بعد از فهمیدن داستان این نقاشی، می‌توانیم تحلیل تولد ونوس را بیان کنیم.
این نقاشی جزئیات زیادی دارد.در هر بخش از این تابلو می‌توانید نکته جدیدی را مشاهده کنید.
به صورت کلی می‌توانیم در ابتدا به سمت چپ اشاره کنیم. در این قسمت زفوروس و الهه کلوریس یا ارا، را مشاهده خواهیدکرد. زفوروس، ارا را در آغوش کشیده و ونوس را با کمک وزش باد و در میان بارش گل‌های رز به ساحل هدایت می‌کند.
در ساحل نیز پومونا یا الهه بهار را مشاهده میکنید که لباسی را در دست دارد تا به ونوس بدهد. این لباس به خاطر بادی که زفوروس ایجاد کرده، تکان می‌خورد.
در مرکز تصویر ونوس قرار دارد. او سرش را کمی خم کرده و جدا از افراد داخل تابلو نقاشی شده است.
چیزی که در این نقاشی واضح می‌باشد این است که اثری کاملا برگرفته از تخیلات نقاش است چرا که به هیچ وجه به آناتومی بدن انسان توجه نشده است.
برای مثال اگر کمی به بدن ونوس دقت کنید، می‌توانید متوجه گردن بلند و بالا تنه‌ای که زیادی کشیده است شوید. که طبیعتا موضوع نرمالی نیست. حتی در ژست ایستادن نیز حالات طبیعی دیده نمی‌شود،زیرا ونوس بیشتر وزن خود را روی پای چپش انداخته رو روی لبه‌ی صدف ایستاده،که اگر در واقعیت کسی اینگونه بایستد،قطعا خواهد افتاد!
چیزی که ساندرو بوتیچلی در این نقاشی به آن توجه خیلی زیادی داشته، موی ونوس و حالت آرایش آن است. او خواسته نشان دهد که ونوس مانند زنان اواخر قرن پانزدهم، موهای خود را آرایش کرده است.
چهره ونوس در تابلوی تولد ونوس بسیار زیبا و بی نقص کشیده شده.
خیلی از افراد بر این باورند که نقاش در تابلوی تولد ونوس برای مدل سازی او، از مجسمه آفرودیت الهام گرفته است. همچنین او را به صورتی کشیده است که در تلاش است بدن خود را بپوشاند. یکی دیگر از موضوعاتی که ساندرو بوتیچلی به طراحی بدن ونوس اضافه کرده است، خطی است که دور بدن او کشیده تا مخاطب بتواند به صورت کامل فرم بدنش را در پس زمینه مشاهده کند.
رنگ پوست ونوس کاملا شیری رنگ است و به صورتی نقاشی شده که مانند مجسمه‌ای از مرمر دیده می‌شود.
این نقاشی جزئیات زیادی دارد.در هر بخش از این تابلو می‌توانید نکته جدیدی را مشاهده کنید.
به صورت کلی می‌توانیم در ابتدا به سمت چپ اشاره کنیم. در این قسمت زفوروس و الهه کلوریس یا ارا، را مشاهده خواهیدکرد. زفوروس، ارا را در آغوش کشیده و ونوس را با کمک وزش باد و در میان بارش گل‌های رز به ساحل هدایت می‌کند.
در ساحل نیز پومونا یا الهه بهار را مشاهده میکنید که لباسی را در دست دارد تا به ونوس بدهد. این لباس به خاطر بادی که زفوروس ایجاد کرده، تکان می‌خورد.
در مرکز تصویر ونوس قرار دارد. او سرش را کمی خم کرده و جدا از افراد داخل تابلو نقاشی شده است.
چیزی که در این نقاشی واضح می‌باشد این است که اثری کاملا برگرفته از تخیلات نقاش است چرا که به هیچ وجه به آناتومی بدن انسان توجه نشده است.
برای مثال اگر کمی به بدن ونوس دقت کنید، می‌توانید متوجه گردن بلند و بالا تنه‌ای که زیادی کشیده است شوید. که طبیعتا موضوع نرمالی نیست. حتی در ژست ایستادن نیز حالات طبیعی دیده نمی‌شود،زیرا ونوس بیشتر وزن خود را روی پای چپش انداخته رو روی لبه‌ی صدف ایستاده،که اگر در واقعیت کسی اینگونه بایستد،قطعا خواهد افتاد!
چیزی که ساندرو بوتیچلی در این نقاشی به آن توجه خیلی زیادی داشته، موی ونوس و حالت آرایش آن است. او خواسته نشان دهد که ونوس مانند زنان اواخر قرن پانزدهم، موهای خود را آرایش کرده است.
چهره ونوس در تابلوی تولد ونوس بسیار زیبا و بی نقص کشیده شده.
خیلی از افراد بر این باورند که نقاش در تابلوی تولد ونوس برای مدل سازی او، از مجسمه آفرودیت الهام گرفته است. همچنین او را به صورتی کشیده است که در تلاش است بدن خود را بپوشاند. یکی دیگر از موضوعاتی که ساندرو بوتیچلی به طراحی بدن ونوس اضافه کرده است، خطی است که دور بدن او کشیده تا مخاطب بتواند به صورت کامل فرم بدنش را در پس زمینه مشاهده کند.
رنگ پوست ونوس کاملا شیری رنگ است و به صورتی نقاشی شده که مانند مجسمه‌ای از مرمر دیده می‌شود.