgan holda eng yaxshi davlatlardan biri boʻlishigacha boʻlgan yoʻl tasvirlangan bu asarni boshqacha his bilan oʻqiysiz.
Kitobni oʻqib bir narsaga ikki karra amin boʻldimki, davlatning kelajagi uzluksiz taʼlim tizimiga bogʻliq. Insonlar ilm olmas ekanlar, bilim tomonlama rivojlanmas ekanlar, hech narsani oʻzgartirib boʻlmaydi.
Qachonki har bir shaxs oʻz ishiga javobgarlikni his qilsa, barcha masʼuliyatni his qilsa, albatta, taraqqiyot boʻladi.
Finlandiyadagi taraqqiyot, birdamlik, barcha oʻz ishiga boʻlgan hurmati va munosabati havas qilardi daraja. Bizda koʻpchilik faqat "ishim bitguncha, eshagim loydan oʻtguncha" deb har narsani qoʻl uchida qilishini yaxshi bilamiz. Insonlar hattoki oʻz ishlariga ham masʼuliyatsiz bilan yondashadi. Qattiqqoʻl boshliqlar, oylikdan qoniqmagan ishchilar, koʻzga koʻrinish uchun shunchaki yurgan odamlar, oʻz xalqiga oʻzi dushman boʻlayotganlar, pastdagilarni "yugurtirish" bilan ovora baʼzi "tepadiganlar" ayniqsa...
Ularga kitobdan bir parchani keltirgan boʻlardim: "Ish uchun murojaat qilganlarni qiynamang va past hisoblamang.
Imkon qadar odamlarning ishini yengillashtiring. Odamlarga tabassum bilan murojaat qiling, agar sizga murojaat qilgan odamlar istayotganlarini ololmasalar, bu siz emas, balki qonunlar va qoidalar sabab bo’lganini tushunsin"

Toʻgʻrisi, shu kungacha barchasi qogʻozda emas amalda ham mavjud boʻlgan davlat borligi xuddi bir "wonderland" edi men uchun
Bu kitob esa fikrlarimni oʻzgarib yubordi.

Yana bir anglagan haqiqatim. Oʻzimizni avval isloh qilishimiz kerak! Oʻzingizni toʻgʻirlang va atrofdagilarga ham buning uchun yoʻl koʻrsating. Eng kamida farzandlaringizni ilmli qiling. Aynan bizning davrda bu davlatdagi, taʼlimdagi kamchiliklarni yoʻq qilish imkonsiz. Buning uchun yillar kerak. Ammo loaqal, vijdoningiz oldida oʻzingizni oqlash uchun ham ilmli boʻling, ilm ulashing insonlarga. Atrofingizdagilarni oʻzini boʻlsa ham oʻzgartirishiga sababchi boʻling. Farzandlaringizni ham ilmli qiling. Shunda "bu bola kimga oʻxshadi, kuydirdi faqat" deb afsus qilmaysiz.
Bizning koʻplab ota-onalarni kitobdagi jumlalarda koʻrdim: "Ota-onalar farzandlari bilan gaplashmaydilar va ulardan kunlarini qanday oʻtkazganlarini soʻramaydilar. Vaqt topishsa, qoʻllariga oʻyinchoqlar va kanfetlar berishadi va boshlarini silab: "Qani, chetroqqa borib oʻylang" deyishadi. Bu, aslida, "Nima qilsangiz ham bizning koʻzimizdan yiroq boʻling, shunchaki, bizni bezovta qilmang" degan maʼnoni anglatadi"


Qisqasi, oʻqishni maslahat beraman! Aslida, kitobni tezroq tugatishim kerak edi. Ammo baʼzi shaxsiy sabablar sabab koʻp choʻzildi. But anyways, I loved❤️

@uktamovabooks
@uuktamova

​​"Hech bir uchrashuv tasodif emas"

Kitobni tugatdim.
Bu daraja qiziqish bilan oʻqiyman deb oʻylamagan edim.
Aytganimdek Azra va Hokanning sayohatida oʻzim boʻlgandek goʻyo
Shunday sayohatga muhtoj edim
Oʻzimni Azrada koʻrdim. Hokanning Mavlono va Shams haqidagi har bir hikoyasi goʻyo menga atalgandek.

