У вакно прасунулася з вуліцы калматая галава.
— Гэта я!
Алесь уздрыгвае ад нечаканасці і выпускае знаходку з рук. Ён і сам не ведае, чаму так спужаўся. Страха няма, толькі нечаканасць.
"Нэрвы трэба берагчы"
— Цьху! Касьян! Ну нельга ж так... урывацца! Ты б хаця б пагрукаў перш.
— Даруй, не хацеў пужаць. Што робіш?
—Сартырую, — Алесь з пачуццём гордасці абвёў рукой свае разнастайныя скарбы. — усе што сабраў за месяц.
— За АДЗІН месяц? —Касьян уражана прысвіснуў — Няблага так.
#гг
#літзамалёўкі