📌شروط ضمن عقد (۲)
🔻شرط اشتغال🔻
🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
زهرا دبیر زبان است. سالهاست که تدریس می‌کند. همسرش قبل از ازدواج با کار کردن او موافق بود، ولی بعد از ۳ سال زندگی مشترک، با این که درآمد زهرا کمک بزرگی برای زندگی مشترک آنها بود و زهرا هم با علاقه‌ی بسیار کارش را دنبال می‌کرد، با کار کردن زهرا مخالفت کرد. به نظر مرتضی درآمد خودش کافی بود و احتیاجی نبود که زهرا کار کند. در مقابل، برای زهرا مهم بود که حتما شاغل باشد و از طرفی مایل نبود که هر روز با بحث و کشمکش زندگی زناشویی را تلخ کند؛ تا اینکه همسرش به دادگاه مراجعه کرد و از قاضی خواست تا مانع کار کردن زهرا شود...
آيا همسر زهرا این حق را دارد مانع کار کردن او شود؟ چرا؟ اگر جای زهرا بودید چه راهی را انتخاب می‌کردید؟
🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
طبق ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی «شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند». در واقع در قانون ما، اشتغال زنان مقید به رعایت مصلحت خانواده شده و در مورد مصلحت خانواده نیز تعریفی ارائه نشده است. غالبا مردان به بهانه‌ی این که شغل بیرون از خانه سبب عدم انجام صحیح وظایف خانه‌داری و تربیت فرزندان از سوی زن می‌شود مانع از کارکردن زن‌ها می‌شوند. در حالی‌که، استقلال مالی زنان به رشد فرهنگی آنها کمک می‌کند و اساسا کار کردن از حقوق اجتماعی انسان‌هاست. برای رفع این مشکل تا زمانی که قانون مدنی تغییر نکرده باشد می‌توان ضمن عقد نکاح، شرط #حق_اشتغال را به صورت زیر گنجاند:
👈🏾«زوج، زوجه را در اشتغال به هر شغلی که مایل باشد در هر کجا که شرایط ایجاب نماید مخیر می‌کند».
با گنجاندن این شرط ضمن عقد نکاح، محروم کردن زوجه از حق اشتغال به راحتی امکان پذیر نیست.
⚠️ به دلیل بار قضایی متون حقوقی هر نوع تغییری در عبارات و کلمات این شرط ممکن است در زمان اجرا مشکلاتی در دادگاه یا دفترخانه‌های اسناد رسمی ایجاد کند. بنابراین همین عبارت را در سند ازدواج قید کنید.
#شروط_ضمن_عقد #شرط_اشتغال
👈🏾 شرط حق تحصیل: https://t.me/pdvcir/935
@pdvcir
🔻شرط اشتغال🔻
🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
زهرا دبیر زبان است. سالهاست که تدریس می‌کند. همسرش قبل از ازدواج با کار کردن او موافق بود، ولی بعد از ۳ سال زندگی مشترک، با این که درآمد زهرا کمک بزرگی برای زندگی مشترک آنها بود و زهرا هم با علاقه‌ی بسیار کارش را دنبال می‌کرد، با کار کردن زهرا مخالفت کرد. به نظر مرتضی درآمد خودش کافی بود و احتیاجی نبود که زهرا کار کند. در مقابل، برای زهرا مهم بود که حتما شاغل باشد و از طرفی مایل نبود که هر روز با بحث و کشمکش زندگی زناشویی را تلخ کند؛ تا اینکه همسرش به دادگاه مراجعه کرد و از قاضی خواست تا مانع کار کردن زهرا شود...
آيا همسر زهرا این حق را دارد مانع کار کردن او شود؟ چرا؟ اگر جای زهرا بودید چه راهی را انتخاب می‌کردید؟
🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅
طبق ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی «شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند». در واقع در قانون ما، اشتغال زنان مقید به رعایت مصلحت خانواده شده و در مورد مصلحت خانواده نیز تعریفی ارائه نشده است. غالبا مردان به بهانه‌ی این که شغل بیرون از خانه سبب عدم انجام صحیح وظایف خانه‌داری و تربیت فرزندان از سوی زن می‌شود مانع از کارکردن زن‌ها می‌شوند. در حالی‌که، استقلال مالی زنان به رشد فرهنگی آنها کمک می‌کند و اساسا کار کردن از حقوق اجتماعی انسان‌هاست. برای رفع این مشکل تا زمانی که قانون مدنی تغییر نکرده باشد می‌توان ضمن عقد نکاح، شرط #حق_اشتغال را به صورت زیر گنجاند:
👈🏾«زوج، زوجه را در اشتغال به هر شغلی که مایل باشد در هر کجا که شرایط ایجاب نماید مخیر می‌کند».
با گنجاندن این شرط ضمن عقد نکاح، محروم کردن زوجه از حق اشتغال به راحتی امکان پذیر نیست.
⚠️ به دلیل بار قضایی متون حقوقی هر نوع تغییری در عبارات و کلمات این شرط ممکن است در زمان اجرا مشکلاتی در دادگاه یا دفترخانه‌های اسناد رسمی ایجاد کند. بنابراین همین عبارت را در سند ازدواج قید کنید.
#شروط_ضمن_عقد #شرط_اشتغال
👈🏾 شرط حق تحصیل: https://t.me/pdvcir/935
@pdvcir