"Kimdir seni anglashi naqadar buyuk neʼmat"
Chindan, aslida bizga ortiqcha hech nima kerak emas. Jismoniy, moddiy umuman har tomonlama oʻzimizni toʻydira olamiz ammo maʼnaviy jihatdan bizni anglaydiganlar uchratish qiyin.
Men juda kam uchratdim. Juda ham. Ammo ular tez orada uzoqlashar yoki gʻoyib boʻlardi. Hatto ularning birini qayta uchratmadim. Ammo ular bilan suhbatlashganda his qilgan erkinligim, oʻrganganlarim qayta topmadim. Ammo kitobni oʻqib angladimki, "Baʼzi yoʻllar yolgʻiz bosib oʻtiladi". "Baʼzan tark etish, ozod etishdir"
Umuman olganda, oʻzing kabi insonlarni uchratish, ular bilan suhbat qurish barbir boshqacha his. Ular bilan birgalikda sen oʻzingni ham anglaysan.
Baʼzan shunday suhbatdosh uchrasa, shu qadar cheksiz sokinlik his qilamanki, uni soʻzlar tariflab boʻlmaydi. Zotan goʻzal narsalarga soʻz kor qilmas.

Mavlononing har bir hikmati, Shams orqali anglaganlari oʻyla toldiradi. Azra va Hakanning sayohatining tugashi esa xafa qiladi.
Bu sayohat tugamasligi, kitob yana davom etgan boʻlishini juda istardim. Chunki xuddi oʻzim sayohatga chiqqandek his qildim.

Yana bir qiziq narsa. Sufiylik!
Qiziq. Negadir bu haqida oldin oʻylamagan ekanman. Hozir bu mavzu menga juda qiziq.

Undan tashqari kitob shu daraja qiziq va keng yoritilgan ediki, bir sutka davomida tugab qolgani anglamadim. Umrimda faqatgina bitta kitobni: "Imomning maniken qizi" asarini shu qadar qiziqishda, 8 soatda bosh koʻtarmay oʻqib tugatgan edim. Hayotimdagi eng qiziq ikkinchi kitob esa "Hech bir uchrashuv tasodif emas" boʻldi.
Balkim bu kitobni oʻqishim ham tasodif emasdir. Bunda ham bir hikmat, xayr bordir. Axir qalbim qidirayotgan halovat kitobdagi sayohat orqali qondirildi. Ammo juda tez tugab qoldi.
Kitob oxirida yozuvchi - Hakan Mengyuchning ijtimoiy tarmoqlardagi sahifalariga koʻzim tushdi va qidirib koʻrdim. Nay chalishga boʻlgan muhabbatim ham paydo boʻldi desam aldamagan boʻlaman...

https://t.me/uktamovabooks

​​Tugatdim, finally.
Fikrlarim unchalik ham oʻzgarmadi.
2/5 ⭐️⭐️
Boshida uchta yulduzchaga mos degandim. Ammo oxiriga kelib ikta yulduzchaga loyiq bildim, oʻz roʻyxatimda.
Unchalik taʼsirlanmadim. Yetarlicha zavq olmadim.
Odatda kitob yaxshi boʻlsa, uzoq muddat oʻylashga majbur qilardi. Hayollarim chalkashtirardi. Ammo negadir hozir unday emas. Menimcha, kitob meni yetarlicha qoniqtirmadi.
Ha mayli. Yomonga uchramaguncha, yaxshini bilmaysan😅.
Umuman kitob gʻoyasi yaxshi. Ammo yetkazib berish yoʻli biroz zerikarli. Umuman olganda oxiriga kelib qiziq boʻlgan ammo kitobxon har doim ham oxirini kutmaydi. Odatda birinchi oʻn bet odamni oʻzida ushlab qolishi kerak.
Oʻqiganda nimadir his qilish kerak.
Shunaqa gaplar.
Endi "Oq nilufarlar yurtida" asarini oʻqimoqchiman. Anchadan beri oʻqishni orzu qilyotgandim. Menimcha, orzuni amalga oshirish vaqti keldi. "Yer chekkasidagi qahvaxona" asari ham roʻyxatimda yoʻq emas ^_^

