📌 تغییرات تستهای عملکرد کبد (LFT) در شرایط شایع کبدی
1️⃣ بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD):
ALT و AST:
ALT معمولاً بیشتر از AST افزایش مییابد.
نسبت AST به ALT معمولاً کمتر از 1 است.
ALP و بیلیروبین:
معمولاً نرمال یا کمی افزایشیافته.
آلبومین و PT (زمان پروترومبین):
معمولاً طبیعی، مگر در مراحل پیشرفته (NASH یا سیروز).
2️⃣ هپاتیت ویروسی (حاد یا مزمن):
ALT و AST:
در هپاتیت حاد: افزایش شدید ALT و AST (اغلب بیش از 10 برابر حد نرمال).
در هپاتیت مزمن: افزایش خفیف تا متوسط ALT و AST.
بیلیروبین:
ممکن است افزایش یابد، بهویژه در هپاتیت حاد.
آلبومین:
معمولاً نرمال در هپاتیت حاد، اما در موارد مزمن ممکن است کاهش یابد.
PT:
ممکن است در بیماریهای پیشرفته افزایش یابد.
3️⃣ سیروز کبدی:
ALT و AST:
معمولاً افزایش خفیف.
نسبت AST به ALT معمولاً بیشتر از 2 است.
آلبومین:
کاهش به دلیل اختلال در سنتز پروتئین توسط کبد.
PT:
افزایش به دلیل کاهش سنتز فاکتورهای انعقادی.
بیلیروبین:
افزایشیافته به دلیل کاهش ترشح یا اختلال در دفع صفرا.
ALP:
ممکن است کمی افزایش یابد.
4️⃣ کبد الکلی:
ALT و AST:
AST معمولاً بیشتر از ALT افزایش مییابد (نسبت AST به ALT معمولاً >2).
GGT:
افزایش قابل توجه به دلیل مصرف الکل.
آلبومین و PT:
ممکن است کاهش آلبومین و افزایش PT در مراحل پیشرفته مشاهده شود.
5️⃣ انسداد صفراوی (کولستاز):
ALP و GGT:
افزایش قابل توجه.
بیلیروبین:
افزایش مستقیم (کونژوگه) در انسداد کامل.
ALT و AST:
ممکن است کمی افزایش یابد.
6️⃣ سرطان کبد (Hepatocellular Carcinoma - HCC):
ALT و AST:
ممکن است افزایش داشته باشند، اما غیر اختصاصی هستند.
ALP و GGT:
افزایشیافته.
بیلیروبین:
ممکن است افزایش داشته باشد.
آلبومین:
کاهش در بیماری پیشرفته.
AFP (آلفا فیتوپروتئین):
افزایش قابل توجه در اکثر موارد HCC.
7️⃣ بیماریهای خودایمنی کبد (Autoimmune Hepatitis):
ALT و AST:
افزایش متوسط تا شدید.
GGT و ALP:
معمولاً طبیعی یا کمی افزایشیافته.
IgG و آنتیبادیهای خاص:
افزایش IgG و حضور آنتیبادیهای ANA یا SMA.
🆔 @Faramed_ac
1️⃣ بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD):
ALT و AST:
ALT معمولاً بیشتر از AST افزایش مییابد.
نسبت AST به ALT معمولاً کمتر از 1 است.
ALP و بیلیروبین:
معمولاً نرمال یا کمی افزایشیافته.
آلبومین و PT (زمان پروترومبین):
معمولاً طبیعی، مگر در مراحل پیشرفته (NASH یا سیروز).
2️⃣ هپاتیت ویروسی (حاد یا مزمن):
ALT و AST:
در هپاتیت حاد: افزایش شدید ALT و AST (اغلب بیش از 10 برابر حد نرمال).
در هپاتیت مزمن: افزایش خفیف تا متوسط ALT و AST.
بیلیروبین:
ممکن است افزایش یابد، بهویژه در هپاتیت حاد.
آلبومین:
معمولاً نرمال در هپاتیت حاد، اما در موارد مزمن ممکن است کاهش یابد.
PT:
ممکن است در بیماریهای پیشرفته افزایش یابد.
3️⃣ سیروز کبدی:
ALT و AST:
معمولاً افزایش خفیف.
نسبت AST به ALT معمولاً بیشتر از 2 است.
آلبومین:
کاهش به دلیل اختلال در سنتز پروتئین توسط کبد.
PT:
افزایش به دلیل کاهش سنتز فاکتورهای انعقادی.
بیلیروبین:
افزایشیافته به دلیل کاهش ترشح یا اختلال در دفع صفرا.
ALP:
ممکن است کمی افزایش یابد.
4️⃣ کبد الکلی:
ALT و AST:
AST معمولاً بیشتر از ALT افزایش مییابد (نسبت AST به ALT معمولاً >2).
GGT:
افزایش قابل توجه به دلیل مصرف الکل.
آلبومین و PT:
ممکن است کاهش آلبومین و افزایش PT در مراحل پیشرفته مشاهده شود.
5️⃣ انسداد صفراوی (کولستاز):
ALP و GGT:
افزایش قابل توجه.
بیلیروبین:
افزایش مستقیم (کونژوگه) در انسداد کامل.
ALT و AST:
ممکن است کمی افزایش یابد.
6️⃣ سرطان کبد (Hepatocellular Carcinoma - HCC):
ALT و AST:
ممکن است افزایش داشته باشند، اما غیر اختصاصی هستند.
ALP و GGT:
افزایشیافته.
بیلیروبین:
ممکن است افزایش داشته باشد.
آلبومین:
کاهش در بیماری پیشرفته.
AFP (آلفا فیتوپروتئین):
افزایش قابل توجه در اکثر موارد HCC.
7️⃣ بیماریهای خودایمنی کبد (Autoimmune Hepatitis):
ALT و AST:
افزایش متوسط تا شدید.
GGT و ALP:
معمولاً طبیعی یا کمی افزایشیافته.
IgG و آنتیبادیهای خاص:
افزایش IgG و حضور آنتیبادیهای ANA یا SMA.
🆔 @Faramed_ac