حکایت
ابن الجوزي په خپل کتاب کي لیکي؛
یوه ورځ خلیفه معتصم بــاالله د خپل یو دوست ( خاقان ) د مریضۍ پوښتني ته تشریف يوړو،
هغه وخت کي د خاقان زوی ( فتح ) وړکی ماشوم وو.
خلیفه له ماشوم فتح بن خاقان نه پوښتنه وکړه،
فتح جانه ووایه د امیرالمؤمنین کور ښائسته دی ، او که ستا د پلار کور ښائسته دی؟
فتح بن خاقان ورته جواب کي وویل،
صاحبه تر څو پوري چي امیرالمؤمنین زما د پلار په کور کي وي نو زما د پلار کور ښکلی دی، ګنې د امیرالمؤمنین کور ښکلی او ښائسته دی،
خلیفه معتصم بـاالله یې حیران کړ،
خلیفه بیا ورنه د خپلي ګوتي چي ډیر قیمتی غمی پکي وو تفوس وکړ،
ووایه له دې ( ګوتی ) نه بل کوم قیمتي شی شته؟
فتح بن خاقان جواب ورکړ،
هـــوو صاحبه، ولي نه شته.
خلیفه وویل څه شی دی؟
فتح بن خاقان وویل هغه ګوته په کومه کي چی دا قیمتي غمی والا ګوتومه ده.
ابن الجوزي په خپل کتاب کي لیکي؛
یوه ورځ خلیفه معتصم بــاالله د خپل یو دوست ( خاقان ) د مریضۍ پوښتني ته تشریف يوړو،
هغه وخت کي د خاقان زوی ( فتح ) وړکی ماشوم وو.
خلیفه له ماشوم فتح بن خاقان نه پوښتنه وکړه،
فتح جانه ووایه د امیرالمؤمنین کور ښائسته دی ، او که ستا د پلار کور ښائسته دی؟
فتح بن خاقان ورته جواب کي وویل،
صاحبه تر څو پوري چي امیرالمؤمنین زما د پلار په کور کي وي نو زما د پلار کور ښکلی دی، ګنې د امیرالمؤمنین کور ښکلی او ښائسته دی،
خلیفه معتصم بـاالله یې حیران کړ،
خلیفه بیا ورنه د خپلي ګوتي چي ډیر قیمتی غمی پکي وو تفوس وکړ،
ووایه له دې ( ګوتی ) نه بل کوم قیمتي شی شته؟
فتح بن خاقان جواب ورکړ،
هـــوو صاحبه، ولي نه شته.
خلیفه وویل څه شی دی؟
فتح بن خاقان وویل هغه ګوته په کومه کي چی دا قیمتي غمی والا ګوتومه ده.