indi, gecənin ən darıxmaqlı saatlarında,
əllərini üzümə sıxıb,
biləklərindən
öpmək,
öpmək,
öpmək
istəyirəm...
gecə qaranlıq, ay batıb, hava soyuqdu
və buna ümidim yoxdu...

indi, gecənin ən kimsəsiz saatlarında,
bir rovelverə üç güllə yerləşdirib,
alnıma sıxmaq
və
ölmək,
ölmək,
ölmək
istəyirəm
gecə yağmurlu, səma buludlu, ulduzlar yoxdu,
və üç gerçəkdən çoxdu...

ağlamaq - ən qaranlıq və səssiz anında gecənin,
bir siqaret yandırmaq,
boşalmış qədəhə konyak süzmək
və
dözmək,
dözmək,
dözmək.
gecə islaq, gözüm nəmi, səma da qaranlıqdı
və bu gecələrdə səni üç dəfə düşünmək,
axmaqlıqdı,
axmaqlıqdı,
axmaqlıqdı...

(c) Cəlil Cavanşir