Park ChonU

Shishi yarim tunda shiringina bo'lib uxlab yotgan qizchasini boshida turar ekan Rian kampirning allaqachon uyquga ketganiga amin bo'lgach, bolani o'rab quchog'iga oldi, ko'chaga otlandi. Yo'l-yo'lakay hali ham uxlab yotgan bolaga gapira boshladi
- Sen meni tushunishing kerak! Axir hali yoshman. O'zim bolaman! Senga qanday qarayman. Ertaga nonushtaga nima yeyishimni bilmay, topolmay turib seni qanday katta qilaman. Men ona bo'lolmayman. QO'LIMDAN KELMAYDI! Sen esa yaxshi hayotga munosibsan. Mendan yaxshisiga! Seni ham onang bo'ladi. Otang bo'ladi... Men bunga tayyor emasdim. Aldandim... Qalbimdagi yara bilan seni qanday yaxshi ko'raman... Sen ham bir kun katta bo'lasan.. va meni tushunasan... ammo taqdiring menikiga o'xshamasligi uchun, meni hech qachon tushunmasang ham mayli deyman.... Men ishqdan kuygan insonman. Sen esa o'sha YARALANGAN ISHQIM mevasisan... " Bolalar uyi " darvozasiga yetgach Shishi chaqaloqni yerga qo'ydi. Darvoza tagida onasini issiq quchog'idan va ovozidan uzoqlashganini sezgan bolakay yig'lashga tushdi.. Huddi uni tashlab ketyotkanini his qilgandek.. Chinqirib yig'ladi... Qayta onasining issiq bag'riga qaytishni hohladi... Ko'zlarini ochib ulgurmay, iforidan tanigan onasiga intildi... Qalban...
- Jim bo'l... tshsh... mana buni ol! - deya Shishi bo'ynidagi medalyonni yechib chaqaloqning boshi tarafga qistirib qo'ydi
- Bu o'sha otangni menga bergan yagona sovg'asi... Sen esa..! Alvido...- Shishi o'rnidan turib qadamini tezlatdi. Hatto kimdir chiqib chaqaloqni olishini ham kuzatmay, kutmay keta boshladi. Ortidan kimdir quvgandek yugurdi ham. Ancha uzoqlashgach qulog'i ostida bolasining yo'g'isi keldi... Qalbi og'ridi. Hayolida to'g'i qildimmi? degan savol ham o'tti... Huddi shu savolni kutgandek ongi ham
" Hali ko'p bolang bo'ladi... Uni ham unutasan.. Oilang, hayotingni yo'lga qo'ygach balki uni oldiga qaytarsan... " deya tinchlantiradi. Shishi uyga kelib yotib uxladi. Rian kampirga nimalar qilganini ertalab yotig'i bilan tushuntirmoqchi bo'ldi...
Ertalab turib qarasa Rian kampir hali ham uyg'onmagandi....va boshqa hech qachon uyg'onmadi... Yana yolg'izlikda qolgach Shishi o'ziga ish izladi... Endi u o'ziga hayotida hech qanday tuyg'ularga o'rin yo'qligini uqtirib davom etti ... Oradan hash-pash deguncha 11 yil ham o'tti... Shu yillar mobaynida Shishi qizalog'i haqida eslamadi ham... Huddi bu bir tushdek qabul qildi va unutdi...
Hayotida Kim Tecvan paydo bo'ldi. O'zini ayni gullagan yoshlik chog'ini yosh biznesmenga baxsh etti va o'zi doyim orzu qilgan va hayol qilgan
" Yaxshi hayot "ga erishdi...

***
Hozir esa o'sha medalyonni qo'lida tutib turar ekan o'zini yig'idan to'xtatib turolmadi. Quvondi... Qayg'urdi.. Hayajonlandi...
Nima qilishini bilmay gangib qoldi...
Bu medalyon kimniki? Kim o'sha qiz? Va nega aynan Taehyungni xonasida?

Aftor: @Kimsohyun2000
Fikrlarni kutib qolamiz!

