داشتم فکر می‌کردم اگه همین الانِ الان یهو بیفتم بمیرم هیچ حسرتی ندارم. در حال تلاش کردن برای آرزوهام مردم. دوستت دارمِ نگفته ندارم. به اندازه‌ی کافی برای عزیزام وقت گذاشتم، خودمو دوست داشتم و به خودم اهمیت دادم، برای آرزوهامم هم تلاش کردم. تا جایی که تونستم هم سعی کردم به آدما‌ کمک کنم، تاثیر خوب بذارم و آدم خوبی باشم.
همینا بسه، مگه نه؟ :))