https://t.me/uktamovabooks

🔵Tugadi.
​​Amina Shenliko'g'li
Hamma asarlari boshqacha❤️
Imomning maniken qizi va vijdon azobi asarlari oldin oʻqigandim.
Bu safargisi "Dor ostidagi odam" boʻldi.
Boshqacha his. Bir necha kishi "7-bo'lmadagi moʻjiza" filmiga oʻxshatdi.
Chindan ham oʻxsharkan va ikkisi ham ajoyib💛
Deyarli soʻnggi betlargacha kulgu sizga hamroh boʻladi. Aslida achinarli ammo hazil aralash. Chin hayot oʻzi shunday.
Abdullohning kitob oxirigacha hikoyani ajoyib tarzda davom ettirishi, Vadotning jizzakiligiga asoslangan hazillari, Abuzarning xotirjamligi, Muxlisning soddaligi, Ahmad va boshqalarning oʻziga xos xarakteri odamni taʼsirlantirmay qoʻymaydi.
Abuzarning koʻp gaplari qalbning tub tubigacha boradi. Uning dinga boʻlgan munosabati, oʻqituvchilik paytida davlat tomonidan dinga bildirilgan munosabatlar, demokratiya deganlari bilan aslida demakratiyaning izi ham boʻlmagan davlatlar.
🔵Xadicha
Eng koʻp eʼtiborimni tortdi. Yosh, juda yosh ammo jur'atli va iymonli.
Abuzarning unga tarifi esa menga eng yoqqan jumlalar boʻldi:
"Xolbuki, men Xadichani yoqtirib qolgan edim. Tashqaridan qaraganda, ko'hlik qiz boʻlib koʻrinmas, ammo uning ichki dunyosi har qancha goʻzallikdan ustun edi"💛
Chindan Xadichaning Islomga, oʻziga boʻlgan munosabati tahsinga sazovor.
Abuzarning esa qanchalik xato yoʻlda boʻlmasin keyinchalik Xadicha sabab toʻgʻri yoʻlni topgani, din uchun hatto jonini ayamagani taʼsirli)

🔵Qamoqxonadagi bir kechalik suhbatda butun boshli bir kitobning yaralishini oʻzi yozuvchining qanchalik usta ekanligi koʻrsatadi.
Kitobni oʻqib yana angladimki, oilaviy muhit. Ha, chindan ham oilaviy muhit juda muhim. Agar chindan ham Vadotning onasi yaxshi boʻlganda, ilmli boʻlganda farzandiga toʻgʻri yoʻlni koʻrsatgan boʻlardi. Eriga xiyonat qilmagan boʻlardi. Zotan, dindan xabari bor, farosatli, ilmli ayol avvalo oʻzini hurmat qiladi keyin esa oilasini va shu holatda oilasi, turmush oʻrtogʻi or nomusi uchun kurashadi. Farzandiga bor ilmini beradi.
Ammo afsuski..(
Koʻp chuzmay😅 shunchaki ajoyib, oʻqib koʻring ❤️
Vadotning shahid boʻlishi bilan tugovchi bu asar chindan tahsinga loyiq.

https://t.me/uktamovabooks

​​Iskanja..

Hali ham hayollarim chalkash. Asarni qoʻrquv bilan oʻqidim. Turkiston tarixi haqida yetarlicha maʼlumotga ega emas ekanligim va kommunizm haqida chuqur bilmaganim uchun kitobni oʻqish davomida oʻzimni ancha yoʻqotib qoʻydim. Baʼzi sahifalari oʻqib hatto muzlab qoldim.
Asarda kommunizm iskanjasi qurboniga aylangan Uygʻur millatiga mansub musulmon oilaning ayanchli qismati yoritib berilgan. Bir oila misolida butun bir millatning cheksiz, chidab boʻlmas azoblari koʻrsatib beriladi.
Soʻz berib ayta olamanki yigʻlab oʻqiysiz. Butun tanangiz muzlab oʻqiysiz. Kommunizm odamlarni shu daraja daxshatli qiynoqlar girdobiga tashlaganki, hatto odam ota onasi, oilasi qarshisida oʻldirilganda quvonadigan darajaga kelgan.
Oʻzimni anglolmay qoldim. Kommunizm shu daraja daxshatli qiynoqlar berganki, ota onasi u qiynoqlarga duchor boʻlgandan bu olamdan oʻtib ketgani uchun quvonish...
3 ta joyida juda taʼsirlandim. Yuqorida aytganim birinchisi
Ikkinchisi esa kichik bir bolaning, chaqaloqning daxshatli oʻlimi)) soʻz bilan aytish imkonsiz. Qoʻrqib kettim.
Uchinchisi va eng eng eng meni taʼsirlantirgan qism: Tug'rul amakining daxshatli azoblar sabab bu olamdan oʻtayotgan payti aytganlari: "Meni ziyorat qilgani kelganingizdan juda ham mamnun boʻldim Ey Allohning Rasuli. Meni kuting Allohning Rasuli. Men ham siz bilan ketaman!"

Qotib qoldim. Taʼriflash ogʻir. Oʻqimasangiz anglolmaysiz holatimni.
Asarning tugashi har xolda oz boʻlsa ham odamga taskin beradi.
Oʻqib koʻring. Afsuslanmaysiz)

Aytgancha, kitobni kecha tugatgandim)

https://t.me/uktamovabooks