Pantradycja dan repost
„Jezioro” Tadeusza Gajcego i oniryzm
🟣 Korzystając z pobytu nad jeziorem przypomniał mi się wiersz godny uwagi, a mianowicie „Jezioro” Tadeusza Gajcego. Wczytując się w treść dzieła nie spotkamy wyraźnej treści, cały utwór jest tajemniczy i skryty za mgłą. Stylizowany na balladę tworzy obraz mroku, ale mroku urokliwego, jakim jest sen. Początek literackiego utworu to poszukiwanie czegoś nieuchwytnego, sennego, onirycznego - „Jak odnajdziesz mokrą nutę w kropli głosu?” - pisze Gajcy. Głos i wydawane przez niego nuty nie kojarzą nam się z wodą, tym czasem senna wyobraźnia może je łączyć. Dobitnie podkreślana rola snu zdaje się tłumaczyć, że wiersz nie jest racjonalny, jest to hołd ku kłębi, skrytości, irracjonalności.
🟣 Dalsze tajemnicze fragmenty (nuty, kwiaty, głębia jeziora, zamiana człowieka w kroplę wody) zostają wytłumaczone poprzez słowa:„Daj się baśni poprowadzić”. Wtem poznajemy także grozę opiewanego akwenu - czyha w nim „zwierz”, który nie odda już swej zdobyczy, czyli osoby śpiącej. „Skrajem jawy uciekaj” - pisze Gajcy, tak, aby wspomóc śpiącemu w przebudzeniu.
🟣 Wiersz uzmysławia nam, że tajemniczość, w dziele tym uosobiona przez sen ma swe dwa oblicza - jedno klimatyczne, porywające i zaciekawiające, drugie zaś mroczne, odpychające i trwożące. Sen jest polem, niejakim drugim życiem, w którym możemy zaryzykować i zgodzić się na tę tajemniczość, lub „uciec na skraj jawy”. Decyzja należy do nas, musimy być jednak świadomi obosiecznego charakteru tajemnicy i grozy.
🟣 Korzystając z pobytu nad jeziorem przypomniał mi się wiersz godny uwagi, a mianowicie „Jezioro” Tadeusza Gajcego. Wczytując się w treść dzieła nie spotkamy wyraźnej treści, cały utwór jest tajemniczy i skryty za mgłą. Stylizowany na balladę tworzy obraz mroku, ale mroku urokliwego, jakim jest sen. Początek literackiego utworu to poszukiwanie czegoś nieuchwytnego, sennego, onirycznego - „Jak odnajdziesz mokrą nutę w kropli głosu?” - pisze Gajcy. Głos i wydawane przez niego nuty nie kojarzą nam się z wodą, tym czasem senna wyobraźnia może je łączyć. Dobitnie podkreślana rola snu zdaje się tłumaczyć, że wiersz nie jest racjonalny, jest to hołd ku kłębi, skrytości, irracjonalności.
🟣 Dalsze tajemnicze fragmenty (nuty, kwiaty, głębia jeziora, zamiana człowieka w kroplę wody) zostają wytłumaczone poprzez słowa:„Daj się baśni poprowadzić”. Wtem poznajemy także grozę opiewanego akwenu - czyha w nim „zwierz”, który nie odda już swej zdobyczy, czyli osoby śpiącej. „Skrajem jawy uciekaj” - pisze Gajcy, tak, aby wspomóc śpiącemu w przebudzeniu.
🟣 Wiersz uzmysławia nam, że tajemniczość, w dziele tym uosobiona przez sen ma swe dwa oblicza - jedno klimatyczne, porywające i zaciekawiające, drugie zaś mroczne, odpychające i trwożące. Sen jest polem, niejakim drugim życiem, w którym możemy zaryzykować i zgodzić się na tę tajemniczość, lub „uciec na skraj jawy”. Decyzja należy do nas, musimy być jednak świadomi obosiecznego charakteru tajemnicy i grozy.