منتقدان طب سنتي و اخلاق پزشكي
آیا مخالفت با کاربرد با طب سنتی ایرانی بدون مستندات کافی، برابر با تایید تمام و کمال نظام پزشکی و سلامت در ایران و جهان است؟
آیا به این معنی است که در پزشکی علمی و مبتنی بر شواهد خطا و اشتباه رخ نمیدهد؟
آیا به این معنا است که خطا و فساد و جرم و رذائل اخلاقی راهی به دیگر پزشکان و مدیران سلامت ندارد؟
آیا به معنی نادیدهگرفتن، توجیه، یا دفاع از نقائص و مشکلات نظام سلامت کشور یا جهان است؟
آیا به معنی انکار وجود یا دفاع از پزشکانی یا مدیرانی است که به علل مختلف (از جمله سواد ناکافی، حرص و طمع، مشکلات شخصیتی، الزامات محیط ناسالم کار و رقابت، نقصانهای نظام اقتصادی و سلامت و ......) اخلاق را زیر پا میگذارند و در حق مردم و بیماران خود جفا یا حتی جنایت میکنند؟
آیا به معنی علم پرستی و علم زدگی است؟
واضح است که چنین نیست.
واضح است که طرح این گونه پرسشها در پاسخ به انتقاد از طبابت قرون وسطایی و غیر مبتنی بر شواهد و غیرعلمی، تنها فرار به حاشیه و گریز از پاسخ دادن به انتقادها است.
نقد به طبابت بر اساس کتابهای هزارساله بدون پژوهش و بدون بررسی کارآمدی و ایمنی آن، نقدی معتبر است.
اما این به معنی حذف یا انکار سایر نقدهای معتبر نیست. چه به پزشکان، چه به نظام سلامت کشور، چه به نظام سلامت جهان، چه به کمپانیهای داروسازی، چه به آنهایی که اخلاق را زیر پا میگذارند، چه به علم زدگی ناروا، و چه به هر معضل و مشکل دیگر.
همچنان که باید از پزشکانی که با علم و آگاهی و فداكاري به بیماران و مردم خود خدمت میکنند، قدردانی کرد.
همچنان که باید از شرکتها و پژوهشگران داروسازی که داروهای علمی جدید را بازحمت و هزینه بسیار کشف میکنند و در اختیار مردم میگذارند ، سپاسگزار بود.
و همچنان که باید به تمامی خدمتگزاران مردم و بیماران که از روشهای علمی، اثربخش، و ایمن استفاده میکنند و همواره خود و روشهای خود را نقد و اصلاح و بهروز میکنند و نیز اخلاق را رعایت میکنند، ارج نهاد.
نيز باید با خطا، گريز از اخلاق و قانون و علم، فساد، حرص و طمع، فریبکاری، و زراندوزی و انحصارطلبی و تعصب مقابله و مبارزه کرد.
این همه درست است.
و البته مخالفت با کاربرد طب سنتی بدون ارزیابی علمی اثربخشی و ایمنی آن، خود بخشی از تلاش برای تحقق اخلاق پزشکی در طبابت و در نظام سلامت است.
https://t.me/KiaAramesh