آنگاه آسمان سیه شب جامه ی سفید بر تن کرده بود و می درخشید.
آنگاه که باد ناله ی محزون خویش را سر نمی داد.
آنگاه که ستارگان بیش از پیش می تافتند.
آنگاه که تو نزد من بودی.
آنگاه که باد ناله ی محزون خویش را سر نمی داد.
آنگاه که ستارگان بیش از پیش می تافتند.
آنگاه که تو نزد من بودی.