... الْغَنِيمَةِ وَالْفَيْءِ شَيْءٌ إِلَّا أَنْ يُجَاهِدُوا مَعَ الْمُسْلِمِينَ، فَإِنْ هُمْ أَبَوْا فَسَلْهُمُ الْجِزْيَةَ، فَإِنْ هُمْ أَجَابُوكَ فَاقْبَلْ مِنْهُمْ، وَكُفَّ عَنْهُمْ، فَإِنْ هُمْ أَبَوْا فَاسْتَعِنْ بِاللهِ وَقَاتِلْهُمْ، وَإِذَا حَاصَرْتَ أَهْلَ حِصْنٍ فَأَرَادُوكَ أَنْ تَجْعَلَ لَهُمْ ذِمَّةَ اللهِ، وَذِمَّةَ نَبِيِّهِ، فَلا تَجْعَلْ لَهُمْ ذِمَّةَ اللهِ، وَلا ذِمَّةَ نَبِيِّهِ، وَلَكِنِ اجْعَلْ لَهُمْ ذِمَّتَكَ وَذِمَّةَ أَصْحَابِكَ، فَإِنَّكُمْ أَنْ تُخْفِرُوا ذِمَمَكُمْ وَذِمَمَ أَصْحَابِكُمْ أَهْوَنُ مِنْ أَنْ تُخْفِرُوا ذِمَّةَ اللهِ وَذِمَّةَ رَسُولِهِ، وَإِذَا حَاصَرْتَ أَهْلَ حِصْنٍ فَأَرَادُوكَ أَنْ تُنْزِلَهُمْ عَلَى حُكْمِ اللهِ، فَلَا تُنْزِلْهُمْ عَلَى حُكْمِ اللهِ، وَلَكِنْ أَنْزِلْهُمْ عَلَى حُكْمِكَ، فَإِنَّكَ لَا تَدْرِي أَتُصِيبُ حُكْمَ اللهِ فِيهِمْ أَمْ لا»؛ [روایت مسلم]
یعنی: «به نام الله، در راه الله جهاد كنيد و با كساني كه كفر ورزيده‌اند، بجنگيد. پیکار كنيد و خيانت نكنيد و از عهدشكني و مثله کردن [یا بریدن اعضای کشته‌شدگان] بپرهیزید؛ هیچ کودکی را نکُشید؛ هنگامِ رویارویی با مشرکان، آنان را به پذيرش يكي از اين سه مورد فرا بخوان و هر كدام را قبول كردند، از آنان بپذير: نخست آنها را به اسلام دعوت بده؛ اگر پذيرفتند، از آنان قبول كن، آن‌گاه از آنها بخواه كه به سرزمین مهاجران، هجرت كنند؛ و بگو: اگر چنين كرديد، همان حقوق و وظایفی را خواهید داشت که همه‌ی مهاجران دارند. و اگر حاضر به هجرت نشدند، به آنان خبر بده که با آنها همانند مسلمانان بدوي و صحرانشین برخورد مي‌شود؛ يعني احكام الله متعال بر آنان اجرا می‌گردد، اما از غنايم سهمي نخواهند داشت، مگر اينكه در جهاد شركت کنند. اگر اسلام را نپذيرفتند، از آنان جزيه بخواه. اگر قبول كردند، از آنان بپذیر و دست از جنگ بدار. اما اگر قبول نكردند، پس به كمك الله، با آنان پیکار كن. و اگر قلعه‌اي را محاصره كردي، سپس آنان خواستند كه به عهد و پيمان الله و پيامبرش با تو صلح كنند، چنين مكن؛ بلكه بر اساس عهد و پيمان خودت با آنان مذاکره و گفتگو کن؛ زيرا اگر شما عهد و پيمان خود را بشكنيد، مجازاتش كمتر است از اينكه عهد و پيمان الله و رسولش را بشكنيد. همچنين اگر ساكنان قلعه‌اي را به محاصره در آوردي، آن‌گاه از تو خواستند كه حكم الله را درباره‌ی آنان اجرا كني، نپذیر؛ بلكه حكم خودت را پيشنهاد كن، زيرا از كجا معلوم كه به‌راستی مطابقِ دستور الله با آنان رفتار كنی»
