آیا جامعهٔ ما بهتر از جامعهٔ پیامبر صلی الله علیه وسلم است؟
📝 ابراهیم السکران
یکی از مدعیان فرهنگ و ادب را میشناسم که به صورت مداوم در خلال گفتار خویش با صراحت تمام اعلام میکند: ای مردمان راهکاری جز جدایی دین از سیاست نداریم و میبایست دین را محدود به باوری فردی کرد. تمامی جوامع کنونی فقط به واسطهٔ جدایی دین از سیاست پیشرفت کردهاند. دین هر چند امری زیبا و جذاب است اما باید محصور به زندگی شخصی باشد با اینکه من خودم التزام به اوامر شریعت دارم.
و البته این جملهٔ پایانی را هر بار با اطمینان تکرار میکند.
آری مدعیان باور به اسلام در محافل عمومی دعوت به سکولاریزم میدهند در حالی که داعیان سکولاریزم در مجالس خصوصی به آن دعوت مینمایند.
این تفاوت عجیب را از نظر گذراندم و خطاب به دوستم گفتم: شکی ندارم که این کلام برخاسته از نوعی نفاق فکری است.
وی خطاب به من گفت: چگونه میتوان او را منافق خواند در حالی که شهادتین بر زبان میآورد و نماز میخواند و روزه میگیرد و صدقه میدهد؟
انکار نمیکنم که سکوت کردم و ترسی عجیب مرا در برگرفت.
ادامهٔ مقاله:
https://binesh.cc/archive/915