— ارجاع‌دهی‌های فلّه‌ای..(5)
(ادامه پست قبلی 👆)
اشکالی ندارد ما این دو ارجاع‌دهی را تکمیل می‌کنیم:
(1) https://t.me/adibshokri/109
علامه آلوسی (رحمه الله) بعد از تفصیل فراوان در مورد مساله توسل و اختلاف شیخ‌الاسلام ابن‌تیمیه (رحمه‌الله) با دیگران و تایید نظر شیخ‌الاسلام می‌گوید:
«برای عدم اطاله متن عربی را نقل نمی‌کنم به ج 3 ص 297 -298 تفسیر (روح المعانی) مراجعه کنید.»
ترجمه به اختصار: «با همه این، من ایرادی نمی‌بینم که به جاه پیغمبر (صلی الله علیه و سلم) چه در حال حیات و چه بعد از فوت ایشان توسل صورت بگیرد و مراد از جاه آن معنایی است که به صفتی از صفات باریتعالی برگردد. مانند اینکه منظور، آن محبت تامّی باشد که سبب عدم رد دعا و قبول شفاعت او باشد، بنابراین دعایی که بدین صورت است: "خدایا بخاطر جاه پیغمبر حاجتم را برآورده کن" یعنی پروردگار محبتت به پیغمبر را سبب برآورده شدن حاجت من قرار ده ... و سخن در مورد 👈"حرمت" نیز همین‌گونه است و این موضوع در مساله توسل و قسم‌دادن پروردگار به 👈ذات مجرد صحیح نیست. آری توسل به جاه و توسل به حرمت از هیچ‌کدام از اصحاب رضی الله عنهم ثابت نیست. »
سپس علامه آلوسی ادامه می‌دهد و می‌گوید: « این سخنی را که بیان داشتم جهت دفع حرج از مردم و گریز از ادعای گمراه‌کردن آنان در مساله توسل به جاه پیغمبر است - چنانکه بعضی این‌گونه گمان می‌کنند - نه اینکه ما تمایل داشته باشیم که دعا بدین‌صورت از دعاهای مأثور وارد شده در کتاب و سنت بهتر است..»
و باز در ادامه می‌فرماید: « دوم اینکه مردم به وفور غیر خدا - اولیاء - را می‌خوانند چه زندگان و چه مردگان..مانند یا سیدی فلان مرا دریاب.. این دیگر هیچ ربطی به توسل مباح ندارد و شایسته مومن این است که به چنین الفاظی لب باز نکند و نزدیک آن نشود، و تعدادی از علما آن را شرک گفته‌اند و ...» [پایان سخن علامه آلوسی]
حقیقتا سخنان علامه آلوسی در این موضوع بسی جای شنیدن و تامل دارد، اما این کجا و آن ارجاع‌دهی گمراه‌کننده کجا که گویا علامه آلوسی با سخنان این جماعت! نوظهور همراه و همدل است.
@adibshokri
(ادامه پست قبلی 👆)
اشکالی ندارد ما این دو ارجاع‌دهی را تکمیل می‌کنیم:
(1) https://t.me/adibshokri/109
علامه آلوسی (رحمه الله) بعد از تفصیل فراوان در مورد مساله توسل و اختلاف شیخ‌الاسلام ابن‌تیمیه (رحمه‌الله) با دیگران و تایید نظر شیخ‌الاسلام می‌گوید:
«برای عدم اطاله متن عربی را نقل نمی‌کنم به ج 3 ص 297 -298 تفسیر (روح المعانی) مراجعه کنید.»
ترجمه به اختصار: «با همه این، من ایرادی نمی‌بینم که به جاه پیغمبر (صلی الله علیه و سلم) چه در حال حیات و چه بعد از فوت ایشان توسل صورت بگیرد و مراد از جاه آن معنایی است که به صفتی از صفات باریتعالی برگردد. مانند اینکه منظور، آن محبت تامّی باشد که سبب عدم رد دعا و قبول شفاعت او باشد، بنابراین دعایی که بدین صورت است: "خدایا بخاطر جاه پیغمبر حاجتم را برآورده کن" یعنی پروردگار محبتت به پیغمبر را سبب برآورده شدن حاجت من قرار ده ... و سخن در مورد 👈"حرمت" نیز همین‌گونه است و این موضوع در مساله توسل و قسم‌دادن پروردگار به 👈ذات مجرد صحیح نیست. آری توسل به جاه و توسل به حرمت از هیچ‌کدام از اصحاب رضی الله عنهم ثابت نیست. »
سپس علامه آلوسی ادامه می‌دهد و می‌گوید: « این سخنی را که بیان داشتم جهت دفع حرج از مردم و گریز از ادعای گمراه‌کردن آنان در مساله توسل به جاه پیغمبر است - چنانکه بعضی این‌گونه گمان می‌کنند - نه اینکه ما تمایل داشته باشیم که دعا بدین‌صورت از دعاهای مأثور وارد شده در کتاب و سنت بهتر است..»
و باز در ادامه می‌فرماید: « دوم اینکه مردم به وفور غیر خدا - اولیاء - را می‌خوانند چه زندگان و چه مردگان..مانند یا سیدی فلان مرا دریاب.. این دیگر هیچ ربطی به توسل مباح ندارد و شایسته مومن این است که به چنین الفاظی لب باز نکند و نزدیک آن نشود، و تعدادی از علما آن را شرک گفته‌اند و ...» [پایان سخن علامه آلوسی]
حقیقتا سخنان علامه آلوسی در این موضوع بسی جای شنیدن و تامل دارد، اما این کجا و آن ارجاع‌دهی گمراه‌کننده کجا که گویا علامه آلوسی با سخنان این جماعت! نوظهور همراه و همدل است.
@adibshokri