***
Shishi to'rtinchi qavatta ishlayotgan xizmatchilarga bir rov nazar tashlash uchun Taehyungni xonasiga chiqti
- To'xta! - dedi Taehyungni kiyimlarini avaylab chamadonlarga solayotgan hizmatchi qizga qarab
- Bularni hammasini olda, tashlab yubor!
- Ammo..
- Takrorlashim shartmi? - deya sovuq va o'tkir nigohlarini qizga qaratib jilmaydi
- Yo'q. Ho'p bo'ladi honim!- hizmatchi kiyimlarni endi chemadonlarga emas, katta qora paketlarga joylay boshladi. Barchasi eng so'ngi modeldagi smokinglar, brend oyoq kiyimlar, hatto ko'zgu qarshisidagi atirlarni ham yig'ishtirib tashlab yuborishdi...
Xonaga chang yutgish solishdan avval jihozlarning joyini almashtirishdi. Taehyung yo'q ranglarni yaxshi ko'rgani uchun xonasi asosan qahvarang jihozlar bilan bezatilgan edi. Endi ularni mehmonga taklif qilib bo'lmaydi. Hizmatchilar jihozlarni almashtirib hamma narsani yig'ishtirishdi. Aslida-ku bir xona bilan, uy kengayib qolmaydi. Ammo Shishi Taehyungni nafaqat kompaniyadan, hattoki uyidan ham quvib chiqarayotganini zavq bilan tamosha qilardi... Hizmatchi qizlardan biri paketlarni ustma-ust qilib olib chiqayotkan payt qo'lidan tushurib yubordi va paketlardan birini ichidagi narsalar yerga sochilib ketti
- Ehtiyot bo'lmaysanmi? Landovur! - deya tanbeh berdi Shishi va sochilib ketgan narsalarni oyog'i bilan yig'moqchi bo'lib turtgan payt ko'zi yerda yotgan tanish medalyonga tushdi. Shu on Shishining qalbini qo'rquv egalladi... Juda g'alati hislar qurshovida qoldi. Hayajon... Sog'inch.... Ayriliq... Azob...... Alam... Yolg'izlik.... Nochorlik.... Ilojsizlik!
- Chiqib keting! - deya shivirladi Shishi hizmatchilarga
- Hamasi joyidami? Honim yana biroz ish qoldi! Yarim soat bering tugatamiz..
- CHIQ DEDIMM!!! - uning baqirig'i va telbanamo boqayotgan ko'zlarini ko'rib qizlar qo'rquvdan otilib chiqib ketishdi.
Eshikni ichkaridan yopgach, yerga o'tirib o'sha medalyonni qo'liga oldi. Yurak shaklida.. Ochilardi... Ochdi ham! Ichida oppoq atirgulni rasmi bor edi... Ha bu os'ha..!
- Qanaqasiga? Ahir bu... Bo'lishi mumkin emas! Men buni.. O'xshashlik... Bu tasodif... Bu shunchaki axlat..! Axlat.! O'tmish axlati..! Yo'q. Yo'q. Yo'q!- ko'zlaridan oqayotgan yoshlarni to'xtata olmay qoldi. Go'yo barchasi ostun-ustun bo'lgandek. U allaqachon unutgan narsani eslagandek... Qalbidagi qorong'u zulmatni umid uchquni yoritgandek bo'ldi...

