#SensizHayotZerikarli
#36_qism
Izabella bir nuqtaga tikilgancha o'tirardi... Shunda yelkasiga qo'yilgan qo'ldan ortiga o'girildi.. O'sha bevafo...
- S..iiz..z q..qa..n...da...y q..i...lib me...n...ga.. bun....day qil....din...giz?
- Izabel, men seni sevaman. Yur bu yerdan ketamiz. Hamma hammasini tashlab...
- NIMA???
- Ha, qara men sen uchun to'ydan qochib keldim axir.
- Yo'q siz..!
- Yur ketamiz! Qo'lingni ber. Qani yuraqol!
- Yo'q!
- Izabella, nahotki men bilan ketmasang?
- Taehyung qayoqqa?! - Izabella va Taehyungga kelinlik libosini etagini ko'tarib yugurib kelgan kelin o'qrayib qaradi va Taega savol nazari bilan tikildi
- Izabel, endi kech! - Taehyung indamay kelin tomonga ildamlab keta boshladi - Tae oppa... Kim Taehyung... Taehyung oppa..!
- Hoy qiz! - yuziga sepilgan yaxtdek suvdan o'ziga kelgan qiz o'rnidan otilib turdi... Titrab ketdi. Jiyeon sochiq olib kelib suvdan namlangan yuz-ko'zini artib qo'ydi va sochlarini yig'ib ortiga tashladi.. Ryujin esa qo'lida bir stakan muzdek suv keltirib berdi...
- Hoy qiz nima balo? Jin-pin chaldimi? Uyquda yig'lashga balo bormi? Taehyung oppa deb hammani oyoqqa turgazding-ku? Nima bo'ldi o'zi?
- Men... men..bu....sen....bu...tushmi?
- Voy ha-da! Seni biror rohib topib o'shanga o'qitvorish kerak o'zi! Sevgi gormonidan miyang aynib qolibdi!
" Allohim o'zinga shukur... Tushim ekan! Ammo nega bunaqa tush ko'rdim? Tabiri nima ekan? Yo'q ishqilib Taehyung oppamga nimadir bo'lmasin-da!!! Ular bilan gaplashishim kerak!! - Izabella shu hayollar bilan qo'l telefonini olib Taehyungga qo'ng'iroq qildi. Biroz gudokdan so'ng narigi tomondan javob keldi..
- Alo Tae oppa. Uzur bezovta qilgan bo'lsam. Bilaman yarim tun ammo... Haligi... ahvolingiz yaxshimi? Bilmayman ammo negadir ko'nglim g'ash... Alo Taehyung oppa? Eshityapsizmi!
- I..zab..el..la?
- Ha eshitaman. Aytavering?
- D..da..damni berib qo'y...dik!- qizni qo'lidan telefoni tushib ketti... Nima dedi? Dadam dedimi? KIM TECVAN-A? Axir...
- Izabella nima bo'ldi? Nega yig'layapsan? GAPIR! - Jiyeonning baqirih'idan so'ng, bir seskanib unga qaradi-da - Kim Tecvan olamdan o'tibdi!- xonaga sukunat cho'kdi.... Bu sukunat huddi tuman kabi edi... Qachon tarqalishi noma'lum... Na boshi bor, na ohiri.. Izabella joyiga behol o'tirib yuzini yuvyotkan ko'z yoshlarini artdi. Kim Tecvan bilan ilk bor ko'rishganini xotirladi... O'shanda Izabellaga beminnat yordam bergandi... Undan so'ng boshqa ko'risholmadi... Ko'nglining tubida kun kelib choy quyib uzatarman degan yaxshi niyatini ko'mdi... Endi u inson yo'q! Afsuski bu olamda endi yo'q....
*****
Taehyung otasining dafn marosimidan so'ng uyga keldi va otasi bilan suhbat qurgan divanda o'tirib ichini kemiryotkan alamni tashqariga chiqardi.. Yig'ladi... Hayotida ikkinchi bor, yigit boshi bilan yosh bolalarcha ko'z yosh to'kdi... Ilk bor onasini yo'qotgan on shunday yig'lagandi... Endi otasi ham bu olamda yo'q... Yetimlik yosh va ko'ngil tanlamaydi.. Taehyung o'zini juda yolg'iz his qilardi... Ammo ko'ngli hech narsani tusamay qoldi. Divanga yotib boshini otasi doyim suyanib o'tiradigan yostiqqa qo'ydi va ko'zlarini yumdi... Hayoliga otasi bilan bo'lgan so'ngi suhbat gavdalandi...
**
Taehyung Shishi palatadan chiqqach, otasini ko'rgani ichkariga kirdi.. Eshikni ochib kirdi va to'xtab qoldi... U doyim ko'rganda hayajon bosadigan, so'zlari insonni yuragigacha yetib boradigan va nigohlarida faqat ishonch ko'rinib turadigan inson Kim Tecvan yotoqda behol yotar, olyotkan nafasi ham azob berar... qo'llarida osma ukollar, monitordan eshtilyotkan yurak urushining ovozi esa sust edi
- Kel..! - Taehyungni eshik yonida turganini ko'rgan otasi qo'li bilan imlab chaqirdi.. Taehyung ham sekin qadamlar bilan borib kursiga cho'kdi va otasining uzatgan qo'lini mahkam siqti
- Yig'layabsanmi? Taehyung? - " Yòq " degandek bosh silkidi Taehyung
#36_qism
Izabella bir nuqtaga tikilgancha o'tirardi... Shunda yelkasiga qo'yilgan qo'ldan ortiga o'girildi.. O'sha bevafo...
