حافظ به درخت می گوید دَخت. فکر می کند این درخت ها یک جور اسباب بازی بزرگ هستند. روز جمعه برای اینکه حجت محیط زیستی ام را برای فرزندم تمام کنم بردمش کنار یک درخت کهنسال و ازش خواستم پوست زمخت درخت را لمس کند. اول امتناع می کرد و دوست داشت مثل قبل با انگشت اشاره درخت را نشان بدهد و تند تند بگوید دَخت دَخت. اما من اصرار کردم درخت را ناز کند. با اینکه از تغییر روش برخوردش با اسباب بازی غول پیکرش ناراضی بود به من اعتماد کرد و درخت را ناز کرد. من با چشمانی شاد این ناز کردن طولانی را نگاه می کردم که یکباره حافظ با انگشتان کوچکش یک مورچه را از روی درخت برداشت و تا به خودم بجنبم گذاشت توی دهانش و مورچه را خورد.
نه توانستم مورچه را از دهانش دربیاورم و نه می توانستم از ادامه ناز کردن درخت منصرفش کنم. خوشش آمده بود.
خب درس بعدی محیط زیستی حافظ باید میازار موری که دانه کش است باشد. شاید هم بهتر باشد صبر کنم تا بزرگتر شود. تا اینجا که کلاس محیط زیستمان یک شکست بزرگ بود. چیزی مثل حذف برزیل از جام جهانی.
@Hafezemoon