MISRABOSAR
1.
Qaydasan-ey,
boshimga qaytsang-chi, so‘zquvar idrok?
Qayerdasan, sakkizoyoqday
sirg‘alib-sirg‘alib
badanimni paypaslovchi his?
Qay go‘rdasan,
jigarimning qonini shimib,
muattar, yumshoq jumlani
basharamga sochgan yalmog‘iz?
Qaydasan-ey, yutoqib-yutoqib,
domiga tortgan o‘pqonim,
tuyg‘u to‘la chakalakzorda
qoplonday qopgan qopqonim,
ko‘zimni bog‘lab,
nomiga yig‘lab,
qattiq quchog‘lab,
jahannamga otgan sopqonim?
Qayda qolding, chormixga muhtoj
muqaddas jazo?
Nechun ko‘rmoqdasan
sho‘rlik dilimga
shafqatni ravo?
2.
Tan olaman,
qaynoq so‘laging oqib,
dumingni o‘ynatib kelding necha bor,
qaro kechalarda qilsang-da ta’qib,
zig‘ircha etmadim senga e’tibor.
Iqrorman, muzlagan diydamga boqib,
onaday qo‘lingni cho‘zding intizor,
ming tusda ko‘rinding – shallaqi, rohib,
raqibim bo‘lding goh janglarda g‘addor…
Ket dedim, tanamni cho‘qima, kalxat,
Uloqtir mushukfe’l hislarga shippak.
Ket dedim, poychamni tishlama, ko‘ppak,
quzg‘unday aylangan so‘zlarni tarqat –
tarqaldi xayol-u, charchog‘-u, gap-so‘z,
tarqaldi murdaxo‘r o‘latday qasam,
izillab chopmoqda shudgorda
Afsus,
boshoq yo‘q bug‘doyzor yaratay desam?
Endi-chi?
Talqonxo‘r – qissago‘ylarim...
Alkimyo ko‘zimni eritib ichmas.
Endi-chi?
Metindan og‘ir o‘ylarim
boshim osmonida galalab uchmas.
3.
Qayt deyman ruhimga,
mo‘tabar og‘riq,
Charxi kajraftorga qilmagin ziyon.
Mo‘jiza ko‘rsatmoq o‘zingga bog‘liq,
Ko‘ksimni –
chiroqni silasang – isyon!
Qayt deyman,
aldovning bog‘iga kirma,
qayt deyman,
ishratga borma, betamiz,
harom halovatni yutib semirma,
birov teshib chiqsin, desa, netamiz?
Qayt deyman, sitilib ketmasidan yo‘l,
qayt deyman, sirtlonim, itlarga tashlan!
qayt deyman, devlarning Sulaymoni bo‘l,
qayt deyman, iblisning qoniga tashnam!
4.
Bir qara, sollanar kiyik misoli
chiroyli-chiroyli misralar.
Bir qara, jilpanglar olmaxon kabi
ko‘zlari tugmaday,
o‘ynoqi-o‘ynoqi misralar.
Bir qara, gijinglar toychoq singari
hurkak misralar,
yana tish-tirnog‘i po‘lat pichoqday,
sergak misralar…
Masxara bo‘lmasang deyman, yuragim –
misrabosarim!
Shahriyor Shavkat
