تاریخ مدرسه دندانسازی
سابقاً وضع دندانسازی در ایران مانند وضعیت طبابت و داروسازی تابع قاعده و قانونی نبود. قانون طبابت مصوب سال ۱۲۹۰ اشتغال به دندانسازی را مانند طبابت موکول به تحصیل و دریافت اجازه‌نامه رسمی از وزارت معارف نمود و کسانی را که به شغل دندانسازی اشتغال داشتند، ملزم ساخت که تا مدت یک سال به وزارت معارف مراجعه و اجازه تحصیل نمایند و به موجب نظامنامه مصوب ۱۳۰۹ داوطلبان دندانسازی ناگزیر شدند که در مدرسه دندانسازی تحصیل نمایند. طبق قانون تیرماه ۱۳۱۰ و آیین‌نامه مصوب ۲۳شهریور ماه ۱۳۱۰ به دندانسازانی که پنج سال متوالی به شغل دندانسازی اشتغال داشته‌اند اجازه داده شد که تا ۱۵مهر ماه ۱۳۱۱ ثبت نام نموده در جلسه امتحانی که فقط در مرکز تشکیل می‌شود حاضر شده امتحان بدهند. هیأت ممتحنه مرکب بود از چهار نفر دندان‌ساز و یک نفر طبیب دیپلمه و مواد امتحانی عبارت بود از دو قسمت علمی و عملی، مواد درسی قسمت علمی تشریح عمومی سر و گردن، تشریح خصوصی دندان، امراض دندان ، اصول تداوی عمومی و خصوصی راجع به دندان، کشیدن و پر کردن دندان، امراض دهان. مواد درسی قسمت عملی عملیات دندانسازی،ساختن دندان‌های کائوچوکی، طلاکاری.
به موجب قانون مصوب ۱۲دی‌ماه ۱۳۰۸ دکتر فالک کوش ملچارسکی تبعه دولت لهستان، برای مدیریت فنی معلمی مدرسه دندانسازی استخدام و طبق قانون مصوب ۲۹ شهریورماه ۱۳۱۱ به مدت سه سال از تاریخ اول مهر ۱۳۱۱ استخدام و تمدید شد و مدرسه دندانسازی در سال ۱۳۰۹ جزء مدرسه عالی طب تأسیس گردید و تا سال ۱۳۱۳ ریاست آن با دکتر ملچارسکی بود. در مهرماه سال مذکور دکتر محسن سیاح ریاست مدرسه را عهده‌دار شد. در حدود یک سال دکتر محسن لک، تدریس کلینیکی را انجام می‌دادند.
دکتر محمود حسابی (بیماری‌های دندان، درمان‌شناسی دندان، بهداشت دهان و دندان)، دکتر محسن سیاح (بیماری‌های دهان، کالبدشناسی دندان)، دکتر حسین ریاض (پارادانتوز، اورتودونسی) ،دکتر آشوت (مکانیک دندانسازی) ،دکتر حیدر سرخوش (دندانسازی عملی، فیزیک و شیمی دندانسازی)، دکتر احمد فرهاد (پرتوشناسی دندانسازی) ،دکتر نصرت‌الله نصیری (درمان‌شناسی عمومی ،بهداشت)، دکتر نصرت‌الله کاسمی (بیماری‌های همگانی)، سایر مواد برنامه توسط معلمین دانشکده پزشکی انجام شده است.
(تاریخ طب و طبابت در ایران، جلد اول، به کوشش: محسن روستایی ،چاپ اول تهران، ۱۳۸۲ ،انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران،ص۱۹۷ و ۱۹۸)
@dentalhistory 👈
سابقاً وضع دندانسازی در ایران مانند وضعیت طبابت و داروسازی تابع قاعده و قانونی نبود. قانون طبابت مصوب سال ۱۲۹۰ اشتغال به دندانسازی را مانند طبابت موکول به تحصیل و دریافت اجازه‌نامه رسمی از وزارت معارف نمود و کسانی را که به شغل دندانسازی اشتغال داشتند، ملزم ساخت که تا مدت یک سال به وزارت معارف مراجعه و اجازه تحصیل نمایند و به موجب نظامنامه مصوب ۱۳۰۹ داوطلبان دندانسازی ناگزیر شدند که در مدرسه دندانسازی تحصیل نمایند. طبق قانون تیرماه ۱۳۱۰ و آیین‌نامه مصوب ۲۳شهریور ماه ۱۳۱۰ به دندانسازانی که پنج سال متوالی به شغل دندانسازی اشتغال داشته‌اند اجازه داده شد که تا ۱۵مهر ماه ۱۳۱۱ ثبت نام نموده در جلسه امتحانی که فقط در مرکز تشکیل می‌شود حاضر شده امتحان بدهند. هیأت ممتحنه مرکب بود از چهار نفر دندان‌ساز و یک نفر طبیب دیپلمه و مواد امتحانی عبارت بود از دو قسمت علمی و عملی، مواد درسی قسمت علمی تشریح عمومی سر و گردن، تشریح خصوصی دندان، امراض دندان ، اصول تداوی عمومی و خصوصی راجع به دندان، کشیدن و پر کردن دندان، امراض دهان. مواد درسی قسمت عملی عملیات دندانسازی،ساختن دندان‌های کائوچوکی، طلاکاری.
به موجب قانون مصوب ۱۲دی‌ماه ۱۳۰۸ دکتر فالک کوش ملچارسکی تبعه دولت لهستان، برای مدیریت فنی معلمی مدرسه دندانسازی استخدام و طبق قانون مصوب ۲۹ شهریورماه ۱۳۱۱ به مدت سه سال از تاریخ اول مهر ۱۳۱۱ استخدام و تمدید شد و مدرسه دندانسازی در سال ۱۳۰۹ جزء مدرسه عالی طب تأسیس گردید و تا سال ۱۳۱۳ ریاست آن با دکتر ملچارسکی بود. در مهرماه سال مذکور دکتر محسن سیاح ریاست مدرسه را عهده‌دار شد. در حدود یک سال دکتر محسن لک، تدریس کلینیکی را انجام می‌دادند.
دکتر محمود حسابی (بیماری‌های دندان، درمان‌شناسی دندان، بهداشت دهان و دندان)، دکتر محسن سیاح (بیماری‌های دهان، کالبدشناسی دندان)، دکتر حسین ریاض (پارادانتوز، اورتودونسی) ،دکتر آشوت (مکانیک دندانسازی) ،دکتر حیدر سرخوش (دندانسازی عملی، فیزیک و شیمی دندانسازی)، دکتر احمد فرهاد (پرتوشناسی دندانسازی) ،دکتر نصرت‌الله نصیری (درمان‌شناسی عمومی ،بهداشت)، دکتر نصرت‌الله کاسمی (بیماری‌های همگانی)، سایر مواد برنامه توسط معلمین دانشکده پزشکی انجام شده است.
(تاریخ طب و طبابت در ایران، جلد اول، به کوشش: محسن روستایی ،چاپ اول تهران، ۱۳۸۲ ،انتشارات سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران،ص۱۹۷ و ۱۹۸)
@dentalhistory 👈