بازگشت بە توبە
وقتی انسان در جریان زندگی دنیائیش دچار معصیت یا انحراف کلی می شود، مسلما این انحراف او به این معنی است که او در راهی سیر می کند که راه خدایی نیست و این راه او را به خدا نزدیک نخواهد کرد و طبعا پیمودن راه های دیگر هر لحظه او را از دور و دورتر می گرداند. حال اگر این انسان عاصی با هشدار و انذاری متوجه انحراف خود شد و به مسیر خدا برگشت و از راهی که رفته بود پشیمان شد و بعد تصمیم گرفت که دیگر دچار انحراف نشود، آن دور شدن و فاصله ای که از مسیر خدا و خداوند داشته است پایان می پذیرد، این حالت برگشت را توبه می گویند.
▪️منبع: اسما حسنی
✍نویسندە:استاد ناصر سبحانی
https://t.me/Dinpazhuhan
وقتی انسان در جریان زندگی دنیائیش دچار معصیت یا انحراف کلی می شود، مسلما این انحراف او به این معنی است که او در راهی سیر می کند که راه خدایی نیست و این راه او را به خدا نزدیک نخواهد کرد و طبعا پیمودن راه های دیگر هر لحظه او را از دور و دورتر می گرداند. حال اگر این انسان عاصی با هشدار و انذاری متوجه انحراف خود شد و به مسیر خدا برگشت و از راهی که رفته بود پشیمان شد و بعد تصمیم گرفت که دیگر دچار انحراف نشود، آن دور شدن و فاصله ای که از مسیر خدا و خداوند داشته است پایان می پذیرد، این حالت برگشت را توبه می گویند.
▪️منبع: اسما حسنی
✍نویسندە:استاد ناصر سبحانی
https://t.me/Dinpazhuhan