#20_yil_avval ...
- Bola teskari kelyabti! Hoy qiz. O'lib qolmaysanmi? - dedi o'zini doyaligi bilan maqtangan Rian kampir
- Il...ti..mos.. qut..qa..ring o'li...b qola..maaaaannn! - deya og'ridan chinqirardi Shishi
Sung-gang bedarak ketgach Shishi nima qilishini bilmadi. Bolani oldirishga kech edi. Homiladorligi ma'lum bo'lgach o'zi ishlaydigan qahvaxona egasi yengiltak deya haydab yubordi.
Qornida 6 oylik bola bilan ko'chada ishsiz va uysiz qolgan Shishi shaxar chetidagi o'zi tanishgan va bir-ikki marta yordam bergan kampirnikiga iltijo qilib bordi... Rian kampir ham insoniyligini yo'qotmagan ekan Shishini uyiga kirgizib joy berdi. Shu vaqt mobaynida kampirni uyida goh non ham bo'lmay qolardi. 3 xonali devorlari ko'chib tushgan, sichqon ham in qilgan va har teshiktan suvarak bosh suqadigan bu joy Rian kampir uchun jannat edi... Shishi qo'lida bor bir-ikki chaqasini ham kampirga berdi.. Eson-omon o'sha 3 oyni o'tkazib mana oy kuni ham kelgandi
- Chida qizim chida. Odamdan odam tug'ilyabti axir! Oson ekanmi. Shishi... qizim bola teskari kelyapti... Bardam bo'l! - dedi Rian kampir. Ammo Shishini qulog'iga so'z kirmasdi. Og'riq zo'ridan chinqirib yotardi. Ancha urinish va azobdan so'ng chaqaloq dunyoga keldi. Ammo yig'lamadi. Kampir ham, bir o'limdan qaytgan Shishi ham ko'zlarini bolaga qadab yig'lardi
- O'ldimi?
- Tovba de qizim. Nafas olyabti-ku)- deya Rian kampir bolani ketiga bir-ikki tushirgandi chinqirig'i butun uyni tutti - Voy shumtakaye...!

Tirnoqlari uning terisiga botib boryotkanini va buning og'rig'idan yuzi burishib qo'lini tortayotgan Bingbingni ko'rib zavqlandi va qo'lini qo'yib yubordi
- Hamdardlik bildirishga keldingizmi opa? - deya hech narsa bo'lmagandek jilmaydi Shishi va borib xonasidagi divanga oyog'ini chalishtirib o'tirdi
- Ilon!!! Seni ishing! Sen qilgansan!
- Nimani nazarda tutyabsiz?
- Sen... ha sen. Yana hech narsa bo'lmagandek tirjayishinichi? Akamni sen o'ldirding!- Bingbingning bu gapidan Shishi jiddiy tortti va biroz tikilib turdi-da kulib yubordi
- Yomon emas! Agar meni o'rnimda bironta yuvoshrog'i bo'lganida bu so'zlaringizni miyasiga qorg'oshindek quyib o'zi ham ishonib yurardi! - deb kulishda davom etti
- Aksiyalarni ham sen almashtirgansan! Taehyungni ulushi emas Yo-Hanniki yo'qoldi. Seni deb!
- Alam qildimi? Siz shuncha harakat qilib tayorlagan rejangizni barbod qilganim yetmagandek, uni o'z hisobimga hal qildim. Qoyilmisiz! - deya ko'zini siqib qo'ydi Shishi
- Nimaga erishmoqchisan. Faqat o'g'lim Taehyung uchun deya ko'rma! Uni qanchalik yomon ko'rishingni bilaman! Bu bilan nimaga erishmoqchi eding? O'z eringni ajal bilan yuzlashtiradigan darajada ko'zlaringni parda qopladimi? Akamni...
- YETAR!!! AKAM ...AKAM.. AKAM
U SENI AKANG EMAS EDI!!
MENGA BUNDAY QARAMA! MEN HAMMASINI BILAMAN! SEN DAVO QILYOTKAN MEROS VA MOL-DAVLATTA SENI ZIG'IRCHA HAM HAQQING YO'Q!
SEN VA ERING KIM TECVANNING BOYLIGINI SOVURISHTAN BOSHQA NARSAGA YARAMADINGLAR!!!
ERING QIMORGA BERILIB BOR BUDINI YUTQAZDI. HO'SH KIM QUTQARDI SIZLARNI O'SHA YOQCHILIKTAN?
KIM OYOQQA TURISHING UCHUN MABLAG' AJRATIB KLINIKA OCHIB BERDI?
ERINGNI JASADINI KO'CHADAN TOPISHGANDA, KIM UNI MARAKALARINI BEMINNAT O'TKIZIB BERDI?
BOLANG OTASIZ QOLGANDA KIM UNI QANOTI OSTIGA OLDI?
KIM?... MEN AYTAMAN KIMLIGINI..
SEN HECH QACHON CHIN KO'NGILDAN TAN OLIB YAXSHI KO'RMAGAN... AMMO SENI QONDOSHIDAN HAM ORTIQ BILIB MEHR BERGAN AKANG!!!
SENDEK KO'RNAMAK MENGA AQL O'RGATADIMI?
HOY AVVAL O'ZINGA BOQ DEYISHGAN! SENDEK NOSHUKURGA BU HAM KAM! MENGA KELSAK MENI
HAM O'Z REJALARIM BOR VA ULAR HAQIDA SENGA HISOB BERISHGA MAJBUR EMASMAN! ENDI ESA UYIMNI BOSHATIB QO'Y! AGAR OYOQLARING O'ZINGA BO'YSUNMAYOTKAN BO'LSA, SENGA YORDAM BERISHLARI MUMKUN!!

