شهر-جُستار

🔍فضازمانِ سرمایه

▪️ «هرچه تولید بیشتر بر ارزش مبادله‌ای و بنابراین بر مبادله مبتنی باشد، شرایط فیزیکی مبادله روش‌های فیزیکی انتقال و ارتباط برای هزینه‌های گردش مهم‌تر می‌شود. سرمایه بنا بر طبیعتش از هر مانع فضایی فراتر می‌رود. بنابراین ایجاد شرایط فیزیکی مبادله وسایل ارتباطی و حمل‌ونقل و از بین بردن فضا به دست زمان تبدیل به ضرورتی چشم‌گیر برای آن می‌شود...بنابراین درحالی که سرمایه از یک‌سو باید خواهان از بین بردن همه‌ی موانع فضایی برای تبادل یعنی مبادله باشد و کل زمین را برای بازارش فتح کند، از سوی دیگر می‌خواهد فضا را بوسیله‌ی زمان از بین ببرد، یعنی زمان حرکت از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر به حداقل برساند. بنابراین هرچه سرمایه بیشتر توسعه یابد، بازاری که مدار فضایی چرخش آن را ایجاد می‌کند، گسترده‌تر می‌شود و همزمان خواهان بازاری بزرگتر و از بین بردن بیشتر فضا به دست زمان خواهد بود.. در اینجا گرایش به کلی‌سازی سرمایه آشکار می‌شود که این مرحله را از مراحل پیشینِ تولید متمایز می‌کند..».

🔸احتمالا این‌ور و اون‌ور زیاد شنیده‌ایم که میگن امروز دنیا کوچیک شده و ما در دهکده‌ی جهانی به سر می‌بریم و از این حرفها.. این قبیل موضع‌گیری‌ها معمولا یک روایت بورژوایی از فرایند شهری‌شدن ارائه می‌دهند و همه چیز رو به «پیشرفت و توسعه» ترجمه می‌کنند. انگار که همه‌ی دگرگوني‌ها در صلح و صفا انجام می‌شوند و همواره امروز بهتر از دیروز است...
🔹اما اگر کمی در گفته‌ی مارکس تامل کنیم، متوجه می‌شویم که امروزه بیش از هر زمانی در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که فضاهای مختلف بواسطه‌ی منطق سرمایه مدام دستکاری، تخریب، نوسازی و بازتخریب می‌شوند. همه‌ی این دستکاری‌ها برای این هستند که سرمایه در فرایند انباشت بیش از پیش به گردش دربیاد.

◽️ دگرگونی‌های شهری رو باید از این منظر تحلیل کرد. از این زاویه‌ست که متوجه می‌شویم امروز ما نه در دهکده‌ی جهانی که در فضازمانِ سرمایه به سر می‌بریم!


https://t.me/urbannEssay

🔍 کلافگی شهر

◾️تو فکر می‌کنی صدای تو بلندتر است. در مقابل هیچ علاقه‌ای به این ندارم که در وسوسه‌‌ی این خیال باشم که صدای من از تو بلندتر است..
🔸بدون شک در اینجا که زندگی می‌کنیم، صدای شهر بلندترین صداست. از همین‌رو ست که فارغ از فرکانس صدا و توان حنجره‌مان پیشاپیش در فضایی تنفس می‌کنیم که در هر فرمی از زیست، هر دو به یک اندازه باخت داده‌ایم. چون ما خیلی پیش از این‌ها گوشهایمان را- چنانکه چشم‌هایمان را- از دست داده‌ایم.

🔹 بیا خودمان را اذیت نکنیم چون در این وضعیت برنده‌ی نهایی همان منطق پر سروصداست. همان منطقی که نمی‌گذارد صدا به صدا برسد. همان منطقی که پیش از این چیزی به‌نام گفتگو را هم ناممکن کرده است..
▫️همان منطقی که همه‌ی وضعیت‌ها را با فرمول‌های مختلف(جمع، ضرب، تقسیم، تفریق) نهایتا از یکدیگر کسر می‌کند..

▪️همان منطقی که به‌سرعت ما را به تنهایی دمِ مرگ دچار می‌کند..
|
https://t.me/urbannEssay