سلام و درود،
یک پیشنهاد ساده:
در گروه‌های تلگرامی که عضو هستید، پیامی با مضمون زیر منتشر بفرمایید:
"در راستای «احتیاط شرط عقل است» و «کار از محکم کاری عیب نمی‌کند»، لطفا در دیدارهای حضوری احتمالی، تا اطّلاع ثانوی با همدیگه دست ندیم.
اگه قبول دارید لطفا اعلام کنید که هر کسی هم که یادش نبود، طرف مقابل با خیال راحت بهش یادآوری کنه و بدونیم که کسی هم از این رفتار و تذکر و یادآوری ناراحت نخواهد شد".
توضیح:
در فرهنگ آکنده از تعارف و رودربایستی ما ایرانی‌ها (که البته می‌تواند جنبه‌های منفی و مثبتی داشته باشد)، «دست دادن» جایگاه خاصّی دارد. هر چه پیام‌های مبتنی بر «رعایت اصول بهداشتی و پیشگیرانۀ مربوط به بیماری کرونا» را ارسال می‌کنیم و هر چه با خودمان تصمیم می‌گیریم که آن توصیه‌ها را جدّی بگیریم، به محض مواجه شدن با یکدیگر، همین که با هم دست می‌دهیم (در اثر فرهنگی که ذکر شد)، همۀ آن توصیه‌ها و تصمیم‌ها به یک شوخی و یا حتّی لطیفه تبدیل می‌شود.
بر عکس، اگر بتوانیم فقط توصیۀ مبتنی بر «دست ندادن» را اجرا کنیم، خود به خود، به صورت جمعی، نسبت به سایر توصیه‌ها -که زحمتی ندارند و سطح بهداشت عمومی را ارتقاء می‌دهند- نیز عمل خواهیم کرد.
بنابراین، شاید بهتر باشد به جای تکرار توصیه‌های متعدّدی که با یک «مواجهۀ رو در رو و دست دادن» همۀ آنها به حاشیه رانده می‌شوند، بر رعایت «دست ندادن» تمرکز و تأکید کنیم. نهادینه شدن «دست ندادن» مانند یک سمبل و نماد عمل کرده و احتمالاً، عموم را نسبت به رعایت سایر توصیه‌های بهداشتی مربوط نیز جدّی خواهد کرد.
کانال وحید احسانی
@vahidehsani_vh
https://telegram.me/notesofvahidehsani
یک پیشنهاد ساده:
در گروه‌های تلگرامی که عضو هستید، پیامی با مضمون زیر منتشر بفرمایید:
"در راستای «احتیاط شرط عقل است» و «کار از محکم کاری عیب نمی‌کند»، لطفا در دیدارهای حضوری احتمالی، تا اطّلاع ثانوی با همدیگه دست ندیم.
اگه قبول دارید لطفا اعلام کنید که هر کسی هم که یادش نبود، طرف مقابل با خیال راحت بهش یادآوری کنه و بدونیم که کسی هم از این رفتار و تذکر و یادآوری ناراحت نخواهد شد".
توضیح:
در فرهنگ آکنده از تعارف و رودربایستی ما ایرانی‌ها (که البته می‌تواند جنبه‌های منفی و مثبتی داشته باشد)، «دست دادن» جایگاه خاصّی دارد. هر چه پیام‌های مبتنی بر «رعایت اصول بهداشتی و پیشگیرانۀ مربوط به بیماری کرونا» را ارسال می‌کنیم و هر چه با خودمان تصمیم می‌گیریم که آن توصیه‌ها را جدّی بگیریم، به محض مواجه شدن با یکدیگر، همین که با هم دست می‌دهیم (در اثر فرهنگی که ذکر شد)، همۀ آن توصیه‌ها و تصمیم‌ها به یک شوخی و یا حتّی لطیفه تبدیل می‌شود.
بر عکس، اگر بتوانیم فقط توصیۀ مبتنی بر «دست ندادن» را اجرا کنیم، خود به خود، به صورت جمعی، نسبت به سایر توصیه‌ها -که زحمتی ندارند و سطح بهداشت عمومی را ارتقاء می‌دهند- نیز عمل خواهیم کرد.
بنابراین، شاید بهتر باشد به جای تکرار توصیه‌های متعدّدی که با یک «مواجهۀ رو در رو و دست دادن» همۀ آنها به حاشیه رانده می‌شوند، بر رعایت «دست ندادن» تمرکز و تأکید کنیم. نهادینه شدن «دست ندادن» مانند یک سمبل و نماد عمل کرده و احتمالاً، عموم را نسبت به رعایت سایر توصیه‌های بهداشتی مربوط نیز جدّی خواهد کرد.
کانال وحید احسانی
@vahidehsani_vh
https://telegram.me/notesofvahidehsani