*****
Shishi hizmatchi Xan honimni chaqirib, butun uyni tozalashini buyurdi
- Ha keyin Taehyungni ham xonasini tozalab qo'y! Qayta mehmonlar uchun xonaga aylantir!
- Ammo Taehyung-chi?
- Unga panajara ortida shinamgina xona tayorlab qo'yishgan! - deya bepisand gapirdi Shishi va mehmonxonadagi divanga oyog'ini chalishtirib o'tirdi-da qahvasini ho'pladi.

***
- Ming lanat! Ming lanat senga ilon!
- Oyi bo'ldi tinchlaning! - kelganidan beri qo'liga tushgan narsani otib sindiryotkan onasi Bingbingga bosiqlik bilan gapirardi Yo-Han
- Qanday tinchlik haqida gapiryabsan? Qanday sokinliik? Hammasi chippakka chiqdi! Endi hech vaqoying yo'q! Ulishingdan ayrilding. Endi nima bo'ladi?
- Avval tinchlaning. Qon bosimingiz oshib ketadi!
- Bu qanday bo'ldi? Kim? Kim xiyonat qildi? - hamon o'ziga telbalarcha gapirishdan to'xtamasdi Bingbing
- Mar va Lia! Ikkisi ham mamlakatni tark etgan. Mark avval boshidanmi yoki keyinchalik Shishini qo'liga tushgan. Ammo Lia boshidanoq unga xizmat qilgan!
- U qizni men o'zim topkanman!
- Yo Lia haddan tashqari zukka va aqlli yoki Lui Shishi! Bo'lar ish bo'ldi. Endi suvdan quruq chiqishni o'ylash kerak. Taehyungni ham..
- UNUT UNI! O'ZINGNI O'YLA!
- Ammo, u men tufayli qamoqqa tushishini istamayman! Uni bu yerda hech qanday aybi YÒQ! Bu XUDBINLIK!
- Agar uni qutqarmoqchi bo'lsak o'zimiz cho'g'ga tushamiz! Yaxshisi vasiyatnomani kutamiz!
- U yo'q!
- Nima? Qanaqasiga yo'q bo'ldi? Men...men uni o'z ko'zlarim bilan ko'rdim. Sen ham!
- Ha, ammo endi u yo'q! Advokat ham...
- Bu ham o'sha ilonni ishi! O'ldiraman! O'ldiraman! - deya o'shiqirdi Bingbing...

