در انتظار معجزه یا در وحشت وقوع یک فاجعه
🖌دکتر علی صاحبی
@psychology_marriage
🔸 آن گروه از بازنده‌هایی که در آینده زندگی می کنند ممکن است در رویا یک معجزه باشند تا پس از آن برای همیشه سعادتمند و شاد زندگی کنند. بازنده ها به جای پیگیری زندگیشان، منتظرند تا یک معجزه نجاتشان دهد.
چقدر زندگی عالی خواهد بود اگر:
🔸 یک شازده خانم یا یک دختر ایده آل سر راه ما پیدا شود.
🔹 مدرسه تمام شود و دیپلم بگیریم.
🔸 بچّه ها بزرگ شوند.
🔹 شغل جدیدی را که دوست دارم شروع کنم.
🔸رئیسم عوض شود.
🔹 کشتیها از راه برسد و .....
🔸 در مقابل آن هایی که در توهّم یک معجزه، برای نجات زندگی می کنند، برخی از بازنده ها، دائم در وحشت وقوع یک فاجعه هستند؛ ترکیب دیگری از "اگر این پیش بیاید !" :
🔸 وای اگر شغلم را از دست بدهم چه می شود ؟ وای اگر دیوانه بشوم چه ؟ اگر اتفّاق بدی برایم بیوفتد چه ؟ اگر پایم بشکند، چکار کنم ؟ اگر آن ها دوستم نداشته باشند چه ؟ اگر اشتباه کنم ؟
🔸 با تمرکز دائم به آینده، بازنده ها، در زمان حال اضطراب را تجربه می کنند، آن ها مضطرب چیزی هستند که پیش‌بینی می کنند، اتفّاق بیفتد _ واقعی یا خیالی_ مانند امتحان، پرداخت صورت حساب، بحران های مختلف، بیماری بازنشستگی، هوا و ....، افرادی که بیش از اندازه خود را درگیر تخیّل می کنند، اجازه می دهند تا احتمالات وقایع کنونی از آن ها پیشی بگیرد. آن ها خود را با چیزهایی مشغول کرده اند که هیچ ربطی با شرایط فعلیشان ندارد. اضطراب، واقعیّت کنونی را از دور خارج می کند و در نتیجه این افراد نمی توانند، برای خود ببینند، بشنوند، احساس، مزه، لمس یا فکر کنند.
🔸 با ناتوانی، در آوردن تمام قابلیتهای خود به شرایط فعلی، ادراک بازنده ها از زمان و موقعیّت ناکامل است. آن ها خود و دیگران را از یک شیشه و لنز مخدوش شده می بینند و از این رو توانایی آن ها برای مقابله و رو در رویی مؤثّر با جهان واقعی ناچیز است.
دکتر علی صاحبی
🖌دکتر علی صاحبی
@psychology_marriage
🔸 آن گروه از بازنده‌هایی که در آینده زندگی می کنند ممکن است در رویا یک معجزه باشند تا پس از آن برای همیشه سعادتمند و شاد زندگی کنند. بازنده ها به جای پیگیری زندگیشان، منتظرند تا یک معجزه نجاتشان دهد.
چقدر زندگی عالی خواهد بود اگر:
🔸 یک شازده خانم یا یک دختر ایده آل سر راه ما پیدا شود.
🔹 مدرسه تمام شود و دیپلم بگیریم.
🔸 بچّه ها بزرگ شوند.
🔹 شغل جدیدی را که دوست دارم شروع کنم.
🔸رئیسم عوض شود.
🔹 کشتیها از راه برسد و .....
🔸 در مقابل آن هایی که در توهّم یک معجزه، برای نجات زندگی می کنند، برخی از بازنده ها، دائم در وحشت وقوع یک فاجعه هستند؛ ترکیب دیگری از "اگر این پیش بیاید !" :
🔸 وای اگر شغلم را از دست بدهم چه می شود ؟ وای اگر دیوانه بشوم چه ؟ اگر اتفّاق بدی برایم بیوفتد چه ؟ اگر پایم بشکند، چکار کنم ؟ اگر آن ها دوستم نداشته باشند چه ؟ اگر اشتباه کنم ؟
🔸 با تمرکز دائم به آینده، بازنده ها، در زمان حال اضطراب را تجربه می کنند، آن ها مضطرب چیزی هستند که پیش‌بینی می کنند، اتفّاق بیفتد _ واقعی یا خیالی_ مانند امتحان، پرداخت صورت حساب، بحران های مختلف، بیماری بازنشستگی، هوا و ....، افرادی که بیش از اندازه خود را درگیر تخیّل می کنند، اجازه می دهند تا احتمالات وقایع کنونی از آن ها پیشی بگیرد. آن ها خود را با چیزهایی مشغول کرده اند که هیچ ربطی با شرایط فعلیشان ندارد. اضطراب، واقعیّت کنونی را از دور خارج می کند و در نتیجه این افراد نمی توانند، برای خود ببینند، بشنوند، احساس، مزه، لمس یا فکر کنند.
🔸 با ناتوانی، در آوردن تمام قابلیتهای خود به شرایط فعلی، ادراک بازنده ها از زمان و موقعیّت ناکامل است. آن ها خود و دیگران را از یک شیشه و لنز مخدوش شده می بینند و از این رو توانایی آن ها برای مقابله و رو در رویی مؤثّر با جهان واقعی ناچیز است.
دکتر علی صاحبی