◇■◇ هفت ِ هفت
¤ دیروز مطلبی را رضا بابایی ِ فرهیخته نوشته که امشب به شما تقدیم می کنم. واقعاً خواندنی است...
◇ امروز که هفتِ هفتِ نود و هفت است، هفت تجربۀ زندگی را از شهروندی یک‌لاقبا بشنوید:
۱. برتری بیرون بر درون، مهم‌ّترین ویژگی و عیب ِ عصر جدید است. سیاسی شدنِ دین‌ها و مصرفی شدنِ انسانها و امید بستن به فناوری و علم برای معنابخشی به زندگی و شیوع بیماری‌های روانی، برخی پیامدهای غلبه ِ برون‌گرایی بر درون‌محوری است.
۲. کوتاهی عُمر را با آرزوهای بلند و مقدّس، جبران کنید.
۳. اگر یقین دارید که در این دنیا صدهزار سال عُمر می‌کنید و برای این عُمر ِ دراز هیچ برنامه‌ای ندارید، با کسانی که رنج انسانهای نزدیک و پیرامونشان را نمی‌فهمند، بحث ِ سیاسی یا عقیدتی کنید!
۴. هرگز و هرگز سود و زیان ِ خود را نخواهید شناخت، مگر اینکه دوره ِ تاریخی و روزگارتان را بشناسید.
۵. جهان، پُر از صداهای شنیدنی و کتاب‌های خواندنی و منظره‌های دیدنی و انسانهای دوست داشتنی است؛ مگر برای آنان که در چاه ِ تعصّب افتاده‌اند. آنچه تنگ‌نظری با انسان می‌کند، تنگدستی نمی‌کند.
۶. کسی که از رنج انسانهای ندیده و دوردست سخن می‌گوید، امّا رنجوری انسانهای پیرامونش را نمی‌بیند، یا بیمار است یا سیاستمدار!!
حقیقت، اگر وجود خارجی داشته باشد، وظیفۀ تو در اکنون و در نزدیک‌ترین مکان ِ به تو است.
۷. جهان ِ ایده‌آل من، جهانی است که در آن:
- اقتصاد در دست سوسیالیست‌ها، - سیاست در دست ِ دموکرات‌‌ها،
- فرهنگ در دست ان‌جی‌اوها، - محیط‌زیست در دست زنان
- و رسانه‌ها در دست جوانان باشد.
- هر روز، خورشید از پُشت ِ صلیب کلیسا طلوع کند و هنگام غروب، سرمست از صدای اذان، در مِحراب ِ مسجد به نیایش بنشیند.
رضا بابایی ۹۷/۷/۷
کانال "من، زندگی، ایران"
@AlirezaZafarie◽️
¤ دیروز مطلبی را رضا بابایی ِ فرهیخته نوشته که امشب به شما تقدیم می کنم. واقعاً خواندنی است...
◇ امروز که هفتِ هفتِ نود و هفت است، هفت تجربۀ زندگی را از شهروندی یک‌لاقبا بشنوید:
۱. برتری بیرون بر درون، مهم‌ّترین ویژگی و عیب ِ عصر جدید است. سیاسی شدنِ دین‌ها و مصرفی شدنِ انسانها و امید بستن به فناوری و علم برای معنابخشی به زندگی و شیوع بیماری‌های روانی، برخی پیامدهای غلبه ِ برون‌گرایی بر درون‌محوری است.
۲. کوتاهی عُمر را با آرزوهای بلند و مقدّس، جبران کنید.
۳. اگر یقین دارید که در این دنیا صدهزار سال عُمر می‌کنید و برای این عُمر ِ دراز هیچ برنامه‌ای ندارید، با کسانی که رنج انسانهای نزدیک و پیرامونشان را نمی‌فهمند، بحث ِ سیاسی یا عقیدتی کنید!
۴. هرگز و هرگز سود و زیان ِ خود را نخواهید شناخت، مگر اینکه دوره ِ تاریخی و روزگارتان را بشناسید.
۵. جهان، پُر از صداهای شنیدنی و کتاب‌های خواندنی و منظره‌های دیدنی و انسانهای دوست داشتنی است؛ مگر برای آنان که در چاه ِ تعصّب افتاده‌اند. آنچه تنگ‌نظری با انسان می‌کند، تنگدستی نمی‌کند.
۶. کسی که از رنج انسانهای ندیده و دوردست سخن می‌گوید، امّا رنجوری انسانهای پیرامونش را نمی‌بیند، یا بیمار است یا سیاستمدار!!
حقیقت، اگر وجود خارجی داشته باشد، وظیفۀ تو در اکنون و در نزدیک‌ترین مکان ِ به تو است.
۷. جهان ِ ایده‌آل من، جهانی است که در آن:
- اقتصاد در دست سوسیالیست‌ها، - سیاست در دست ِ دموکرات‌‌ها،
- فرهنگ در دست ان‌جی‌اوها، - محیط‌زیست در دست زنان
- و رسانه‌ها در دست جوانان باشد.
- هر روز، خورشید از پُشت ِ صلیب کلیسا طلوع کند و هنگام غروب، سرمست از صدای اذان، در مِحراب ِ مسجد به نیایش بنشیند.
رضا بابایی ۹۷/۷/۷
کانال "من، زندگی، ایران"
@AlirezaZafarie◽️