- Ular endi yo'q!!!
- Joylari jannattan bo'lsin!
- ..... Ular endi yo'q!!!
- Taehyung oppa?!
- Ular endi yo'q. Buni qabul qilolmaymabman Izabel! Qabul qilolmayabman! Men endi.. endi yettimman! G'irt yetimman!
- Men ham... Ammo yolg'iz emassiz! Men borman! Yoningizdaman! Doyim shunday bo'ladi!!!
- Meni tashlab ketmaysanmi?
- Aslo! Toki o'lim bizni ayirmaguncha!- Taehyung Izabellani bag'riga bosdi. Ollohga qaysi ishi manzur keldi ekan-ki unga shunday juft ato etdi... Buni o'zi ham bilmaydi, ammo endi Izabellani qo'yib yubormaydi. Hech qachon..
Birdan birinchi qavatdan baland tovushlar eshtila boshladi. Taehyung va Izabella zinadan pastga tushishar ekan eshik oldi-da turgan militsiya hodimlariga ko'zlari tushdi
- Kim Taehyung!
- Salom. Ha bu men!
- Otangiz uchun afsusdamiz! Taziyamizni qabul qiling!
- Sog' bo'ling! Marhamat sizni bu yerga...?- Taehyung bir qoshini ko'tarib militsiya hodimiga savol nazarida qaradi
- Gap shundaki sizga qarshi davo ochilgan! Biz bilan birga ketishingizga to'gri keladi!

***

Ba'zan biz umuman kutmagan va hatto hayolimizni bir burchagiga ham kelmagan ishlar sodir bo'ladi... Va hayotimiz tubdan o'zgarib ketadi. Bu yaxshilikka yoki aksi buni davomida bilamiz... Muhimi har qanday zarbadan o'zimizni yo'qotib qo'ymay tik tura olish.. Ammo ba'zan shunday holatlar bo'ladi-ki, ortiq tik turolmaysan va yiqilasan, zarbaning qattiqligidan emas, davomiyligidan..! Taehyung nima bo'lishini anglab ulgurmasidan unga ayblov yuklashdi. Unga ko'ra kompaniya aksiyalarini noqonuniy " Biznes bozoriga " chiqarib yuborganlikda ayblanmoqda edi.
- Meni bundan habarim bo'lmagan! - bu so'zlarni kelganiga 5 soat bo'lgan bo'lsa, hali ham birinchi martadagidek qat'iy ta'kidlamoqda edi Taehyung
- Ammo hujjatlardagi qo'l sizniki!
- Men bunday hujjatga qo'l qo'yganimni eslolmayman! Men buni birinchi marotaba ko'rib turibman. Uni ustiga kompaniya o'zimniki axir! Aksiyalarimni bozorga olib chiqqandan nima foyda?
- Mana shu yerga kelganda to'xtaymiz! Chunki aksiyalar sizniki emas, aksincha ammangizni o'g'li Byun Yo-Hanga tegishli bo'lgan. Siz uning aksiyalarini noqonuniy ravishda o'zgartirmoqchi bo'lgansiz yoki sotib qarzlaringizni yopmoqchi bo'lgansiz!
- Safsata! Meni bunday niyatim bo'lmagan!
- Ho'sh unda qanday bo'lgan?
- Men qo'ng'iroq qilib olishim kerak!
Uzoq muddatlik baxsdan so'ng munozoraga kela olmasligini tushungan Taehyung Baekhyunga qo'ng'iroq qildi
- Alo.
- Baekhyun bu men Taehyungman!
- Jin ursin Taehyung ahvoling qalay? Yaxshimisan?! Nimalar bo'ldi?!
- Ahvol chatoqqa o'xshaydi. Men umuman bilmagan narsalar haqida so'rab, bema'ni ayblov qo'yishmoqda. Emush-ki, men Yo-Hanni aksiyalarini noqonuniy ravishda biznes bozoriga olib chiqibman!
- Men allaqachon advokat yolladim. Bu begona. Sizning oilaviy advokatingizni topolmadim! Aksiga olib...
- Nima yana? Nima bo'ldi?
- Taehyung advokatning aytishicha agar... agar amakim vasiyatnoma yozib, bor mulkini senga qoldirgan bo'lmasa..
- Gapir!
- Unda sen birovni mulkini noqonuniy ravishda o'zgartirmoqchi bo'lganing uchun jinoyi javobgarchillikka tortilasan..!
- NIMA? Ammo meni aybim yo'q Baekhyun!
- Bilaman! Senga ishonaman do'stim! Lekin vaziyat jiddiy! Kim bo'lsa ham bu ishga obdon tayorlangan ko'rinadi!

