مجمع‌اسلامی‌‌دانشگاه‌شهید‌رجایی

✅ بیا تا گُل بر افشانیم
(به بهانه روز دانشجو)

.
شانزدهم آذر ماه بود،
روزگاری پس از کودتای نامردمانِ نامهربان علیه نخست وزیر مردمی و میهن دوست،دکتر مصدق ؛
درست در سال های خاکستری که تنها روزنه‌ی سبز، دانشگاه بود و اراده و عزم دانشجویان مطالبه گر لرزه بر جریان خاموشی و استعمار و انحصار می انداخت؛
نتیجه هم به خون انجامید.
خونی که سنگفرش‌های آن روز دانشگاه تهران را رنگین کرد و آغازگر جریان و روزی تازه در تاریخ سرخ این سرزمین شد،
"روز دانشجو"
.
شانزدهم آذر ماه است.
در روزگاری پس از این وقایع خبری از آن روح مطالبه‌گر و ترقی‌خواه نیست.
شانزده آذر خیابانی است در حوالی دانشگاه تهران
کمی آن‌طرف‌تر سنگفرش‌های انقلاب است و اولین چیزی که جلب توجه می‌کند بساط پایان‌نامه و مقاله و پروژه‌ی آماده است.
آن‌طرف‌تر کافه‌هایی که به یمن وجود دانشجوها کار و کاسبیشان حسابی رونق گرفته است. فلافلی‌ها حتی،دکه‌های سیگار فروشی...
اصلا چیز عجیبی نیست اگر در این حوالی پوستر "جشن بزرگداشت روز دانشجو" را همراه با برنامه‌های مفرح و موزیک شاد و انواع کمدین‌ها و سرگرمی‌ها ببینیم.
شادی و فضای نشاط لازمه دانشگاه است.نمی‌توان منکر آن شد.
ولی در میان این همه شلوغی و همهمه که گویی به طور دقیقی برای غفلت دانشجو از مسیر خویش تنظیم شده‌اند، جایگاه واقعی دانشجو کجاست؟
آیا فردا ، از آن خون رنگین بر سنگفرش ها خجل نخواهیم شد اگر بساط جشن و پایکوبیمان در سالروز پر پر شدنشان برقرار بود؟
آیا آن از خود گذشتگی‌ها برای این بود که امروز دانشجو حتی از ساده‌ترین رسالت خود که مجاهدت علمی است هم دست بکشد و در پیاده‌روهای انقلاب در پی پایان‌نامه باشد؟
در سال‌های اخیر همیشه یا افراط بوده یا تفریط
دانشجویی که فرسنگ‌ها از رسالت خود فاصله گرفته،مسئولینی که به دانشگاه به عنوان یک بنگاه اقتصادی نگاه می‌کنند،جوانی که ناامید و سر در گم است
مقام مسئولی که فارغ از این افکار به صندلی گرم خویش تکیه زده است،
مردمانی که شاید کیلومترها از آرمان‌های انقلاب خود دور شده‌اند و مشکلات عدیده‌ی سیاسی،اجتماعی،اقتصادی و انبوهی از عوامل ریز و درشت دیگر همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا دانشجو به خاطر نیاورد که کیست و جایگاهش کجاست.
تا این نکته از ذهنش پاک شود که راه هر تغییری از "دانشگاه"میگذرد...
.
شاید این عریضه تلنگری باشد بر هر آن کسی که خود را دانشجوی دلسوز و مطالبه‌گر می‌داند و خواهان تغییر در شرایط است.
منطقی که نگاه کنیم حال ایرانمان اصلا خوب نیست.
دوست دانشجوی من،
بیا تا گل بر افشانیم و می در ساغر اندازیم،
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم...
ایران ما نیازمند دست برداری از افراط و تفریط است و به وجود دانشجویانی که یک دل و یک صدا و فارغ از جهت‌گیری‌ها در راه آبادی ، آزادی و آگاهی میهن خود می کوشند نیاز دارد.
یادمان باشد که در پی هر افراطی تفریطی است.
افراط و تفریط هر دو ریشه در جهل دارند و نتیجه قهری جهل "سقوط و نابودی" است.
باشد که رستگار شویم و "سبز"
شانزدهم آذر ماه هزار و سیصد و نود و هفت