✔خلاصه‌ي آنچه در اين باب بيان شد:
▪️ تفاوت عهد و پيمان الله و پيامبرش با عهد و پيمان مسلمانان
▪️ راهنمایي به انتخاب گزینه‌ی کم‌زیان‌تر از میان دو گزینه‌ای که یکی از آنها، زیان‌بار است و دیگری، زیان‌بارتر
▪️ دستور رسول‌الله ص كه فرمود: «به نام الله، در راه الله جهاد كنيد»
▪️ [توجه به] اين دستور رسول‌اللهﷺ كه فرمود: «با كساني كه به الله كفر ورزيده‌اند، بجنگيد»
▪️ اين رهنمود رسول‌الله ص كه فرمود: «به كمك الله با آنان پیکار کن»
▪️ تفاوت حكم الله با حكم علما
▪️ درک این نکته که امکان داشت یک صحابی در هنگام ضرورت حكمي صادر مي‌کرد كه نمي‌دانست آیا مطابق حکم الله متعال است یا خیر؟
🔰باب (٦٤): جسارت سوگند خوردن به جاي الله
💠جندب بن عبدالله می‌گوید: رسول اللهﷺ فرمود: «قال رَجُلٌ: والله لا يغفر الله لفلانٍ. فَقال الله: مَن ذَا الّذي يتألى علىَّ أَن لا أغفِرَ لِفلانٍ؟ إنّي قَد غَفَرتُ لَه وأحبطتُ عملك»[روایت مسلم]
یعنی: «شخصی درباره‌ی انسانِ گنهکاری گفت: قسم به الله که او، فلانی را نمی‌آمرزد. و الله فرمود: چه کسی به نام من سوگند یاد کرد که من فلانی را نمی‌بخشم؟ حال آنکه من او را بخشیدم و عمل تو را باطل و تباه گردانیدم»
💠 در حديث ابوهريره آمده است كه گوينده‌ی اين سخن، شخصي عابد بود. ابوهريره مي‌گويد: آن شخص با گفتن يك سخن، دنيا و آخرتش را تباه کرد.
✔خلاصه‌ي آنچه در اين باب بيان شد:
▪️زنهار دادن و برحذر داشتن از سوگند خوردن به جای الله!
▪️عذاب الهی به هر یک از ما، از بند کفش نیز نزدیک‌تر است
▪️ ... و همین‌طور بهشت
▪️ اين حديث، مؤَيِّد حديث ديگري است كه رسول‌اللهﷺ فرمود: «إنَّ العَبْدَ لَيَتَكَلَّمُ بالكَلِمَةِ ...»
▪️ گاهي انسان به خاطر چیزی که برایش بسیار ناگوار بوده است، بخشيده مي‌شود
🔰باب (٦٥): نهی شدید از شفیع قرار دادنِ الله در نزد مخلوق!
💠 جبير بن مطعم می‌گوید: صحرانشینی نزد رسول اللهﷺ آمد و گفت: اي رسول خدا! جسمها ضعيف و لاغر شده، و بچه‌ها گرسنه، و چارپایان هلاک گشته‌اند. از پروردگارت براي ما طلب باران كن؛ ما خدا را شفيع تو و تو را شفيع خدا قرار مي‌دهيم. پیامبرص فرمود: «سبحان الله، سبحان الله»؛ و آن‌قدر تسبیح گفت که رنگ اصحابش نيز پريد.