***

Shishi yana o'z xonasida va ko'zgu qarshisida edi... Egnida qora hanbok va pardozsiz yuziga termulib ko'zlariga yosh keldi va yuziga tomchilagan ko'z yoshlarini artdi-da hanbokno bog'ichini yechdi.. So'ng oyna oldi-da turgan lab bo'yoģini olib labiga surtti, biroz upa va ko'zlarga qalam.. Va yana o'sha LUI SHISHIga aylandi.
Takabbur, kalandimoq va sovuq! Xona eshigi zarb bilan ochilib ichkariga Bingbing kirib keldi. Unga peshvoz chiqqan Shishini yuziga ayamay tarsaki tushirdi..
Shishi avvaliga o'ng tomoni achishgan yuzini qo'li bilan silab yana Bingbingga qaradi va istexzoli jilmaydi. Uni bu tarzda o'zgargan qiyofasini ko'rib jazavaga tushgan Bingbing yana bir marta tarsaki tushurishga shaylanganda Shishi qo'lini tutib qoldi va mahkam siqdi.

- Kechir bolam..
- Nimaga aytmadingiz..?
- Axir bu suyinchi oladigan yangilik emasdi-ku...
- Nega yashirdingiz..
- Mana shu uchun... Menga qara Taehyung! O'g'lim qara menga?!- Taehyung boshini ko'tarib otasiga qaradi..
- Yo'q. Bunday emas! Mana shu nigohlarni ko'rmaslik uchun yashirdim. Menga doyimgidek faxr bilan qarashingni istadim... Qayg'u-alam bilan emas o'g'lim. Menga bu nigohlar bilan qarama Tae..
Taehyung ko'zlarini olib qochdi. Labini qattiq tishlab oldi...
- Taehyung, hozir senga aytadigan gaplarimni yaxshilab tingla va tushunishga harakat qil bolam...
Men...men..umrim..davomida..qilgan mehnatim va erishgan hurmatimning kuli ko'kka sovurilyabti.. Men qoshiq bilan yiqqanimni, chelaklab to'kishyabti bolam... Kompaniyam inqirozga yuz tutdi... Bo'linib ketti...
- MENI KECHIRING..! MENI AYBIM..
- Yo'q, m...meni eshit! Bu hayotimda erishgan eng katta yutug'im sensan o'g'lim. Hech qanday kompaniya ham biznes ham emas. Mendan keyin sen davomchim bo'lasan... Men bolalar uyida katta bo'ldim. Ho'rlik va yolg'izlikda... Chunki ota-onam bo'lmadi. Menga hech kim otalik qilmadi. Hatto qaynotam, meni odam o'rnida ko'rmadi. Onangni menga ko'ngil qo'yganini o'zi uchun isnot deb bo'ldi! Ammo seni otang bor edi. Lekin otalik qilolmadi.. Men ota bo'lish nimaliginì bilmayman degandim. O'g'limga nima deyishni, nima qilishni bilmayman deya qo'rqqandim... Ammo bilmabman-ki, senga emas o'zimga tarbiya berishim kerak ekan. Taehyung sen menga o'xshama. Hayotingni doyim sevgan narsalaringa bag'ishla. Zavq ol! Yasha! Ish bu huddi avtobusga o'xshaydi. Biri kettimi, boshqasi albatta keladi. Ammo unutmagin-ki umringni mana shu transportta emas, oilang davrasida, sen sevgan va seni sevganlar orasida o'tkaz... Hayotingni o'zing afsuslanmaydigan darajada yasha... Sen bilan birga o'tkaza olmagan vaqtlarim uchun qattiq afsuslanaman o'g'lim... Men kechir...
Kompaniyga kelsak bo'lar ish bo'ldi. Bu seni aybing emas. Bu meni aybim! Men...men Taehyung ammang...- shu payt xonaga doktor kirib keldi va Taehyungdan chiqib turishini so'radi. Taehyung yo'lakda tezroq otasi bilan suhbatni davom ettirishga sabrsizlanar ekan, ammasi ham akasini ko'rish uchun palataga kirib ketti. Birozdan so'ng esa...
- AKKAAAAAA!!! - Bingbingning chinqirig'i deyarli butun shifoxonani titratdi.... Taehyung nima bo'lganini tushunishga ham qo'rqib sekin qadamlar bilan palataga yaqinlashdi va qo'llari qaltiragancha eshikni ochdi. Ichkariga kirib otasining jonsiz tanasiga tikildi-yu devorga suyanib yerga o'tirib qoldi..

