چارلز بوکوفسکی میگه که:
من به تنهایی معتاد بودم.
اگر هرروز کمی با خودم خَلوت نمیکردم مثل این بود که ضعیفتر میشدم. چیزی نبود که به آن افتخار کنم اما وابستهاَش شده بودم، تاریکیِ داخل اتاق، برایم مثل نورِ آفتاب بود.
من به تنهایی معتاد بودم.
اگر هرروز کمی با خودم خَلوت نمیکردم مثل این بود که ضعیفتر میشدم. چیزی نبود که به آن افتخار کنم اما وابستهاَش شده بودم، تاریکیِ داخل اتاق، برایم مثل نورِ آفتاب بود.