Abdurahmon degan kishi hazrat Umarning xonadoniga yumush bilan boribdi. Qorong‘i tushib qolgan, halifa sham yorug‘ida ishlab o‘tirgan ekan. Mehmon bilan so‘rashgach, yonib turgan shamni o‘chirib, boshqa shamni yoqibdi.
- Mana endi gaplashsak bo‘ladi, - debdi mehmonga.
Mehmon hayron bo‘libdi:
- Boyagi shamni nega o‘chirdingiz-u, nega xuddi shunaqa boshqa shamni yoqdingiz?
- Yonib turgan sham davlatniki edi. Men uning yorug‘ida davlat ishini bajarayotgandim, - debdi halifa. - Sen bilan qiladigan suhbatimizning davlat yumushiga daxli yo‘q. Shuning uchun o‘z pulimga sotib olgan shamni yoqdim...
© O’tkir Hoshimov - «Insof» kitobidan📖
- Mana endi gaplashsak bo‘ladi, - debdi mehmonga.
Mehmon hayron bo‘libdi:
- Boyagi shamni nega o‘chirdingiz-u, nega xuddi shunaqa boshqa shamni yoqdingiz?
- Yonib turgan sham davlatniki edi. Men uning yorug‘ida davlat ishini bajarayotgandim, - debdi halifa. - Sen bilan qiladigan suhbatimizning davlat yumushiga daxli yo‘q. Shuning uchun o‘z pulimga sotib olgan shamni yoqdim...
© O’tkir Hoshimov - «Insof» kitobidan📖