****
Qizlar hatto Taehyungga taziya bildirishga ham ulgurishmadi.. Jiyeonning onasi bilan kelib Bingbing va Lui Shishiga taziya bildirib ketishdi... Ammo Izabella ketolmadi..
- Baekhyun oppa?
- Izabella? Sen bu yerda..?
- Taehyung oppani ko'rishim kerak. Iltimos! - ko'zida yosh bilan yalindi qiz. Bu Baekhyunni eng nozik tarafi! Qiz bolani yoshini ko'rsa bunga chiday olmaydi - Ammo u hozir! Menimcha u hozir yolg'iz qolishi kerak! Izabella meni yuragimni tirnama! Ko'z yoshingni art!
- Yo'o'q. Yolg'izlik juda yomon narsa! Men hozir ularga kerakman! Biz birgalikda butunmiz. Iltimoss!
- Yaxshi. Men bilan yur!- Baekhyun qizni ikkinchi qavatga bildirmay chiqardi-da, Kim Tecvanning xonasida kirgizib yubordi. O'zi esa pastka tushib ketdi... Qoz xonaga kirgan zahoti ko'zi divanda yostiqni quchgancha ko'zlarini yumib yotgan Taehyungga tushdi... U tomonga bordi va yoniga tizzalab o'tirdi...
- Taehyung oppa? - Taehyung qizargan ko'zlarini ochib Izabellaga qaradi. Uni oldi-da ojiz va bechora ko'rinishga g'ururi yo'l qo'ymadi shekilli, o'rnidan turib o'tirdi. Izabella ham o'rnidan turib Taehyungni yoniga o'tirdi...
Ikkisi ham jim edilar. Ayni damda ularga sukunat ma'qul edi. Izabella Taehyungni qo'lidan ushladi
- Men yoningizdaman. Hech qachon tashlab ketmayman... Bardam bo'ling.