این روزها همه از فضای عدم نشاط و‌ گم‌شدن امید در جامعه آگاهیم؛ دانشگاه رجایی نیز به عنوان یک جزء از کل جدا نیست.
پس در اینجا با دو مقوله مواجه هستیم، اول فقدان امید و در وهله‌ی دوم نشاط؛ که رابطه‌ی بین این دو حلقه بسته است که نمی‌توان هیچ‌کدام را علت دیگری نامید.
اما نمی‌توان پنهان کرد که هر کدام منشاء متفاوتی دارند.
بحث امید اجتماعی و‌تزریق آن که این‌روزها به‌شدت داغ است و همه وظیفه‌ی خود می‌دانند که گامی در جهت تزریق امید به جامعه بردارند، زخم ساده‌ای نیست که هر طبیبی مرهم برای آن تجویز کند و انتظار همکاریِ آسیب‌دیده را داشته باشد
امید اجتماعی از اعتقاد به یک
آرمان مشترک سرچشمه می‌گیرد که در آن منافع و عقاید اکثریت افراد در آن رعایت شده باشد؛ به عبارت دیگر ابتدایی‌ترین حق هر فرد تعیین آرمان‌ها و باورهای خویش است؛ وقتی یک جمع کوچک نتواند بر سر یک آرمان مشترک اجماع کند، چه انتظاری از جامعه‌ی بزرگ داریم؟!
اما هرچه جامعه به تزریق امید و آرمان‌های مختلف جواب منفی می‌دهد و نیازمند راه‌کارهای تخصصی‌تر است؛ در مورد نشاط این شرایط به مراتب آسان‌تر است.
شادی حقیقی نیازمند بهانه‌های بزرگی نیست و از چیزهای کوچکی سرچشمه می‌گیرد. برای افزایش نشاط اجتماعی اما یک پیش‌فرض لازم است باهم‌بودن و فرق نگذاشتن میان هیچ‌یک از اعضای‌جامعه و عدم ایجاد حس طردشدگی، به دلیل هویت جنسیتیِ یک شخص.
معتقدیم دانشجو معلمان دانشگاه شهید رجایی به‌عنوان نومعلمان گزینش‌شده رسمی و تعیین‌شده‌ی فرهنگی و اعتقادی و اخلاقی دارای شأن مضاعف هستند . پیش‌کشیدن برخی سخنان به‌دور از شأن والای معلم است.
((ما همان‌گونه که به داشتن امید محکومیم به داشتن شادی نیز)).

در بخشی ازین بیانیه میخوانیم ؛
💢ما دانشجویان همراه با معلمان خواهان رسیدگی تام به مطالبات آنان بوده و معتقدیم که جامعه‌ای که معلمش از امنیت شغلی، مالی و اجتماعی برخوردار نباشد هیچ راهی برای رشد، پیشرفت و بهبود وضعیتش نخواهد داشت. 
💢 از این رو از دولت، مجلس و سایر نهاد‌های مسئول انتظار داریم تا در جهت مرتفع نمودن مشکلات معلمان، گام محکمی بردارد .
💢 این اطلاعیه مهمترین عوامل اعتراض معلمان به وضع موجود آنها را تشریح کرده و آورده است : یکی از این مطالبات ، عادلانه نبودن حقوق آن‌هاست. با توجه به وضعیت اقتصاد کشور در حال حاضر حقوق معلمان بسیار پایین‌تر از آن چیزی است که پاسخگوی ابتدایی ترین نیازهای آنها باشد این معضل سبب روی‌آوردن معلمان به شغل دوم و تا حدودی بروز مشکلات اساسی در روند تعلیم و تربیت شده است، 
💢 همچنین معلمان نسبت به نظام رتبه‌بندی خود نیز معترض هستند ، نظامی که سالهاست روی آن فکر شده و همچنان در پشت درهای بهارستان چشم انتظار ورود به خانه ی سبز ملت است.
💢از مطالبات مهم دیگر معلمان پایین بودن سطح امکانات آموزشی و رفاهی مدارس مخوصوصا در نواحی پیرامونی کشور است که اغلب کمتر از سایر مناطق کشور بدان اهمیت داده می‌شود، به ‌طوری که در سال‌های اخیر بعضا شاهد حوادث تلخی از جمله آتش سوزی و ... بوده‌ایم که در مواردی به تلفات جانی نیز منجر شد.
💢پولی‌سازی آموزش که بر خلاف اصل سی قانون اساسی است، در واقع معلمان در این مطالبه نشان داده‌اند که خواسته‌های آنان فراتر از منافع صنفی آن‌هاست و غم دانش‌آموزان شان نیز در تصمیم آن‌ها برای اعتصاب دخیل است. ‼

💢روند روبه رشد خصوصی سازی آموزش، رواج مدارس هیأت امنایی که اغلب پول کلانی از والدین دانش‌آموزان طلب می‌کنند و مدارس غیرانتفاعی که سبب افزایش هرچه بیشتر شکاف طبقاتی می‌شوند موضوعی است که موجب نگرانی معلمان شده است.
💢عدم وجود عدالت آموزشی نیز معضل بزرگ ملی است که اعتراض معلمان را به دنبال داشته است.

💢💢💢 آخرین موضوعی که باید به آن اشاره شود نیز بازداشت و زندانی شدن فعالین صنفی معلمان است. آزادی این فعالین از جمله خواسته‌هایی است که معلمان حاضر در اعتراض خواستار آن هستند.

💢به نظر می‌رسد نظام و دستگاه‌های عریض و طویل دولتی در طول چهل سال اخیر اهمیت آموزش و پرورش و نقش تاثیرگذار آن در توسعه را درک نکرده‌اند به‌گونه‌ای که ما هرسال شاهد تغییرات بی‌پایه و اساسی در سیستم آموزشی خود بدون در نظر گرفتن نظر معلمان و سایر متخصصان این حوزه و صرف هزینه‌های هنگفتی هستیم
@srttuis
#تادا
#مجمع_اسلامی_دانشجویان_دانشگاه_رجایی