اخوانیه
برای استاد دکتر غلامحسین عمرانی عزیز:
«هامون_نسیما فیروزکوهی»
به‌به به همّت‌ی که تو در آن مصوَر ای
ایزد کند زیاد که افزون‌تر آوری

بینم تو را شود نفس ذهن‌ام آب‌دار
حکم آید‌ ام ز ذایقه دایم فری فری

باز ات مدام پای پژوهش به ماورا
تا نو-رهان ز هر سفر-ی خوش‌چم آوری

از انوری به آن‌وری افکنده بس نظر
بسیار هم فکنده نظر را به این‌وری

اصلا تو را که می‌نگرم حال می‌کنم
با کفش‌های هادی ملک قلندری

علم سلوک علم ره است و نیاز کفش
اجرای مو به موی رموز مطهّری

جنس شرابِ این قدم از-خود-گذشتن است
مستی همان‌قدر که ز خود بگذری؛ بری

پیوند تو به خود چو مکمَّل گسسته شد
با ساکنان عالم روحانیان پری

به‌به تو را که ذوق تو عمر-ی پریده است
در آن هوای از نفَس نفْس‌ها بری

تسنیم باد لطف خداوند ات از نفس
ترحیم باد سهم‌ات از آفاقِ محشری

https://t.me/mhhjahanabadi