Репост из: دیپلماسی
بخش نهایی
استاد محمود #سریع‌القلم
✅مشکل جدی ما نحوه تصمیم‌گیری، سازماندهی و به اجماع رسیدن است. ما منابع انسانی و مادی کمی نداریم؛ اما مشکل اصلی ما روش تصمیم‌گیری و مدیریت نظام‌های تصمیم‌گیری است. در این زمینه ما مشکل جدی فرهنگی داریم.
🔹نگاه ما هم به خاورمیانه برمی‌گردد به اینکه چگونه در کشور تصمیم می‌گیریم.
🔹ایران نه کشور سیستم‌ها بلکه کشور افراد است. تا زمانی که سیستمی نشویم؛ نمی‌توانیم تصمیم عقلایی بگیریم و در مباحث انتزاعی و فلسفی و خرده نهادهای ملوک‌الطوایفی متوقف می‌شویم.
🔹ایران به یک استراتژی ملی برای توسعه اقتصادی و تولید ثروت نیازمند است.
🔹اگر ثروت تولید کنیم شاخص‌های اجتماعی و اقتصادی ما بهبود می‌یابد و هویت ما هم حفظ می‌شود.
🔹 فرض کنید دنیا از سوی عده‌ای خاص مدیریت می‌شود. در این شرایط هنر ما این است که منافع خود را تامین کنیم. اگر این فرض هم درست باشد؛ چرا کره‌جنوبی یا سنگاپور پیشرفت کرد؟
🔹نگاه به حکمرانی باید کمی شود و حکمرانان با آمار و ارقام صحبت کنند. ذهنی که آمار متوجه نشود؛ نمی‌تواند برنامه‌ریزی کند.
🔹 حکمرانی که فرق دو و نیم و سه و نیم درصد رشد اقتصادی را نداند، نمی‌تواند حکمرانی کند.
🔦یکی از کارهایی که در دولت یازدهم و دوازدهم تا اندازه‌ای انجام شد به‌خصوص خود رییس‌جمهور آن را دنبال کرد، نگاه کمی به مسائل کشور است.
👈✅✅✅ایران برای من مهم است و جامعه نباید فقیر شود. اگر مسائل کشور ما سامان داشت؛ می‌توانستیم در همه دنیا حضور داشته باشیم. اما عقل علمی و دینی ایجاب می‌کند که یک کشور #اول به #خود برسد.
🔹در هر کشوری که مردمش از شرایط اقتصادی و اجتماعی راضی باشند، آن کشور امنیت ملی دارد.
🔹اگر عموم مردم بگویند من آینده‌ای روشن دارم و در کشور صادرات، ارزش افزوده و مزیت نسبی داریم، امنیت ملی هم به‌وجود می‌آید.
🔹امنیت ملی ما در گرو توسعه اقتصادی، رشد پنج درصدی و تورم تک‌رقمی است.
🔹امکانات نظامی نیز در حد لازم و برای دفاع از کشور نیاز است؛ اما باید هم اثبات کنیم که اگر در دنیا حضور نداشته باشیم، امنیت ما به خطر می‌افتد.
T.me/bestdiplomacy
استاد محمود #سریع‌القلم
✅مشکل جدی ما نحوه تصمیم‌گیری، سازماندهی و به اجماع رسیدن است. ما منابع انسانی و مادی کمی نداریم؛ اما مشکل اصلی ما روش تصمیم‌گیری و مدیریت نظام‌های تصمیم‌گیری است. در این زمینه ما مشکل جدی فرهنگی داریم.
🔹نگاه ما هم به خاورمیانه برمی‌گردد به اینکه چگونه در کشور تصمیم می‌گیریم.
🔹ایران نه کشور سیستم‌ها بلکه کشور افراد است. تا زمانی که سیستمی نشویم؛ نمی‌توانیم تصمیم عقلایی بگیریم و در مباحث انتزاعی و فلسفی و خرده نهادهای ملوک‌الطوایفی متوقف می‌شویم.
🔹ایران به یک استراتژی ملی برای توسعه اقتصادی و تولید ثروت نیازمند است.
🔹اگر ثروت تولید کنیم شاخص‌های اجتماعی و اقتصادی ما بهبود می‌یابد و هویت ما هم حفظ می‌شود.
🔹 فرض کنید دنیا از سوی عده‌ای خاص مدیریت می‌شود. در این شرایط هنر ما این است که منافع خود را تامین کنیم. اگر این فرض هم درست باشد؛ چرا کره‌جنوبی یا سنگاپور پیشرفت کرد؟
🔹نگاه به حکمرانی باید کمی شود و حکمرانان با آمار و ارقام صحبت کنند. ذهنی که آمار متوجه نشود؛ نمی‌تواند برنامه‌ریزی کند.
🔹 حکمرانی که فرق دو و نیم و سه و نیم درصد رشد اقتصادی را نداند، نمی‌تواند حکمرانی کند.
🔦یکی از کارهایی که در دولت یازدهم و دوازدهم تا اندازه‌ای انجام شد به‌خصوص خود رییس‌جمهور آن را دنبال کرد، نگاه کمی به مسائل کشور است.
👈✅✅✅ایران برای من مهم است و جامعه نباید فقیر شود. اگر مسائل کشور ما سامان داشت؛ می‌توانستیم در همه دنیا حضور داشته باشیم. اما عقل علمی و دینی ایجاب می‌کند که یک کشور #اول به #خود برسد.
🔹در هر کشوری که مردمش از شرایط اقتصادی و اجتماعی راضی باشند، آن کشور امنیت ملی دارد.
🔹اگر عموم مردم بگویند من آینده‌ای روشن دارم و در کشور صادرات، ارزش افزوده و مزیت نسبی داریم، امنیت ملی هم به‌وجود می‌آید.
🔹امنیت ملی ما در گرو توسعه اقتصادی، رشد پنج درصدی و تورم تک‌رقمی است.
🔹امکانات نظامی نیز در حد لازم و برای دفاع از کشور نیاز است؛ اما باید هم اثبات کنیم که اگر در دنیا حضور نداشته باشیم، امنیت ما به خطر می‌افتد.
T.me/bestdiplomacy