سبک دلبستگیت چه جوریه؟
طبق نظریه بالبی، اینکه وقتی نوزاد بودی والدینت چه جوری باهات رفتار کردن، باعث شده یه سبک دلبستگی خاص در تو شکل بگیره که در بزرگسالی هم در رابطهت با دوست پسر/ دوست دختر یا همسرت همون سبک دلبستگی رو تجربه می کنی
1. وقتی نوزاد بودی جوری ازت مراقبت شده که همیشه خیالت راحت بوده والدینت منبع آسایش و امنیت اند چه در روزهای خوب و چه در روزهای بد. حالا در بزرگسالی هم داشتن ارتباط نزدیک با پارتنرت واست آسونه ،اعتماد به نفس خوبی داری، از طرد شدن هم نمی ترسی و این یعنی سبک دلبستگیت در نوزادی ایمن بوده
2.مراقبت والدینت جوری بوده که در نوزادی هیچوقت اونها رو به عنوان منبع آسایش درک نکردی، حالاهم که بزرگ شدی وقتی یکی بهت نزدیک میشه خیلی زود ازش فاصله میگیری و نمیتونی به کسی اعتماد کنی،نزدیک شدن واست ناراحت کنندهست و در کل ترجیح میدی بی تفاوت باشی. این یعنی سبک دلبستگیت اجتنابی بوده
3.اگر هم در نوزادی وقتایی که حال و احساست خوب نبوده والدینت نتونسته باشن حس آسایش و امنیت بهت بدن حالا در بزرگسالی همیشه نگرانی که آیا پارتنرت واقعا دوستت داره یا نه و این یعنی سبک دلبستگی مضطرب
@zehnetaze
طبق نظریه بالبی، اینکه وقتی نوزاد بودی والدینت چه جوری باهات رفتار کردن، باعث شده یه سبک دلبستگی خاص در تو شکل بگیره که در بزرگسالی هم در رابطهت با دوست پسر/ دوست دختر یا همسرت همون سبک دلبستگی رو تجربه می کنی
1. وقتی نوزاد بودی جوری ازت مراقبت شده که همیشه خیالت راحت بوده والدینت منبع آسایش و امنیت اند چه در روزهای خوب و چه در روزهای بد. حالا در بزرگسالی هم داشتن ارتباط نزدیک با پارتنرت واست آسونه ،اعتماد به نفس خوبی داری، از طرد شدن هم نمی ترسی و این یعنی سبک دلبستگیت در نوزادی ایمن بوده
2.مراقبت والدینت جوری بوده که در نوزادی هیچوقت اونها رو به عنوان منبع آسایش درک نکردی، حالاهم که بزرگ شدی وقتی یکی بهت نزدیک میشه خیلی زود ازش فاصله میگیری و نمیتونی به کسی اعتماد کنی،نزدیک شدن واست ناراحت کنندهست و در کل ترجیح میدی بی تفاوت باشی. این یعنی سبک دلبستگیت اجتنابی بوده
3.اگر هم در نوزادی وقتایی که حال و احساست خوب نبوده والدینت نتونسته باشن حس آسایش و امنیت بهت بدن حالا در بزرگسالی همیشه نگرانی که آیا پارتنرت واقعا دوستت داره یا نه و این یعنی سبک دلبستگی مضطرب
@zehnetaze