د زړه پرهره خدای دي جوړ که
زخمي ځیګره خدای دي جوړ که
رنځور دلبره خدای دي جوړ که
ټپي بشره خدای دي جوړ که
نور دي تامول د لېونی درد نه لرمه

له ځانه بد له ځانه تنګ یم
دا لوی جهان کي نپس تنګ یم
په لمبو سوی تور پتنګ یم
ولېدلی اوس له هغه شرنګ یم
ځواني مي لاړه د یار غم خوړلی یمه

باران  ورېږي  ورته  ژاړم
یار مې یادېږي  ورته ژړام
زړه مې  خوږېږي  ورته ژاړم
غم مې  زیاتېږي  ورته  ژاړم
د ارمان اوښکي تویه وم سلګي وهمه


ده هجر شپې دي تنهایي ده
له غمه  ډکه  زنــدګي   ده
مسافري  ده  پردېسي  ده
ډیره درد  منه  جودایي ده
ربه بیا راولې وصال وصال وختونه

خدایه  مرګی  پرما  میلمه  که
ده  ژوند مې دا  اخري  شپه که
روح مې  له  تنه  بېګانه که
زما  هنر  دا  ارمان  پوره  که
چي نور شي ختم داده ميني سخت دردونه

راشه بې وفا آخیر دیدن دی روانېږمه
پروت پر زکندم یمه سلګي وهم مړګېړمه

رابانــدي تاو ده درد لمبــې دي
تل په ژړا مي سترګي سرې دي
راســره مـل ستا اندېښنـې دي
په غم مي ټول ده ځواني شپې دي
مزه مې نشته اوس له ژونده بې خوند یمه

ده زړه رګــونه مې خوږيږي
نا قــرار زړه مــې نه صبریږي
ده ارمان وښکـي مـي بهیږي
رنځور وجــود مــي نه رغیـږي
که ده جهان پر  تبیبانـــو  وګرزمــه

سختـو حلاتــو کــي راګیر یم
بند ستا ده زلفو په ځنځیر یـم
مات شـوی اوس ده ملا پر تیر یم
شپه تــر سهاره بس په ویـر یم
ستا ده یادو سره مړې وښکي تویه ومه

زما ده زړه خــواره  ارمانــه
څنګه واصـل نشوې تـر ګرانه
در بانـدي  راغلو تور خــزانه
نیمګړی پاته  شـوې  ویــرانه
نصیب دي نشوه ده جانان خوږ دیدنونه

زه چي له تا  څخه  جودا  شم
جانانه  شپه ورځ په  ژړا  شم
ده لېوني  دردو  همــرا  شــم
هنر  په  غم کي مبتلا شـــم
راباندي بل شي ده ظالم بیلتون اورونه

راشه بې وفا آخیر دیدن دی روانېږمه
پروت پر زکندن یمه سلګي وهم مړګېږمه