بیرون شو
ای شهره! ز بند نیک و بد بیرون شو
ور عاشق صادقی، ز خود بیرون شو
کز حضرت قدس دم به دم می‌گوید:
ای عشق! ز کُتّابِ خرد بیرون شو!
شرف‌الدین شفروه
درگذشتۀ حدود ۶۰۰ ق.
●
ای دل! ز دم ستور و دد بیرون شو
عاشق شو و از بند خرد بیرون شو
چون گویندت: ز نیک و بد بیرون شو
بیرون مشو از خود و ز خود بیرون شو!
ظهیرالدین شفروه
سدۀ ششم ق.
●
خاندان شفروه، از خاندان‌های اهل دانش و فرهنگ در اصفهان قدیم بوده‌اند. معروف‌ترین فرد این خاندان، شرف‌الدین شفروه است که شاعر و نویسنده و خطیب بود. ظهیرالدین شفروه، به روایتی پسر عموی او، و به روایت دیگر، برادر اوست.
عباس اقبال، مقاله‌ای در معرفی خاندان شفروه نوشته است (مجلۀ یادگار، سال پنجم، شمارۀ ۶ و ۷). از شرف شفروه بیش از ۶۰۰ رباعی به جای مانده که نموداری از رونق رباعی در قرن ششم هجری به ویژه در حوزۀ اصفهان است.
●
منابع:
دیوان شرف‌الدین شفروه، برگ ۱۵۹؛ لباب الالباب، چاپ نفیسی، ۷۸۱؛ نزهة المجالس، ۸۳ (مقدمه)
●●
"چهار خطی"
https://telegram.me/Xatt4
ای شهره! ز بند نیک و بد بیرون شو
ور عاشق صادقی، ز خود بیرون شو
کز حضرت قدس دم به دم می‌گوید:
ای عشق! ز کُتّابِ خرد بیرون شو!
شرف‌الدین شفروه
درگذشتۀ حدود ۶۰۰ ق.
●
ای دل! ز دم ستور و دد بیرون شو
عاشق شو و از بند خرد بیرون شو
چون گویندت: ز نیک و بد بیرون شو
بیرون مشو از خود و ز خود بیرون شو!
ظهیرالدین شفروه
سدۀ ششم ق.
●
خاندان شفروه، از خاندان‌های اهل دانش و فرهنگ در اصفهان قدیم بوده‌اند. معروف‌ترین فرد این خاندان، شرف‌الدین شفروه است که شاعر و نویسنده و خطیب بود. ظهیرالدین شفروه، به روایتی پسر عموی او، و به روایت دیگر، برادر اوست.
عباس اقبال، مقاله‌ای در معرفی خاندان شفروه نوشته است (مجلۀ یادگار، سال پنجم، شمارۀ ۶ و ۷). از شرف شفروه بیش از ۶۰۰ رباعی به جای مانده که نموداری از رونق رباعی در قرن ششم هجری به ویژه در حوزۀ اصفهان است.
●
منابع:
دیوان شرف‌الدین شفروه، برگ ۱۵۹؛ لباب الالباب، چاپ نفیسی، ۷۸۱؛ نزهة المجالس، ۸۳ (مقدمه)
●●
"چهار خطی"
https://telegram.me/Xatt4