به جاش یه کتاب از موراکامی پرکار شروع کردم. این البته ادامه‌ی کتاب شکار گوسفند وحشیه و شخصیت اصلی کتاب از همون صفحه‌های اول بهم اطمینان داد که چیل و کوله و می‌فهمه من دارم چی می‌کشم. حالا دیگه تا آخر کتاب چی پیش میاد خیلی نمی‌دونم. فقط می‌دونم خوشحالم موراکامی وجود داره و
Long may he write.
Long may he write.