«Mayin shamoldan ham sahovatli boʻlib ketar edilar»
Ramazonning ilk jumasini ham oʻtkazdik. Namozga hazratning masjidiga chiqdim. Tabiiy boshqa namozxonlar qatori men ham masjidda soya-salqin joy qidirdim. Esimga tushib qoldi: ayollar xonaqosining eshigi oldidagi joy bor, boʻsh boʻlsa, oʻsha yerga joylashaman dedim.
Haqiqattan ham joy boʻsh ekan, joynamozimni solib joylashdim.
Maʼruza boshlandi. Aytilganidek, salqin joyda oʻtiribman. Birozdan soʻng mayin shaboda esdi... Esdi-yu, hadis esimga keldi...
Ibn Abbos roziyallohu anhu: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam barcha insonlar ichida eng sahovatlisi edilar. Ramazonda Jabroil bilan uchrashganlarida sahovatlari yanada ortar edi», deb rivoyat qiladilar.
Joyimda oʻtiribman-u, hadisdagi jumlaning qanchalar goʻzal oʻxshatish ekanligini his qilyapman. Roʻza tutgan, charchagan, chanqagan odam tangachalik joy boʻlsa ham soya yerni qidiradi. Harna qayerimdir quyoshdan — issiqdan holi qolsin, deydi.
Mana shunday paytda salqin shamol odamga qanchalar huzur bagʻishlaydi. Tanangiz oʻlgan-u, shu shamol sabab tirilgandek boʻladi.
Shu oʻylar hayolimdan oʻtib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qanchalar fazilatli, barokatli zot boʻlganliklarini tasavvur qilyapman.
Odam issiqda qolib ketsa, unga shamol qanchalar kerak boʻlganidek, gʻaflatda, zalolatda qolgan odam uchun hidoyat shunchalar kerak. Hidoyat sababchisi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qanday zot boʻlgan ekanlar?! Endi Rasululloh alayhissalomning Robbisi, hidoyat beruvchining Oʻzi qanday zot ekan?
Fikrimni qanday yetkazdim, bilmadimu, lekin nimalarni his qilganimni oʻzim bildim...
#Ramazon #Oʻylar
Ramazonning ilk jumasini ham oʻtkazdik. Namozga hazratning masjidiga chiqdim. Tabiiy boshqa namozxonlar qatori men ham masjidda soya-salqin joy qidirdim. Esimga tushib qoldi: ayollar xonaqosining eshigi oldidagi joy bor, boʻsh boʻlsa, oʻsha yerga joylashaman dedim.
Haqiqattan ham joy boʻsh ekan, joynamozimni solib joylashdim.
Maʼruza boshlandi. Aytilganidek, salqin joyda oʻtiribman. Birozdan soʻng mayin shaboda esdi... Esdi-yu, hadis esimga keldi...
Ibn Abbos roziyallohu anhu: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam barcha insonlar ichida eng sahovatlisi edilar. Ramazonda Jabroil bilan uchrashganlarida sahovatlari yanada ortar edi», deb rivoyat qiladilar.
Joyimda oʻtiribman-u, hadisdagi jumlaning qanchalar goʻzal oʻxshatish ekanligini his qilyapman. Roʻza tutgan, charchagan, chanqagan odam tangachalik joy boʻlsa ham soya yerni qidiradi. Harna qayerimdir quyoshdan — issiqdan holi qolsin, deydi.
Mana shunday paytda salqin shamol odamga qanchalar huzur bagʻishlaydi. Tanangiz oʻlgan-u, shu shamol sabab tirilgandek boʻladi.
Shu oʻylar hayolimdan oʻtib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qanchalar fazilatli, barokatli zot boʻlganliklarini tasavvur qilyapman.
Odam issiqda qolib ketsa, unga shamol qanchalar kerak boʻlganidek, gʻaflatda, zalolatda qolgan odam uchun hidoyat shunchalar kerak. Hidoyat sababchisi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qanday zot boʻlgan ekanlar?! Endi Rasululloh alayhissalomning Robbisi, hidoyat beruvchining Oʻzi qanday zot ekan?
Fikrimni qanday yetkazdim, bilmadimu, lekin nimalarni his qilganimni oʻzim bildim...
#Ramazon #Oʻylar