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
📜#44
یعنی: «به نام الله، در راه الله جهاد كنيد و با كساني كه كفر ورزيده‌اند، بجنگيد. پیکار كنيد و خيانت نكنيد و از عهدشكني و مثله کردن [یا بریدن اعضای کشته‌شدگان] بپرهیزید؛ هیچ کودکی را نکُشید؛ هنگامِ رویارویی با مشرکان، آنان را به پذيرش يكي از اين سه مورد فرا بخوان و هر كدام را قبول كردند، از آنان بپذير: نخست آنها را به اسلام دعوت بده؛ اگر پذيرفتند، از آنان قبول كن، آن‌گاه از آنها بخواه كه به سرزمین مهاجران، هجرت كنند؛ و بگو: اگر چنين كرديد، همان حقوق و وظایفی را خواهید داشت که همه‌ی مهاجران دارند. و اگر حاضر به هجرت نشدند، به آنان خبر بده که با آنها همانند مسلمانان بدوي و صحرانشین برخورد مي‌شود؛ يعني احكام الله متعال بر آنان اجرا می‌گردد، اما از غنايم سهمي نخواهند داشت، مگر اينكه در جهاد شركت کنند. اگر اسلام را نپذيرفتند، از آنان جزيه بخواه. اگر قبول كردند، از آنان بپذیر و دست از جنگ بدار. اما اگر قبول نكردند، پس به كمك الله، با آنان پیکار كن. و اگر قلعه‌اي را محاصره كردي، سپس آنان خواستند كه به عهد و پيمان الله و پيامبرش با تو صلح كنند، چنين مكن؛ بلكه بر اساس عهد و پيمان خودت با آنان مذاکره و گفتگو کن؛ زيرا اگر شما عهد و پيمان خود را بشكنيد، مجازاتش كمتر است از اينكه عهد و پيمان الله و رسولش را بشكنيد. همچنين اگر ساكنان قلعه‌اي را به محاصره در آوردي، آن‌گاه از تو خواستند كه حكم الله را درباره‌ی آنان اجرا كني، نپذیر؛ بلكه حكم خودت را پيشنهاد كن، زيرا از كجا معلوم كه به‌راستی مطابقِ دستور الله با آنان رفتار كنی»
✔خلاصه‌ي آنچه در اين باب بيان شد:
▪️ تفاوت عهد و پيمان الله و پيامبرش با عهد و پيمان مسلمانان
▪️ راهنمایي به انتخاب گزینه‌ی کم‌زیان‌تر از میان دو گزینه‌ای که یکی از آنها، زیان‌بار است و دیگری، زیان‌بارتر
▪️ دستور رسول‌الله ص كه فرمود: «به نام الله، در راه الله جهاد كنيد»
▪️ [توجه به] اين دستور رسول‌اللهﷺ كه فرمود: «با كساني كه به الله كفر ورزيده‌اند، بجنگيد»
▪️ اين رهنمود رسول‌الله ص كه فرمود: «به كمك الله با آنان پیکار کن»
▪️ تفاوت حكم الله با حكم علما
▪️ درک این نکته که امکان داشت یک صحابی در هنگام ضرورت حكمي صادر مي‌کرد كه نمي‌دانست آیا مطابق حکم الله متعال است یا خیر؟
🔰باب (٦٤): جسارت سوگند خوردن به جاي الله
💠جندب بن عبدالله می‌گوید: رسول اللهﷺ فرمود: «قال رَجُلٌ: والله لا يغفر الله لفلانٍ. فَقال الله: مَن ذَا الّذي يتألى علىَّ أَن لا أغفِرَ لِفلانٍ؟ إنّي قَد غَفَرتُ لَه وأحبطتُ عملك»[روایت مسلم]
یعنی: «شخصی درباره‌ی انسانِ گنهکاری گفت: قسم به الله که او، فلانی را نمی‌آمرزد. و الله فرمود: چه کسی به نام من سوگند یاد کرد که من فلانی را نمی‌بخشم؟ حال آنکه من او را بخشیدم و عمل تو را باطل و تباه گردانیدم»
💠 در حديث ابوهريره آمده است كه گوينده‌ی اين سخن، شخصي عابد بود. ابوهريره مي‌گويد: آن شخص با گفتن يك سخن، دنيا و آخرتش را تباه کرد.
✔خلاصه‌ي آنچه در اين باب بيان شد:
▪️زنهار دادن و برحذر داشتن از سوگند خوردن به جای الله!
▪️عذاب الهی به هر یک از ما، از بند کفش نیز نزدیک‌تر است
▪️ ... و همین‌طور بهشت
▪️ اين حديث، مؤَيِّد حديث ديگري است كه رسول‌اللهﷺ فرمود: «إنَّ العَبْدَ لَيَتَكَلَّمُ بالكَلِمَةِ ...»
▪️ گاهي انسان به خاطر چیزی که برایش بسیار ناگوار بوده است، بخشيده مي‌شود
🔰باب (٦٥): نهی شدید از شفیع قرار دادنِ الله در نزد مخلوق!
💠 جبير بن مطعم می‌گوید: صحرانشینی نزد رسول اللهﷺ آمد و گفت: اي رسول خدا! جسمها ضعيف و لاغر شده، و بچه‌ها گرسنه، و چارپایان هلاک گشته‌اند. از پروردگارت براي ما طلب باران كن؛ ما خدا را شفيع تو و تو را شفيع خدا قرار مي‌دهيم. پیامبرص فرمود: «سبحان الله، سبحان الله»؛ و آن‌قدر تسبیح گفت که رنگ اصحابش نيز پريد.
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
📜#44