مطالعه روند میهن پرستی در رومانی کمونیستی: قسمت اول
Gheorghe Gheorghiu-Dej،
اولین رهبر رومانی کمونیستی، دیدگاه پیچیده و در حال تحولی در مورد میهن پرستی داشت که به شدت تحت تأثیر ایدئولوژی انترناسیونالیسم کمونیستی بود.
شرحی بر دیدگاه وی
سال های اول:
میهن پرستی سنتی: قبل از تسلط کمونیست ها، گئورگیو دژ، مانند بسیاری دیگر، درک سنتی از میهن پرستی داشت. او یکی از اعضای حزب کمونیست رومانی (PCR) بود که در طول دوره بین دو جنگ، از وحدت ملی دفاع می کرد و اغلب از لفاظی میهن پرستانه برای جلب نظر طبقه کارگر استفاده می کرد.
میهن پرستی ضد فاشیستی: در طول جنگ جهانی دوم، گئورگیو دژ در مقاومت ضد فاشیستی شرکت داشت. او میهن پرستی را ابزاری برای مبارزه با سلطه و ظلم خارجی می دانست که با مواضع PCR در برابر قدرت های محور همسو می شود.
پس از انقلاب تغییری 180 درجه ای :
تغییر به سوی انترناسیونالیسم: پس از استقرار رژیم کمونیستی در رومانی، موضع گئورگیو دژ در مورد میهن پرستی به سمت دیدگاه انترناسیونالیستی تر تغییر کرد و بر اتحاد طبقه کارگر در فراسوی مرزهای ملی تأکید داشت. این تغییر به شدت تحت تأثیر ایدئولوژی شوروی بود که ایده
انترناسیونالیسم پرولتری را ترویج می کرد.
ناسیونالیسم به مثابه ابزار سرکوب: گئورگیو دژ ناسیونالیسم را ابزاری می دانست که بورژوازی برای تفرقه انداختن طبقه کارگر و حفظ قدرت آن استفاده می کرد. او معتقد بود که میهن پرستی واقعی در مبارزه علیه استثمار سرمایه داری نهفته است، مبارزه ای که از مرزهای ملی فراتر می رود.
• وفاداری به اتحاد جماهیر شوروی: در حالی که گئورگیو-دژ بر اهمیت استقلال رومانی تأکید می کرد، او همچنین بر نیاز به روابط نزدیک با اتحاد جماهیر شوروی تأکید کرد. او اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان نیروی پیشرو در جنبش بین المللی کمونیستی می دید و معتقد بود که پیشرفت رومانی به رابطه آن با مسکو گره خورده است.
متاسفانه پس از سرکوب ملی گرایان رومانی و تک بعدی شدن رومانی ، در دوران وی میهن پرستی و تلاش برای پیشرفت کشور به شدت افت کرد و این کشور در اواخر عمر سیاسی وی رو به زوال رفت
@Compass_Academic
Gheorghe Gheorghiu-Dej،
اولین رهبر رومانی کمونیستی، دیدگاه پیچیده و در حال تحولی در مورد میهن پرستی داشت که به شدت تحت تأثیر ایدئولوژی انترناسیونالیسم کمونیستی بود.
شرحی بر دیدگاه وی
سال های اول:
میهن پرستی سنتی: قبل از تسلط کمونیست ها، گئورگیو دژ، مانند بسیاری دیگر، درک سنتی از میهن پرستی داشت. او یکی از اعضای حزب کمونیست رومانی (PCR) بود که در طول دوره بین دو جنگ، از وحدت ملی دفاع می کرد و اغلب از لفاظی میهن پرستانه برای جلب نظر طبقه کارگر استفاده می کرد.
میهن پرستی ضد فاشیستی: در طول جنگ جهانی دوم، گئورگیو دژ در مقاومت ضد فاشیستی شرکت داشت. او میهن پرستی را ابزاری برای مبارزه با سلطه و ظلم خارجی می دانست که با مواضع PCR در برابر قدرت های محور همسو می شود.
پس از انقلاب تغییری 180 درجه ای :
تغییر به سوی انترناسیونالیسم: پس از استقرار رژیم کمونیستی در رومانی، موضع گئورگیو دژ در مورد میهن پرستی به سمت دیدگاه انترناسیونالیستی تر تغییر کرد و بر اتحاد طبقه کارگر در فراسوی مرزهای ملی تأکید داشت. این تغییر به شدت تحت تأثیر ایدئولوژی شوروی بود که ایده
انترناسیونالیسم پرولتری را ترویج می کرد.
ناسیونالیسم به مثابه ابزار سرکوب: گئورگیو دژ ناسیونالیسم را ابزاری می دانست که بورژوازی برای تفرقه انداختن طبقه کارگر و حفظ قدرت آن استفاده می کرد. او معتقد بود که میهن پرستی واقعی در مبارزه علیه استثمار سرمایه داری نهفته است، مبارزه ای که از مرزهای ملی فراتر می رود.
• وفاداری به اتحاد جماهیر شوروی: در حالی که گئورگیو-دژ بر اهمیت استقلال رومانی تأکید می کرد، او همچنین بر نیاز به روابط نزدیک با اتحاد جماهیر شوروی تأکید کرد. او اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان نیروی پیشرو در جنبش بین المللی کمونیستی می دید و معتقد بود که پیشرفت رومانی به رابطه آن با مسکو گره خورده است.
متاسفانه پس از سرکوب ملی گرایان رومانی و تک بعدی شدن رومانی ، در دوران وی میهن پرستی و تلاش برای پیشرفت کشور به شدت افت کرد و این کشور در اواخر عمر سیاسی وی رو به زوال رفت
@Compass_Academic