- S..iiz..z q..qa..n...da...y q..i...lib me...n...ga.. bun....day qil....din...giz?
- Izabel, men seni sevaman. Yur bu yerdan ketamiz. Hamma hammasini tashlab...
- NIMA???
- Ha, qara men sen uchun to'ydan qochib keldim axir.
- Yo'q siz..!
- Yur ketamiz! Qo'lingni ber. Qani yuraqol!
- Yo'q!
- Izabella, nahotki men bilan ketmasang?
- Taehyung qayoqqa?! - Izabella va Taehyungga kelinlik libosini etagini ko'tarib yugurib kelgan kelin o'qrayib qaradi va Taega savol nazari bilan tikildi
- Izabel, endi kech! - Taehyung indamay kelin tomonga ildamlab keta boshladi - Tae oppa... Kim Taehyung... Taehyung oppa..!
- Hoy qiz! - yuziga sepilgan yaxtdek suvdan o'ziga kelgan qiz o'rnidan otilib turdi... Titrab ketdi. Jiyeon sochiq olib kelib suvdan namlangan yuz-ko'zini artib qo'ydi va sochlarini yig'ib ortiga tashladi.. Ryujin esa qo'lida bir stakan muzdek suv keltirib berdi...
- Hoy qiz nima balo? Jin-pin chaldimi? Uyquda yig'lashga balo bormi? Taehyung oppa deb hammani oyoqqa turgazding-ku? Nima bo'ldi o'zi?
- Men... men..bu....sen....bu...tushmi?
- Voy ha-da! Seni biror rohib topib o'shanga o'qitvorish kerak o'zi! Sevgi gormonidan miyang aynib qolibdi!
" Allohim o'zinga shukur... Tushim ekan! Ammo nega bunaqa tush ko'rdim? Tabiri nima ekan? Yo'q ishqilib Taehyung oppamga nimadir bo'lmasin-da!!! Ular bilan gaplashishim kerak!! - Izabella shu hayollar bilan qo'l telefonini olib Taehyungga qo'ng'iroq qildi. Biroz gudokdan so'ng narigi tomondan javob keldi..
- Alo Tae oppa. Uzur bezovta qilgan bo'lsam. Bilaman yarim tun ammo... Haligi... ahvolingiz yaxshimi? Bilmayman ammo negadir ko'nglim g'ash... Alo Taehyung oppa? Eshityapsizmi!
- I..zab..el..la?
- Ha eshitaman. Aytavering?
- D..da..damni berib qo'y...dik!- qizni qo'lidan telefoni tushib ketti... Nima dedi? Dadam dedimi? KIM TECVAN-A? Axir...
- Izabella nima bo'ldi? Nega yig'layapsan? GAPIR! - Jiyeonning baqirih'idan so'ng, bir seskanib unga qaradi-da - Kim Tecvan olamdan o'tibdi!- xonaga sukunat cho'kdi.... Bu sukunat huddi tuman kabi edi... Qachon tarqalishi noma'lum... Na boshi bor, na ohiri.. Izabella joyiga behol o'tirib yuzini yuvyotkan ko'z yoshlarini artdi. Kim Tecvan bilan ilk bor ko'rishganini xotirladi... O'shanda Izabellaga beminnat yordam bergandi... Undan so'ng boshqa ko'risholmadi... Ko'nglining tubida kun kelib choy quyib uzatarman degan yaxshi niyatini ko'mdi... Endi u inson yo'q! Afsuski bu olamda endi yo'q....
*****
Taehyung otasining dafn marosimidan so'ng uyga keldi va otasi bilan suhbat qurgan divanda o'tirib ichini kemiryotkan alamni tashqariga chiqardi.. Yig'ladi... Hayotida ikkinchi bor, yigit boshi bilan yosh bolalarcha ko'z yosh to'kdi... Ilk bor onasini yo'qotgan on shunday yig'lagandi... Endi otasi ham bu olamda yo'q... Yetimlik yosh va ko'ngil tanlamaydi.. Taehyung o'zini juda yolg'iz his qilardi... Ammo ko'ngli hech narsani tusamay qoldi. Divanga yotib boshini otasi doyim suyanib o'tiradigan yostiqqa qo'ydi va ko'zlarini yumdi... Hayoliga otasi bilan bo'lgan so'ngi suhbat gavdalandi...
**
Taehyung Shishi palatadan chiqqach, otasini ko'rgani ichkariga kirdi.. Eshikni ochib kirdi va to'xtab qoldi... U doyim ko'rganda hayajon bosadigan, so'zlari insonni yuragigacha yetib boradigan va nigohlarida faqat ishonch ko'rinib turadigan inson Kim Tecvan yotoqda behol yotar, olyotkan nafasi ham azob berar... qo'llarida osma ukollar, monitordan eshtilyotkan yurak urushining ovozi esa sust edi
- Kel..! - Taehyungni eshik yonida turganini ko'rgan otasi qo'li bilan imlab chaqirdi.. Taehyung ham sekin qadamlar bilan borib kursiga cho'kdi va otasining uzatgan qo'lini mahkam siqti
- Yig'layabsanmi? Taehyung? - " Yòq " degandek bosh silkidi Taehyung