🔵 مراکز حوزوی و نیازمندیهایی مهمتر از بودجه.
✅ این روزها بودجهی سازمانهای حوزوی بیش از هر موضوع دیگری سرِ زبانهاست. گروهی میپرسند دولت چرا باید به حوزههای علمیّه پول بدهد؟ و اساساً در روزگاری که حوزهها از دولتها پولی نمیگرفتند و البته این همه عالم و فقیه نیز تربیت میکردند، چگونه اداره میشدند که حالا نمیتوانند بدون بودجهی دولتی اداره شوند؟ گروهی دیگر از خدمات فرهنگی حوزهها، تغییر کارکرد نهاد دین، و شرایط سیاسی و اجتماعی، و مسئولیت سنگینتر حوزهها سخن گفته و از بودجهی دولتی آنها دفاع میکنند.
✅✅ به درستی و یا نادرستی تخصیص بودجّهی دولتی به این سازمانها و نیز دامنه و میزان آن کاری ندارم؛ به گمانم اصل این واکنش جای مطالعه دارد. واکنشهای موجود نشان میدهد که در جامعهی ما دغدغههای اقتصادی بر چالشهای علمی و فرهنگی پیشی گرفته است. این سازمانها سالیانی است فعالیتهای فرهنگی، علمی، و پژوهشی دارند، با این حال، برخی از آنها چنان کم نام و نشاناند که کمتر کسی از بودنشان آگاه است. نه از عملكردشان کسی میپرسد و نه به کارکردشان حسّاس است؛ حالا و همین که پای بودجه و پول به میان آمده است، پرسشها و کنجکاویها بالا گرفته است.
✅✅✅ البته برای مردمی که تا این اندازه حسّاسیت اقتصادی دارد، توضیحِ باورپذیر عملکرد و نیز ضرورت تخصیص اعتبار برای کارهای فرهنگی کاری دشوار است. بهترین کمک به توفیق حوزههای علمیه در امر تبلیغ دین، بیش از هر بودجهای، برطرف کردن اموری است که شنیدن سخن و تأثیر کلام آنان را با چالش روبرو میکند. اگر فقر، بیکاری، تبعیض، و پنهانکاری در جامعه کم شود، پیام حوزه و حوزویان شنیدنیتر میشود و آنگاه شاید با بودجههایی کمتر از اینها بتوان کارهای به مراتب مؤثرتري انجام داد.
✍ مهراب صادقنیا
۹۶/۹/۲۸
@sadeghniamehrab
✅ این روزها بودجهی سازمانهای حوزوی بیش از هر موضوع دیگری سرِ زبانهاست. گروهی میپرسند دولت چرا باید به حوزههای علمیّه پول بدهد؟ و اساساً در روزگاری که حوزهها از دولتها پولی نمیگرفتند و البته این همه عالم و فقیه نیز تربیت میکردند، چگونه اداره میشدند که حالا نمیتوانند بدون بودجهی دولتی اداره شوند؟ گروهی دیگر از خدمات فرهنگی حوزهها، تغییر کارکرد نهاد دین، و شرایط سیاسی و اجتماعی، و مسئولیت سنگینتر حوزهها سخن گفته و از بودجهی دولتی آنها دفاع میکنند.
✅✅ به درستی و یا نادرستی تخصیص بودجّهی دولتی به این سازمانها و نیز دامنه و میزان آن کاری ندارم؛ به گمانم اصل این واکنش جای مطالعه دارد. واکنشهای موجود نشان میدهد که در جامعهی ما دغدغههای اقتصادی بر چالشهای علمی و فرهنگی پیشی گرفته است. این سازمانها سالیانی است فعالیتهای فرهنگی، علمی، و پژوهشی دارند، با این حال، برخی از آنها چنان کم نام و نشاناند که کمتر کسی از بودنشان آگاه است. نه از عملكردشان کسی میپرسد و نه به کارکردشان حسّاس است؛ حالا و همین که پای بودجه و پول به میان آمده است، پرسشها و کنجکاویها بالا گرفته است.
✅✅✅ البته برای مردمی که تا این اندازه حسّاسیت اقتصادی دارد، توضیحِ باورپذیر عملکرد و نیز ضرورت تخصیص اعتبار برای کارهای فرهنگی کاری دشوار است. بهترین کمک به توفیق حوزههای علمیه در امر تبلیغ دین، بیش از هر بودجهای، برطرف کردن اموری است که شنیدن سخن و تأثیر کلام آنان را با چالش روبرو میکند. اگر فقر، بیکاری، تبعیض، و پنهانکاری در جامعه کم شود، پیام حوزه و حوزویان شنیدنیتر میشود و آنگاه شاید با بودجههایی کمتر از اینها بتوان کارهای به مراتب مؤثرتري انجام داد.
✍ مهراب صادقنیا
۹۶/۹/۲۸
@sadeghniamehrab