#SensizHayotZerikarli

#36_qism

Izabella bir nuqtaga tikilgancha o'tirardi... Shunda yelkasiga qo'yilgan qo'ldan ortiga o'girildi.. O'sha bevafo...
- S..iiz..z q..qa..n...da...y q..i...lib me...n...ga.. bun....day qil....din...giz?
- Izabel, men seni sevaman. Yur bu yerdan ketamiz. Hamma hammasini tashlab...
- NIMA???
- Ha, qara men sen uchun to'ydan qochib keldim axir.
- Yo'q siz..!
- Yur ketamiz! Qo'lingni ber. Qani yuraqol!
- Yo'q!
- Izabella, nahotki men bilan ketmasang?
- Taehyung qayoqqa?! - Izabella va Taehyungga kelinlik libosini etagini ko'tarib yugurib kelgan kelin o'qrayib qaradi va Taega savol nazari bilan tikildi
- Izabel, endi kech! - Taehyung indamay kelin tomonga ildamlab keta boshladi - Tae oppa... Kim Taehyung... Taehyung oppa..!
- Hoy qiz! - yuziga sepilgan yaxtdek suvdan o'ziga kelgan qiz o'rnidan otilib turdi... Titrab ketdi. Jiyeon sochiq olib kelib suvdan namlangan yuz-ko'zini artib qo'ydi va sochlarini yig'ib ortiga tashladi.. Ryujin esa qo'lida bir stakan muzdek suv keltirib berdi...
- Hoy qiz nima balo? Jin-pin chaldimi? Uyquda yig'lashga balo bormi? Taehyung oppa deb hammani oyoqqa turgazding-ku? Nima bo'ldi o'zi?
- Men... men..bu....sen....bu...tushmi?
- Voy ha-da! Seni biror rohib topib o'shanga o'qitvorish kerak o'zi! Sevgi gormonidan miyang aynib qolibdi!
" Allohim o'zinga shukur... Tushim ekan! Ammo nega bunaqa tush ko'rdim? Tabiri nima ekan? Yo'q ishqilib Taehyung oppamga nimadir bo'lmasin-da!!! Ular bilan gaplashishim kerak!! - Izabella shu hayollar bilan qo'l telefonini olib Taehyungga qo'ng'iroq qildi. Biroz gudokdan so'ng narigi tomondan javob keldi..
- Alo Tae oppa. Uzur bezovta qilgan bo'lsam. Bilaman yarim tun ammo... Haligi... ahvolingiz yaxshimi? Bilmayman ammo negadir ko'nglim g'ash... Alo Taehyung oppa? Eshityapsizmi!
- I..zab..el..la?
- Ha eshitaman. Aytavering?
- D..da..damni berib qo'y...dik!- qizni qo'lidan telefoni tushib ketti... Nima dedi? Dadam dedimi? KIM TECVAN-A? Axir...
- Izabella nima bo'ldi? Nega yig'layapsan? GAPIR! - Jiyeonning baqirih'idan so'ng, bir seskanib unga qaradi-da - Kim Tecvan olamdan o'tibdi!- xonaga sukunat cho'kdi.... Bu sukunat huddi tuman kabi edi... Qachon tarqalishi noma'lum... Na boshi bor, na ohiri.. Izabella joyiga behol o'tirib yuzini yuvyotkan ko'z yoshlarini artdi. Kim Tecvan bilan ilk bor ko'rishganini xotirladi... O'shanda Izabellaga beminnat yordam bergandi... Undan so'ng boshqa ko'risholmadi... Ko'nglining tubida kun kelib choy quyib uzatarman degan yaxshi niyatini ko'mdi... Endi u inson yo'q! Afsuski bu olamda endi yo'q....

*****
Taehyung otasining dafn marosimidan so'ng uyga keldi va otasi bilan suhbat qurgan divanda o'tirib ichini kemiryotkan alamni tashqariga chiqardi.. Yig'ladi... Hayotida ikkinchi bor, yigit boshi bilan yosh bolalarcha ko'z yosh to'kdi... Ilk bor onasini yo'qotgan on shunday yig'lagandi... Endi otasi ham bu olamda yo'q... Yetimlik yosh va ko'ngil tanlamaydi.. Taehyung o'zini juda yolg'iz his qilardi... Ammo ko'ngli hech narsani tusamay qoldi. Divanga yotib boshini otasi doyim suyanib o'tiradigan yostiqqa qo'ydi va ko'zlarini yumdi... Hayoliga otasi bilan bo'lgan so'ngi suhbat gavdalandi...

**
Taehyung Shishi palatadan chiqqach, otasini ko'rgani ichkariga kirdi.. Eshikni ochib kirdi va to'xtab qoldi... U doyim ko'rganda hayajon bosadigan, so'zlari insonni yuragigacha yetib boradigan va nigohlarida faqat ishonch ko'rinib turadigan inson Kim Tecvan yotoqda behol yotar, olyotkan nafasi ham azob berar... qo'llarida osma ukollar, monitordan eshtilyotkan yurak urushining ovozi esa sust edi
- Kel..! - Taehyungni eshik yonida turganini ko'rgan otasi qo'li bilan imlab chaqirdi.. Taehyung ham sekin qadamlar bilan borib kursiga cho'kdi va otasining uzatgan qo'lini mahkam siqti
- Yig'layabsanmi? Taehyung? - " Yòq " degandek bosh silkidi Taehyung