داروهای شل کننده عضلات (Muscle Relaxants)
شل کننده های عضلانی، داروهایی هستند که جریان عصبی را در محل اتصال عصب – عضله قطع می کنند (پیوند گاه عصبی – عضلانی).
داروهای شل کننده عضلانی به دو دسته :
دپلاریزان (Depolarizing)
نان دپلاریزان (Non-depolarizing)
اهداف :
۱.شل کردن عضلات اسکلتی جهت تسهیل انتوباسیون
2. شل کردن عضلات جهت شرایط جراحی بهتر
3.تسهیل در تهویه مکانیکی در بخش مراقبتهای ویژه
داروهای شل کننده عضلانی اثر بیدردی ویا خواب آوری ندارند .
انتخاب یک شل کننده عضلانی برمبنای سرعت، شروع اثر، مدت زمان فعالیت، راه حذف، اثرات جانبی همراه مثل تغییر در فشار خون و ضربان قلب می باشد.
-توبرکورارین:
مکانیسم اثر:
آنتاگونیست رقابتی در گیرنده های نیکوتینی استیل کولین عضلات اسکلتی
فارماکوکینتیک:
مصرف داخل وریدی،حذف کلیوی
-پانکرونیوم:
اين دارو با استيل كولن در اتصال به گيرنده هاي كلينرژيك صفحه محركه انتهايي رقابت و با مهار انتقال عصبي، پاسخ صفحه محركه انتهايي به استيل كولين را كاهش مي دهد و باعث فلج عضلات اسكلتي مي شود.
فارماکوکینتیک:
متابوليسم دارو كبدي (مقادير جزيي) است. نيمه عمر دفع دارو 116-114 دقيقه است. بعد از تزريق دارو 90 درصد پاسخ پرشي عضلات در كمتر از 60 دقيقه به حالت عادي باز مي گردد.
عوارض جانبی:
قلبی عروقی: گرگرفتگی، افزایش فشارخون، افزایش کار قلب، افزایش نبض، ضعف عضلانی شدید (مصرف طولانی مدت)
سیستم اعصاب مرکزی: فلجی (مصرف طولانی مدت)
پوستی: راش پوستی (گذرا)
گوارشی: ریزش غیرارادی بزاق (سیالوره)
-گالامین:
با اتصال به گیرندههای کولینرژیک انتقال پیام عصبی را مهار و مانع اثر استیل کولین میشود.
موارد مصرف:
تسهیل انجام انتوباسیون داخل تراشه، شلکنندۀ عضلات اسکلتی در زمان تنفس مصنوعی، جراحی یا بیهوشی عمومی.
عوارض جانبی:
قلبی عروقی: برادیکاردی، تاکیکاردی، افزایش و کاهش فشارخون.
تنفسی: آپنه طولانی، اسپاسم برونش، سیانوز، تضعیف تنفسی.
چشم، گوش، حلق و بینی: راش، گرگرفتگی، خارش، کهیر.
دستگاه عصبی مرکزی: هیپرترمی بدخیم.
گوارشی: کاهش تحرک رودهای.
-آتراکوریوم:
آتراکوریوم یک داروی شل کننده عضلات مخطط از نوع مسدد رقابتی (غیر دپلاریزان) میباشد که دارای اثرات زیر است:
مدت اثر آن متوسط و بین 15 تا 35 دقیقه است.
در بدن از طریق هافمن متابولیزه می شود.
متابولیزه می شود که به درجه حرارت و فیزیولوژیک بدن بستگی دارد، و به سیستم آنزیمی کولین استراز پلاسما، PH و فونکسیونهای کبد و کلیه ارتباطی ندارد.
با تجویز داروهای آنتی کولین استراز مانند نئوستیگمین ، اثر آتراکوریوم قابل برگشت است
#انجمن_علمی_هوشبری
🌺
@anesthesiassu