پردازشگاه

ژاکوبین: دو اصطلاح #آنارشیسم و #لیبرتاریانیسم، به طور خاص، همواره مطمح نظر شما بوده اند. ممکن است دربارهٔ تعاریف مختلف این دو اصطلاح، اندکی توضیح بدهید؟ شاید تعاریف امریکایی با تعاریف اروپایی از این دو واژه متفاوت باشد. اساساً چرا طبقه بندی مفاهیم برای آموزش مهم است ؟

چامسکی: به طور کلی در علم اجتماعی، گفتمان سیاسی و نیز حرفه های دانشگاهی و تحقیقاتی به ندرت می توان به تعاریفی واضح و سرراست رسید. تعاریف واضح و روشن را فقط می توان در ریاضیات یا بخشهایی از فیزیک پیدا کرد. تعاریف اساساً بخشی از یک ساختار نظری اند. تعریف، فی نفسه فاقد هر معنایی است؛ مگر اینکه آن را در چارچوب نظریه ای قرار دهیم که تبیین گر حوزهای خاصی است؛ اما در حیطه هایی که پیش از این گفتیم حقیقتاً چنین نظریه هایی وجود ندارد؛ بنابراین اصلاحاتی از این دست، با مسامحهٔ بسیار به کار می روند و مملو از مؤلفه های ایدئولوژیک اند . برای مثال، اصطلاح #دموکراسی را در نظر بگیرید. عموماً و یقیناً در دانشگاه شما، ایالات متحده را طلیعه دار دموکراسی جهانی می دانند. این در حالی است که اگر میزان درآمد افراد را در نظر بگیریم، باید بگوییم که در این کشور حدود هفتاد درصد از مردم کاملاً از حق رای محروم اند. نظرات این هفتاد درصد بر تصمیمات نمایندگانشان هیچ تأثیر ملموسی ندارد. دقیقاً به همین دلیل است اکثر مردم، خود را برای رای دادن به دردسر نمی اندازند و چه دلیلی بهتر از این ؟ آنها به خوبی میدانند که رای دادن فقط تلف کردن وقت است. با توجه به این نکته آیا می توان امریکا را دموکراتیک خواند؟ نه، حقیقتاً. شما کم و بیش می توانید چنین مطالبی را دربارهٔ سایر اصطلاحات نیز بگویید. گاهی اوقات اوضاع مضحک نیز می شود. مثلاً در سال ۱۹۴۷ دولت امریکا نام #وزارت_جنگ را عوض کرد و به #وزارت_دفاع تبدیل کرد. هر کسی که ذره ای عقلی در کله اش باشد می فهمد که امریکا قرار نیست از خودش در برابر کشوری دیگر دفاع کند. ما می خواهیم آغازگر مخاصمات باشیم. برای فهمیدن این مطلب نیازی نیست حتماً #اورول بخوانید! در واقع هر وقت شما دربارهٔ بودجهٔ جنگ مطلبی می خوانید، می بینید که نوشته بودجهٔ دفاع. اکنون دفاع یعنی جنگ؛ چنان که در سرتاسر نوشته های اورول می بینیم . #آنارشیسم را برای طیف گسترده ای از اقدامات، گرایشی ها، عقاید و... به کار می برند. آنارشیسم هیج معنای نهایی و مسلمی ندارد. وقتی دربارهٔ آنارشیسم سخن می گوییم، باید تا بدانجا که ممکن است، مقصود خود را روشن کنیم و بگوییم که دربارهٔ کدام یک از این امور حرف می زنیم. من کوشیده ام مقصود خویش را روشن کنم، بقیه هم باید مقصودشان را توضیح دهند. چنان که می دانید سندیکالیسم آنارشیستی ، آنارشیسم جمعگرا و گونهٔ ابتدایی آنارشیسم، به این معنی که بیایید از شر همه چیز خلاص شویم، هرکدام انواع مختلفی دارد. شما در میانهٔ این تفاوتها نمی توانید یک معنا واحد پیدا کنید. لیبرتاریانیسم معنای مختص به خویشی دارد که در ایالات متحده غالب است. در ایالات متحده، لیبرتاریانیسم بدین معنی است که خود را وقف گونه ای افراطی از استبداد کنید. آنها لیبرتاریانیسم را این گونه تعریف نمی کنند؛ اما به هرحال لیبرتاریانیسم، استبداد شرکت محور است. لیبرتاریانیسم یعنی استبدادی که اداره کنندگان آن، محافل خصوصی بی شماری هستند که قدرت را می چرخانند. این در واقع بدترین نوع استبدادی است که انسان می تواند تصور کند. این تعریف، از میان مؤلفه های سنت لیبرتاریان، مؤلفه ای را برجسته می سازد. مخالفت با قدرت دولتی؛ اما به دیگر صورتهای قهر و غلبه کاری ندارد و در واقع متضمن طرفداری از آن هاست. بنابراین، تعریفی که در آمریکا از لیبرتارین رایج است در تقابل تام و تمام با سنت لیبرتارینی است. مبنای این سنت، مخالفت با هر نوع رابطهٔ ارباب_بندگی است.
هستهٔ مرکزی سنت آنارشیستی این است: نظامهایی را ایجاد کردن و نظم های دیگری را از میان بردن این در واقع به لیبرالیسم کلاسیک باز می گردد؛ بنابراین چنین تعریفی مختص آمریکاست و به خصیصه های ویژهٔ ایالات متحده بر می گردد که کم هم نیستند. اساس جامعهٔ امریکا به نحو کاملاً ویژه و البته نامتعارفی تجارت است. به همین دلیل است که تاریخ طبقهٔ کارگر در کشور ما تا بدین اندازه با خشونت درآمیخته است. چنین خشونتی فراتر است از خشونت در دیگر کشورهایی که می توان با امریکا مقایسه شان کرد. حملاتی که در آمریکا علیه کارگران صورت گرفته است بسیار شدیدتر از سایر کشورهاست.
🔻ادامه🔻