🔷 بهشت بدون مرز

مذاهب بر قلب و مغز انسانها حاکمند، ولی حکومت ها بر خاک و سرزمین مسلطند. مذهب مرزنمیشناسد و در دنیای انسانی جاری است. حکومت به مرز در جهان خاکی محدود است.

برای یک روحانی، هر انسان، مستقل از اینکه در کجا و چگونه زندگی میکند یک نعمت بالقوه است. اگر بتوانی بر قلبش نفوذ کنی یک دوست است. یک همراه است. و اگر نتوانی هم هرچند یک گمراه است ولی همچنان باید به هدایتش امیدوار باشی و برای آمرزش روحش آرزومند.

برای یک حکومت هر انسان خارج از مرزهایش یک تهدید بالقوه است. اگر بتوانی راضیش کنی مزدورت میشود و اگر نتوانی دشمنت.

حکومت با مرز هویت میابد و حاکمان دینی این مرزها را بر بهشت ترسیم میکنند.