هر کس را توتمی است و توتم "ذکر" است. و مگر نه زندگی ، هیچ نیست جز فراموشی؟
و خوشبختی هیچ نیست جز لذت و آرامش کسی که دیگر هیچ چیز به یاد نمی آورد؟!
که "آدمیت" یعنی از دست دادن بهشت ؛
یعنی هبوط ، تبعید ، کویر ، غربت ، تنهائی و همنشینی و همخانگی با مرغ و مور و مگس!
@Dr_Shariaaty
و خوشبخت ، بدبختی است که آدم بودن خویش را پاک از یاد برده است!
اما ، بدبخت -آن که هنوز سرگذشت خویش را به یاد می آورد- خوشبختی است که "رنج بودن" را همچنان حس می تواند کرد. چه ، هنوز آدم است ، و هرکسی "آدم" است ، اگر هنوز فراموش نکرده باشد!
و توتم نمی گذارد که فراموش کنی ، هر دم به یادت می آورد!
توتم "ذکرِ مجسمِ" بهشت ، آدم ، حوا ، خدا ، شیطان ، عشق ، عصیان ، آگاهی ، هبوط و... در "کویر" است!
هر کسی را توتمی است و توتم هر کسی "خودِ خوب" اوست.
@Dr_Shariaaty
[...] به هر حال ، هر کسی توتمی دارد و توتم من "قلم" است.
[...] قلم توتم من است ، او نمی گذارد که فراموش کنم ، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم ، که دیروزم را از یاد ببرم ، که فردا را به یاد نیاورم ، که از "انتظار" چشم پوشم ، که تسلیم شوم ، نومید شوم ، به خوشبختی رو کنم ، به تسلیم خو کنم ، که ...!
[...] قلم توتم من است ، توتم ما است ، به قلم سوگند ، به خون سیاهی که از حلقومش می چکد سوگند!
[...] به دست زورش تسلیم نمی کنم ، به کیسه زرش نمی بخشم ، به سرانگشت تزویرش نمی سپارم ، دستم را قلم می کنم و قلمم را از دست نمی گذارم ، چشم هایم را کور می کنم ، گوشهایم را کر می کنم ، پاهایم را می شکنم ، انگشتانم را بند بند می برم ، سینه ام را می شکافم ، قلبم را می کشم ، حتی زبانم را می برم و لبم را می دوزم ...
اما قلمم را به بیگانه نمی دهم!
@Dr_Shariaaty
[...] قلم توتم من است ، امانت روح القدس من است ، ودیعه مریم پاک من است ، صلیب مقدس من است ، در وفای او ، اسیر قیصر نمی شوم ، زرخرید یهود نمی شوم ، تسلیم فریسیان نمی شوم!
بگذار بر قامت بلند و راستین قلمم به صلیبم کشند ، به چهار میخم کوبند ، [...] تا زور بداند ، زر بداند و تزویر بداند که امانت خدا را ، فرعونیان نمی توانند از من گرفت ، ودیعه عشق را قارونیان نمی توانند از من خرید و یادگار رسالت را بلعمیان نمی توانند از من ربود ...
... هر کسی را ، هر قبیله ای را توتمی است ؛ توتم من ، توتم قبیله من قلم است.
قلم زبان خداست ، قلم امانت آدم است ، قلم ودیعه عشق است ، هر کسی توتمی دارد
و قلم توتم من است.
و قلم توتم ما است.
(دکتر علی شریعتی-گزیده ای از صفحات۶۵٩ تا ۶۶٧-هبوط در کویر)
@Dr_Shariaaty
و خوشبختی هیچ نیست جز لذت و آرامش کسی که دیگر هیچ چیز به یاد نمی آورد؟!
که "آدمیت" یعنی از دست دادن بهشت ؛
یعنی هبوط ، تبعید ، کویر ، غربت ، تنهائی و همنشینی و همخانگی با مرغ و مور و مگس!
@Dr_Shariaaty
و خوشبخت ، بدبختی است که آدم بودن خویش را پاک از یاد برده است!
اما ، بدبخت -آن که هنوز سرگذشت خویش را به یاد می آورد- خوشبختی است که "رنج بودن" را همچنان حس می تواند کرد. چه ، هنوز آدم است ، و هرکسی "آدم" است ، اگر هنوز فراموش نکرده باشد!
و توتم نمی گذارد که فراموش کنی ، هر دم به یادت می آورد!
توتم "ذکرِ مجسمِ" بهشت ، آدم ، حوا ، خدا ، شیطان ، عشق ، عصیان ، آگاهی ، هبوط و... در "کویر" است!
هر کسی را توتمی است و توتم هر کسی "خودِ خوب" اوست.
@Dr_Shariaaty
[...] به هر حال ، هر کسی توتمی دارد و توتم من "قلم" است.
[...] قلم توتم من است ، او نمی گذارد که فراموش کنم ، که فراموش شوم ، که با شب خو کنم ، که از آفتاب نگویم ، که دیروزم را از یاد ببرم ، که فردا را به یاد نیاورم ، که از "انتظار" چشم پوشم ، که تسلیم شوم ، نومید شوم ، به خوشبختی رو کنم ، به تسلیم خو کنم ، که ...!
[...] قلم توتم من است ، توتم ما است ، به قلم سوگند ، به خون سیاهی که از حلقومش می چکد سوگند!
[...] به دست زورش تسلیم نمی کنم ، به کیسه زرش نمی بخشم ، به سرانگشت تزویرش نمی سپارم ، دستم را قلم می کنم و قلمم را از دست نمی گذارم ، چشم هایم را کور می کنم ، گوشهایم را کر می کنم ، پاهایم را می شکنم ، انگشتانم را بند بند می برم ، سینه ام را می شکافم ، قلبم را می کشم ، حتی زبانم را می برم و لبم را می دوزم ...
اما قلمم را به بیگانه نمی دهم!
@Dr_Shariaaty
[...] قلم توتم من است ، امانت روح القدس من است ، ودیعه مریم پاک من است ، صلیب مقدس من است ، در وفای او ، اسیر قیصر نمی شوم ، زرخرید یهود نمی شوم ، تسلیم فریسیان نمی شوم!
بگذار بر قامت بلند و راستین قلمم به صلیبم کشند ، به چهار میخم کوبند ، [...] تا زور بداند ، زر بداند و تزویر بداند که امانت خدا را ، فرعونیان نمی توانند از من گرفت ، ودیعه عشق را قارونیان نمی توانند از من خرید و یادگار رسالت را بلعمیان نمی توانند از من ربود ...
... هر کسی را ، هر قبیله ای را توتمی است ؛ توتم من ، توتم قبیله من قلم است.
قلم زبان خداست ، قلم امانت آدم است ، قلم ودیعه عشق است ، هر کسی توتمی دارد
و قلم توتم من است.
و قلم توتم ما است.
(دکتر علی شریعتی-گزیده ای از صفحات۶۵٩ تا ۶۶٧-هبوط در کویر)
@Dr_Shariaaty