“𝙨𝙤𝙪𝙡 𝙝𝙚𝙖𝙡𝙚𝙧

.

فور‌کنید‌،پست‌فیومو‌فور‌کنم.

4تا‌عروسک‌میاد‌اینجا‌200‌بشیم؟

من‌اومده‌بودم‌تا‌تیرگیاتو‌به‌دوش‌بکشم‌جونگکوکا..
اومده‌بودم‌تا‌صاحب‌لبخندات‌باشم..
سردیتو‌به‌اغوش‌بکشم..
نفس‌باشم‌تو‌بی‌نفسیات..
نور‌باشم‌تو‌تاریکی‌هات..
پناه‌باشم‌تو‌بی‌پناهیات..
امید‌باشم‌تو‌ناامیدیات..
تو‌اگه‌سینمو‌میشکافتی‌بازم‌به‌خودت‌میرسیدی!
ولی‌هی..
تو‌باعث‌شدی‌بچشم‌اون‌حس"طرد‌شدن‌"رو..
‌اما‌ندیدی..
ندیدی‌برات‌چجوری‌عاشقی‌کردم.

از ماشین پیاده شد و با نگاه تو خالیش رو به آسمون که نم نم می‌بارید خیره شد.
اونم غمگین بود درسته؟
اونم از دست داده بود؟
چجوری میتونست باور کنه قلبشو از دست داده؟
چرا نیست تا با حرفاش بهش آرامش بده؟
دستای سردشو به صورتش که خیس شده بود کشید
-قربان دارید‌ خیس میشید.
چتر رو بالاسر رئیسش گرفت که بعد از فوت پسرش دوباره به حالت قبلی خودش برگشته بود.
-مین..همرو از ویلا خارج کن.نمیخوام کسی اینجا باشه.
-اما قربا..
-این یه دستوره!
وارد حیات ویلا شد و حتی سرشم بلند نکرد که ببینه چه خاطرات قشنگی با پسرش تو گوشه به گوشه این حیات داشته..
اون سهمش از قلب از دست رفتش فقط خاطراتش بود.
دستشو به سمت دستگیره در برد.با باز کردنش موجی از گرما به صورتش کشیده زد و چیزی که باعث شل شدن پاهاش شد‌ عطر نعناع دست سازش که تو خونه پیچیده بود! سرشو تکون داد و دوباره.. "عطرش هست ولی خودش نیست."
این جمله‌‌ انگار نمی‌خواست دست از اکو شدن تو سر این مرد دست برداره.
پوزخندی زد.کتشو درآورد و گوشه‌ای انداخت و دو دکمه اول پیراهنش رو باز کرد.
-جئون تهیونگ..چجوری به خودت اجازه دادی بدون من بری؟
خنده سردی کرد و جام شرابشو پر کرد.
-مگه بهت نگفتم نابودم می‌کنه نبودت؟
من تورو زیر اون خاک سرد فرستادم..و هی..
من الان زنده نیستم؛میدونی چرا نعناع؟
چون من روحمو پیش تو جا گذاشتم.
نفس عمیقی کشید و به جام شراب تو دستش خیره شد.
به فکر من نبودی قلب؟
به فکر من نبودی که قراره چجوری روزامو بدون تو بگذرونم؟
مگه نمیدونستی من معتاد عطر نعناع تنتم؟
بدون توجه به اشکی که از چشماش چکید جام شرابشو به لباش نزدیک کرد؛ و زیر لب با خودش زمزمه کرد.
درد دادی به این قلبی که برای تو میزد .